Rafael POVI feel ecstatic. I never thought that I could be this happy in my life. Indeed, fatherhood is one of my best experiences so far. Hindi ko alam kung paano maging mabuting ama. Matagal pa bago manganak ang asawa ko pero tatay na tatay na ang pakiramdam ko.“Ano ngingiti-ngiti mo dyan, Paeng?” pukaw ni Kyoko sa akin. Abalang kumakain ang asawa ko ng white chocolate na binili ko sa kanya. Nilapitan ko siya at pinahid ang nagkalat na chocolate sa gilid ng kanyang bibig bago siya halikan. Tiningnan niya ako ng masama at tumalikod na siya. Napailing na lang ako sa trip ng asawa kong buntis.Hindi ko na kinulit ang asawa kong cute na mas gumanda pa yata sa aking paningin. I am excited to see her baby bump the soonest, especially that we are expecting twins. I can proudly say, I am a sharp shooter.Kung hindi lang galit sa akin si Kyoko ay kanina ko pa sana siya lalambingin. But, I don’t wanna stress her out. Maghihintay ako kung kailan niya ako hahanapin. But, for now I will give h

Kyoko POVNapakislot ako nang maramdaman ang mainit na bagay sa aking pisngi. Nang imulat ko ang aking mata, ang mukha ni Rafael ang aking nasilayan. Puno ng pag-aalala ang nakabakas sa kanyang kulay tsokolateng mata.“Bakit nandito ka? Di ba may trabaho ka pa, Paeng?” tanong ko. Nang ilibot ko ang aking paningin, hindi pamilyar ang silid na iyon.“Nasa clinic ka. Dinala ka kaagad nila Papa matapos kang mawalan ng malay. Ano ba kasi ang nangyari, Misis?” tanong ni Rafael sa akin.Kumunot ang aking noo at napatango na lang. “Nag-aaway kasi si Bebang at Ate Fiona kanina. Muntik na akong saktan ni Ate Fiona pero sinalo ni Bebang ang away lalo at pinintasan niya ito,” paliwanag ko.Pumasok ang isang doktor at nagpayo na iwasan akong ma-stress. Okay naman daw ako at walang dapat ipag-alala.“Umuwi na tayo, Paeng. Marami pa akong trabaho na aasikasuhin. Nakakahiya na kay Ninong Augustus.”“No. Hindi ka muna magtatrabaho. Kailangan mo mag-relax. May pansamantalang hahalili sayo habang nagpap

Kyoko POVNaalerto ako sa sinabing iyon ni Mr. Mori kay Nanay Celina. Lumapit ako sa kanya at puno ng katanungan ang aking mga mata. “Mori-san, ohisashiburi desu,” ani Nanay Celina. Kumunot ang noo ko sa sinabi ni Nanay. Alam ko naman na nakakaintindi siya ng wikang hapon pero bakit parang kilala niya si Mr. Mori?“Watashi wa anata ga koko ni iru to wa omotte imasen deshita,” sagot naman ni Mr. Mori. Tumiim ang bagang niya at mas naging singkit ang mata nito. May kung anong kaba ang bumundol sa aking dibdib.“Nay, ano ba ang pinag-uusapan ninyo?” tanong ko. Maraming tanong ang nagpaligsahan na dumadagsa sa aking isip. Naramdaman ko ang mahinang pagtapik ni Rafael sa balikat ko at ang mahinang pagtango niya. Inakay niya ako palayo sa dalawa. Maging si Ninong Augustus ay pansamantalang binigyan ng space si Nanay at Mr. Mori.Nang makalayo na kami kay Nanay at Mr. Mori. “Misis, let them talk first, okay?”At ganun nga ang nangyari. Nag-usap sina Nanay at Mr. Mori. Limang minuto rin na

Rafael POVI don’t know what’s running in my wife’s pretty head. I always laughed at her remarks.“Halika nga rito, Misis. I want to hug you.” Niyakap ko si Kyoko habang pareho kaming nakatingin sa kabilugan ng buwan. “Do you still remember the days when I almost hurt you while in the car? I feel remorseful.” Totoo naman ang sinabi ko na pinagsisisihan ko na ang maling pagtrato ko kay Kyoko noong nakaraan.“Bakit mo naman nabanggit? Hindi naman ako nag kikimkim ng sama ng loob. Natatawa na nga lang ako kapag naalala na pikon na pikon ka sa akin at tinawag mo akong bubwit noon. Bakit nga ba tinawag mo akong bubwit noon, Paeng?” ani Kyoko.Kumawala siya sa aking yakap at hinarap ako. And those penetrating eyes are seeking answers.“Alam mo yung mga bagong panganak na daga, Misis? It’s so white and almost pinkish. That’s why I compared you to it because you are so fair and it’s blinding me whenever you are out in the sunlight. Literal na nakakasilaw ka sa puti,” sagot ko.“So, it’s an in

Kyoko POVMy eyebrows furrowed as I heard ninong’s words. Bakas sa kanyang boses ang disgusto sa dating manugang. Hindi ko alam kung ano ang magiging feelings ko sa nalalapit na pag-alis ni Rafael. Kakabahan ba ako dapat sa paghaharap ng mag-ina sa Brazil?Pagkatapos namin mag-almusal, pumasok na sa trabaho si Rafael. Abala naman ako sa trabaho sa maghapon. Marami akong inasikaso at isa doon ay ang fencing project sa bagong nabili na lupa ni Ninong Augustus. Dumating na ang mga contractor na gagawa ng bakod at kami ni Ninong Augustus ang humarap sa kanila.“Kyoko, this is the old vicinity map of Hacienda Esmeralda. It spans one hundred hectares and to this date I almost have half of the old Hacienda Esmeralda. I dreamed in my lifetime to recover what we lost.” I can see longing in Ninong Augustus’ eyes as he said those words.Tiningnan ko ang nasabing lumang vicinity map. Malawak nga ang sakop ng dating Hacienda Esmeralda. Kaya pala gustong gusto ni Ninong Augustus. Kahit ako ay nan