Kyoko POVTatlong araw na ang nakalipas pero hindi pa rin tumatawag si Rafael sa akin. Hindi ko na maiwasan ang mag-alala lalo at dapat kahapon pa siya tumawag sa akin. Umuwi na sa Digos City ang mag-asawang Terence at Faustina lalo at busy ang una sa shipment ng mga cavendish banana.Hindi ko man maamin sa sarili ko pero may kabang namumuo sa aking dibdib. What if, katulad ng sinabi ni Mama Margarita ay isa naman itong pakana ng ina ni Rafael para ilayo ang asawa ko sa mga Cervantes.“Hija, bakit nandito ka? Malamig na ang hangin. Baka sipunin ka at hindi ka man lang nagsuot ng jacket.” Puno ng pag-aalala na nilapitan ako ni Mama Margarita. Katatapos lang nitong nag-siesta at halata ang maga pa nitong mga mata.“Nagpapahangin lang po at medyo napagod ako sa paglilibot sa hacienda kaninang umaga,” sabi ko. Totoo naman iyon lalo at kanina lang sinimulan ang pagbabakod ng bagong biniling farm ni Ninong Augustus.“Ikaw talagang bata ka! Pwede naman na si Danilo na muna ang utusan mo. Nag

Kyoko POVUmarko ang kilay ko. At ano ang sadya ng mga Mori dito? Siguro naman ay hindi nila ipipilit na kunin na ang one hundred million ng ora-orada sa mga Cervantes. Disappointed ako dahil kung hindi sana nila nalaman na anak ako ni Kenji Mori, hindi nagkaproblema sina Ninong Augustus. I feel guilty and useless at the same time. Nang dahil sa akin, napasubo si Ninong Augustus.“She is here,” saad ni Ninong Augustus. “Kyoko, hija your grandfather wants to talk to you,” ani Ninong Augustus. Nilapitan ko siya at tiningnan. Malungkot ang mata niya. Tumiim ang aking bagang at pinakiusapan ko siya na gusto kong makausap in private ang ‘abuelo’ ko. “Spill the beans, Mr. Mori,” saad ko. Seryoso ko itong tiningnan at hindi man lang ako nakadama ng kahit anong emosyon para rito. Oo at given na lolo ko siya pero hindi maalis sa isip ko na dahil sa kanya, mas pinili na lang ng aking ama na si Kenji na kitlin ang buhay kaysa sundin ang gusto ng ama.“At least you should bow in front of me, aft

Kyoko POV“Okay lang naman. Ikaw ang kumusta na? Siguro nag-enjoy ka ng husto sa Hacienda Bautista at hindi ka na masyadong dumadalaw dito,” sagot ko kay Sebastian. Kung totoo man na may gusto siya sa akin, ay hindi ko alam. Pero, hindi ko talaga nakikita ang sarili ko na nagkakagusto sa kanya. Or maybe, I just feel so safe on his side that any idea of romance between us will only destroy our friendship.“Ito, naka move on na sa pagpapakasal mo kay Kuya Rafael,” aniya. Rinig ko pa ang pagbuga niya ng malalim na hininga. It’s like a relief from some sort of sickness. Nevertheless, masaya ako sa kung anuman ang narating niya sa ngayon. And soonest, alam kong makakakita siya ng babaeng sasambahin siya. Yung babaeng siya lang ang iibigin at walang kahati.“Baliw ka talaga. Bata pa tayo noon, yan na palagi ang biro mo sa akin. At consistent naman ang sagot ko sayo. I never have any feelings for you, other than older brother I never had.”“Maybe, because back then gusto mo na talaga si Kuy

Kyoko POV Naging abala ako sa mga sumunod na araw. Halos wala na akong time para isipin kung ano na ang kahihinatnan ng lakad ni Rafael. Though, palagi naman siyang may update sa akin ay hindi ako interesado doon. Natatakot ako na one day ay bigla na lang niyang maisipan na hindi niya ako mahal dahil na rin sa pangungulit ko.Tulad ngayon, nasa taniman ako ng kape na masayang nakatunghay sa mga tanim na kape ng mga tauhan. Alas otso pa lang ng umaga pero patapos na sila sa kanilang pagtatanim. Ang ilang tauhan ay nagtatabas naman ng damo habang ang kani-kanilang asawa ay naghahatid ng kanilang almusal. Hindi na ako nakihalo sa kanila. Hindi dahil sa ayoko silang saluhan kundi naiinggit ako sa kanila.Mabuti pa sila kahit na simple lang ang buhay ay hindi sila pinaglayo ng kung anumang sirkumstansya. Napahawak ako sa maumbok ko ng tiyan. Magli limang buwan na pala ang pinagbubuntis ko. Sa awa ng Diyos ay naging okay naman ako. Naging matiyaga si Bebang sa araw-araw na pagsama niya sa

Rafael POVNakatanggap ako ng tawag mula kay Mama Margarita.“Hijo, matagal ka pa ba dyan sa Brazil? Tinawagan ka na ba ni Kyoko, today?” tanong kaagad niya. Kasalukuyan akong nasa library ng mansion ni Mama Natalia at may inaayos na draft sa computer. Nasa construction business ang stepfather ko at bilang in-charge sa negosyo nito ay inisa-isa kong pasadahan ang mga draft na pinapa-revise ng mga client. Hindi naman lingid sa kaalaman ni Mama na isa naging daan kung bakit ako kumuha ng Civil Engineering ay dahil na-inlove ako sa European Architecture noong nagbakasyon ako sa Europe noong teenager pa lang ako. I was around fourteen that time.Binuksan ko muna ang app kung saan tinatawagan ko si Kyoko sa kanyang laptop pero walang sumasagot sa tawag ko.“Hindi pa nga Mama. Ang alam ko ngayon ang schedule ng ultrasound ng kambal,” saad ko. Sabihin pa ay nalulungkot ako na hindi masaksihan ang gender reveal ng kambal. Pero, kailangan kong ma-secure ang future nila at para sa akin ay mas