Kyoko POVNapapikit ako sa sakit nang unang pag-angkin ng asawa ko sa akin. Hindi ko alam na ganito pala kasakit. Parang hinati sa dalawa ang katawan ko. At kung hindi pa humupa ang init na nararamdaman ni Rafael ay hindi ito tumigil. Totoo nga ang sabi-sabi na hindi masarap ang first time, lalo na kapag oversize ang mister mo. Nagising akong may humahalik sa pisngi ko. Napabalikwas ako ng bangon at naitulak si Rafael.“Ano ba? Siguro naman ay nahimasmasan ka na?” asik ko. Sumiksik ako sa headboard ng kama at tiningnan ng masama si Rafael.Hindi man lang siya nag-abalang takpan ang kahubdan. Bagkus, muli siyang lumapit sa akin.“Diyan ka lang! Utang na loob, Paeng masakit pa at huwag ka na muna humirit!” babala ko.“Ano? Nag-enjoy ka ba, Misis? Di ba ito ang gusto mo? Ang gumawa ng bata kaya nilagyan mo ng gamot ang wine kagabi!” akusa niya. Tumalim ang tingin niya sa akin at bakas ang disgusto sa naganap sa amin.“Okay ka lang? Oo, desperada ako na bigyan ng apo sa tuhod ang Lolo A

Kyoko POVAng boses ni Rafael ang gumising sa akin. Masakit ang aking buong katawan na parang binugbog ng kung ilang katao. Muli kong naalala ang dahilan bakit nagkaganito ako ngayon. Dahan-dahan akong bumangon habang nakaalalay si Rafael sa akin. Napapikit ako sa pagsigid ng kirot ng aking sentido. Gusto kong awayin ang asawa ko na siyang dahilan kung bakit ako may lagnat ngayon. Pero, hindi ko na ginawa lalo at napaka maasikaso niya sa akin.“Mabuti at gising ka na, Misis. Nag-aalala talaga ako sayo kaya nagpatawag ng doktor si Mama kanina habang tulog ka,” aniya.Muntik ko ng mailuwa ang kinain kong arroz caldo sa sinabing iyon ni Rafael.“So nakita ng doktor iyong nawasak kong pempem?” Napangiwi ako sa sinabi kong iyon. “Normal naman ang ganyan sa babae kapag first time, kaya walang nakapagtataka. One week daw na bawal ang ano at may reseta na antibiotics at pain reliever para madali kang gumaling. Para pwede na ulit,”pilyong saad nito.“Tse! Nilalagnat na nga ako at ‘di pa gum

Kyoko POVNagising ako bandang alas singko ng umaga. Kailangan na bumangon at pupunta ako ng bazaar at si Rafael naman ay may nakatakdang meeting kasama ang mga kaibigan.“Paeng, gising na.” Mahina kong niyugyog ang balikat ni Rafael at nagmulat ang kanyang mga mata.“Good morning, Misis.” Bumangon na siya at napatili ako nang hulihin niya ako at kinandong. Siniil niya ako ng halik at humaba ang nguso niya. “Wala man lang good morning diyan, Misis?” maktol niya.“Hmp! Ang arte daming demand. Gumising ka na kasi at may meeting ka pa. Sabay na tayo umalis at dadalawin ko muna ang bazaar.”Bumaba na ako sa kandungan niya at pumunta na ng banyo. Sabay kaming naligo at pagkatapos ay bumaba na para mag-almusal. Naroon na si Mang Erning at nginitian kaming mag-asawa na maagang dumulog sa komedor.Daing na bangus, scrambled egg, at garlic fried rice ang nakahain. Hihigop na sana ako ng kape nang pigilan ako ni Rafael.“Huwag ka na uminom ng kape, Misis. Makakasama sayo ‘yan,” awat niya.Maing

Kyoko POVDavao Int’l Airport “Welcome, Mr. Kaito Mori.” Binati ko ang representative ng investor na si Ryo Mori. Ayon kay Ninong, masyadong abala si Mr. Mori kaya ang pamangkin nito ang pinadala para mag-inspection sa Hacienda Esmeralda. Napangiti si Kaito at minuwestra ang kanyang kamay. “Nice to meet you, Mrs. Cervantes and you too, Engr. Cervantes” anito. Yumukod siya sa amin ni Rafael kaya ginawa din namin ang pagyukod.Habang binabaybay namin ang parking area, abala akong kinumusta ang naging biyahe ni Kaito.Si Rafael ang naging driver namin. Kahit na ayaw ko sana na um-absent siya sa trabaho. Pero, mapilit siya kaya hinayaan ko na siya na sumama.“I never thought that Davao City is this clean and orderly,” puri nito.“Well, thanks to the citizens. They are law abiding.” Marami pa kaming napag-usapan. Pinili kong mamaya na siya bigyan ng data about sa Hacienda pagpasok mismo sa bukana ng Hacienda Esmeralda.“Wow! The hall is beautiful even from a distance,” ani Kaito.“Yes,

Kyoko POVOur relationship changed drastically after Rafael’s confession. A week after Kaito arrived, he returned to Japan and he was overall impressed with Hacienda Esmeralda’s performance.Narito kami ngayon sa People’s Park. Naglalakad kami nang magkahawak ang kamay ng asawa ko.Hindi ko alam kung ano ang pumasok sa isip niya at nagyaya na mamasyal kami.“Do we look weird, Misis? Bakit andami nakatingin sa atin?” tanong ni Rafael. Papasok pa lang kami sa facade ng park that looks like a durian peel with its’ magnificent thorns pero maraming nakatingin sa amin, especially girls. May ibang kaedaran ko lang siguro dahil sa suot nilang uniform from one of the well known colleges. Mayroon ding ibang may edad na tumaas ang kilay dahil siguro akala nila ay menor de edad. In as much as I wanted to laugh, baka ma-offend lang ang asawa ko.“Weird? No. Odd? Yes. Siguro dahil I look like a teenager and you are like a pedo to those who have no idea about our relationship.” Napahinto sa paglala