Todos os capítulos de Carrying The Professor's Twins : Capítulo 71 - Capítulo 80

"A WONDERFUL morning, my pretty tita-ninang!" Nagmulat ang aking mga mata dahil sa isang matinis na tinig. At nang lingunin ko ay ang maaliwalas na mukha ng aking pamangkin ang aking nasilayan. "Good morning, sunshine!" Humalik ako sa pisngi niya ngunit nang humiwalay ako ay agad niya iyong pinunasan habang hindi maipinta ang hitsura. "You have a bad breath, tita-ninang! Eww!" She shriek and stared at me like I am the most dirty human in the world! Napaka-judgmental! Akala mo naman talaga hindi magkaka-bad breath! Kaya naman para mas inisin pa siya ay mas pinupog ko siya ng halik sa kanyang buong mukha, ang maarteng bata ay nagsisisigaw na para bang na-enkanto na rito sa aking kwarto. Kapagkuwan ay kiniliti ko na dahilan upang mapalitan ng hagikhik ang kanyang hiyaw. Ilang sandali pa kaming nagharutan bago ako pumasok sa banyo, at dahil bilang isang dakilang maarteng bata, sumama siya sa akin at maliligo raw ulit dahil marumi na siya. "Did you know tita-ninang, I played with Ate

NAUNANG umuwi sila Mommy kahit pa man gusto nilang sabay-sabay na kami. Hindi ko naman maaaring gawin iyon dahil I have still have to talk with the company that I'm working for. Oo nga at stay at home ang trabaho ko pero may ibang araw ding kailangan ako sa mismong office. Kaya naman kinabukasan nang matapos ko silang ihatid sa airport ay nagpunta na ako sa office para magpaalam kung maaaring mag-leave for a month. Although I can work while I am there but I want to take this opportunity to make it up to them after all these years that I am away. Gusto kong bumawi sa pamilya ko. Gusto kong ako naman ang mag-stay roon hindi iyong sila palagi ang lumilipad papunta sa akin. Thank God, after three days I sent my leave and it is immediately approved by the supervisor. After all, ito ang unang beses na magli-leave ako. Tuwang-tuwa ako. Hindi ko nga lang sinabi kila Mommy dahil gusto kong isurpresa sila! Kaya naman, naglaba na ako, naglinis ng bahay at nag-hoard ng mga tsokolate para maiu

KUNG panaginip lang ang lahat ng ito, hihilingin ko ng paulit-ulit na hindi na ako gisingin pa kailanman. Kung sa panaginip lamang kaming mabubuo, mas gugustuhin kong matulog nang matulog makasama lang sila. Ngunit alam ko rin sa sarili kong hindi magiging totoo iyon. No matter how much I longed for them, I still have a life to face. Kailangan kong bumisita sa kanila, maybe these are their words saying to me that I should visit them now that I am finally back after the long years of being away from them. Gumalaw ang talukap ng aking mata nang maramdaman ko ang mainit na haplos sa aking pisngi. Nang magmulat ako ay mukha ni Mommy ang aking nakita. Nanghihina ko siyang nginitian."Mommy... I dreamed about them... I dreamed that they hugged me tight, they kissed me. They called me Momma again..." Uminit ang sulok ng aking mata sa nagbabadyang luha. Hindi ko na iyon pinigilan pa at ngumiti na lang sa aking ina. "I missed them so much Mommy, ngayon lang ako nanaginip sa kanila. Ngayon la

MOMMY was crying while saying how sorry she is that she didn't tell me the truth immediately. "Patawarin mo ako anak, God knows how much I wanted to announced to you that your family's alive pero ayaw ko ring pangunahan si Silas, anak. He firmly asked me that he will be the one to tell you that they're alive. That your children are alive." Atungal niya. Nagbuntong hininga ako. Wala na rin naman akong magagawa, it happened already. Magalit man ako o magtampo, masasayang lang ang oras na dapat kong igugol sa pangungulila ko sa kanila. We were here in the kitchen now, we volunteered to prepare the dinner para na rin makapag-usap. Ang mga bata ay walang kapaguran sa paglalaro. Kaaahon lang nila sa pool ay gusto namang magpaluto ng macaroons and cupcakes. Face palmed kong pinapanood ang aming ina na ngayon ay magkahawak ang mga kamay at nakayukong umiiyak. Parang teenager na nahuli ng magulang na may boyfriend. Oo, nagtatampo ako. Hindi dahil mas nauna niyang nalaman na buhay ang mag-

I STARED at him blankly. At this very moment I want to lash out in his face but I stopped myself. Gladly, someone knocked from the outside and I stood to look who it is. Agad na bumati sa akin ang magbabantay sa kambal, it is one of the maids kaya kampante kami. We have cctv's around every area and there are bodyguards all over the place kaya naman nakampante ako na bumalik sa kasiyahan. I kissed my children's forehead before walking out of the room to go to Vivorie's room. Sabi niya kanina ay sabay kaming magbibihis ng pang-party kaya pupunta ako roon. "Olivia, please let's talk." Natigil ako sa paglalakad nang may humawak sa aking siko. Mabilis kong binawi ang siko ko at hinarap siya. "Wala na tayong pag-uusapan pa, Silas. You better go to your girlfriend and magpakasaya kayo roon hanggang kailan ninyo gusto." May pait at rin kong sinabi saka siya tinalikuran. He then spoke. "Let's talk," mariin niyang sinabi, parang walang narinig sa una kong sinabi. "I want us two to talk s