"So, what's your plan on your birthday? Sa house niyo lang talaga?" tanong ko kay Lucas.Magkasama na kami ngayon at sinundo niya ako sa condo. Pupunta raw kami sa isang designer na kakilala niya para mamili or magpagawa ng susuotin niya sa birthday niya."Yup. I invited all my friends and colleagues. Nag-invite rin sina Mom and Dad. I've been celebrating my birthdays outside before. Gusto ko sa house naman para maiba," sunod-sunod naman niyang paliwanag sa akin.Napatango naman ako dahil mas maganda nga kung sa bahay na lang nila ang party. Sobrang laki ng bahay nila at sigurado akong kasya lahat ang mga bisita niya roon. "Well, that's good idea. Are you gonna bring your girlfriend now?" natatawang tanong ko naman sa kaniya."What girlfriend are you talking about, Lily? Kahit nga fling ay wala ako," sagot niya habang natatawa rin.Bahagya lang naman akong napangisi at napatango sa kaniya. Gusto ko sana asarin si Lucas kay Stella pero may boyfriend na nga si Stella at baka hindi niya

Dumating ang araw ng birthday ni Lucas. Mabuti na lang din ay dumating ang in-order ko sa ibang bansa na drone. Iyon ang birthday gift ko sa kaniya dahil bukod sa pagiging magaling na engineer ni Lucas ay mahilig din siyang mag-adventure. Nahirapan pa nga akong maghanap ng ireregalo sa kaniya dahil lahat naman yata ay nasa kaniya na except sa drone. Hapon hanggang gabi ang birthday ni Lucas at medyo na-late pa nga kami sa call time dahil sa pag-aayos naming tatlo nila Stella at Caroline."Liam! Where's the birthday boy?" tanong ko kay Liam pagkatapos kong bumeso sa kaniya."He's with his friends malapit sa swimming pool area. Ang ganda mo ah!" sagot at puri naman siya sa akin.Bahagya naman akong natawa at tinapik na lang siya sa balikat."Thanks! Ikaw rin. Puntahan ko lang muna si Lucas para ibigay 'tong presents ko sa kaniya," paalam ko naman.Tumango lang naman sa akin si Liam at kumaway dahil mukhang may pupuntahan din siya. Nagkasalubong lang kasi kami roon. Ang dalawa ko namang

Parang kulog naman ang boses ni Tito Christian nang marinig namin 'yon. Agad namang lumapit si Lucas sa dalawang kapatid niya para awatin ang mga ito. Napahinto rin naman silang dalawa dahil naroon na nga ang mga magulang namin. Napapikit ako ng mariin doon dahil hindi sa ganitong sitwasyon ko gustong ipaalam sa kanila ang lahat pero bumulong lang sa akin si Ate roon para palakasin ang loob ko. Isinara ang pintuan doon at kaming pamilya na lang nga ang naroon. Kabado naman akong napatingin kina Mom and Dad na nagtatakha ang mga mukha roon habang tinitignan akong namumugto ang mga mata. "Bakit mo kami pinatawag, Lisette? At ano ang dapat nating pag-usapan? May problema ba?" sunod-sunod na tanong naman ni Daddy. "Good news or bad news?" tanong naman ni Mommy. "Both," sagot ni Tita. "Then let's start for good news," sabi naman ni Lucas doon na wala ring kaalam-alam. Napatingin sa akin si Tita Lisette at tumango sa akin na para bang sumenyas na ako na ang magsabi roon pero napailing

"Mauna ka nang sumakay sa elevator. Susunod na lang ako. Makikita mo naman ang mga bodyguards ko na naghihintay sa baba," sabi sa akin ni Cristiano. Nasa harapan na kami ng elevator ngayon at hinihintay ko lang huminto 'yon doon. Dalawang metro siguro ang layo niya sa akin at talagang hindi siya lumapit. Tipid naman akong ngumiti at tumango sa kaniya dahil mas mainam nga na hindi kami magkasama sa loob ng elevator. Nakakahiya kung doon pa ako masusuka at baka biglang kumalat na lang doon sa buong company na buntis ako. Nang bumukas ang elevator ay laking pasasalamat ko naman dahil walang ibang tao na sakay roon kaya mabilis na akong pumasok. Nagtama naman ang mga tingin namin ni Cristiano habang sumasara ang pintuan ng elevator. Kita ko ang seryosong mga tingin niya sa akin na para bang sobrang lalim ng iniisip niya. Naputol lang ang titigan naming dalawa nang tuluyang magsara ang pintuan. Tatlong minuto lang naman ang lumipas hanggang sa nakababa na ako sa parking area. May sumalu

"Go! Spill the tea!" sabi ni Stella. Kanina pa nila ako kinukulit na sabihin ko na sa kanila ang dapat nilang malaman pero hindi ko muna 'yon sinabi sa kanila hangga't hindi dumadating ang order naming apat. Nang ma-serve naman na ang lahat ng pagkain ay muli nila akong kinulit. "Can we eat first? Kahit dalawang subo lang. Kanina pa ako gutom e," sabi ko sa kanila. Nakita ko naman ang pagsabay na pag-irap ng dalawa kaya natawa na lang ako at sinimulan ang pagkain. Gano'n din naman ang ginawa nila at kaya ko 'yon binibitin na sabihin sa kanila ay nagdadalawang isip pa ako. Malalaman din naman nila ito sa mga susunod na araw o linggo kaya ayaw ko rin na patagalin pa. Tahimik lang naman silang tatlo roon habang kumakain at nakatingin sa akin na para bang hinihintay na magsalita akong muli. Itinawa ko naman ang kabang nararamdaman ko at humugot nang malalim na hininga bago tuluyang magsalita. "'Wag kayong magugulat, okay?" sabi ko sa kanila. "Oh come on, Lily. Hindi namin maipapanga