MATAAS NA ang araw sa labas pero tila wala sa plano ni Nathalie ang kumilos. Nakauwi na siya sa bahay nila kaninang madaling araw lang. Inihatid siya ni Erwann. Sinubukan pa niya itong imbitahan para makapagkape pero tumanggi na ito dahil may kailangan pa raw itong asikasuhin. Pero bago umalis ay may sinabi ito sa kanya."Pag-isipan mo ang mga sinabi ko sa 'yo, Alie. Lalo na ang iniaalok ko. Alam kong nagugulat ka pa sa mga sinabi ko pero seryoso ako at hindi ako nabibigla lang. Maghihintay ako sa magiging sagot at desisyon mo…" Pagkatapos no'n kinintalan nito ng halik ang noo niya.Hindi pa rin siya makapaniwala sa mga ipinahayag ng binata sa kanya pati na rin ang ginawa nitong paghalik sa noo niya. Sumama lang naman siya rito dahil ayaw niyang mag-krus ang landas nila ng ina at nasabi niya rin dito ang mga pinagdaanan niya. Nais lang niyang may mapagsabihan ng sama ng loob na kinikimkim niya. Pero hindi niya inaasahan ang naging reaksyon nito.Inaalok lang naman siya ng isang Erwann

Kabanata XXIIIPANAY ang paggalaw ng mga hita ni Uno indikasyon ng pagiging balisa niya at hindi 'yon nakaligtas sa paningin ng abuela na kaharap niyang nag-aalmusal sa veranda."Have you eaten already?" tanong nito nang mapansin na hindi niya ginagalaw ang pagkain na inilagay nito sa plato niya."I-I'm fine with coffee, Gran," aniya at dinampot ang tasa ng kape at bahagyang humigop doon. Bahagya pa siyang napaso at inilayo 'yon sa bibig niya. "Bwisit, ang pait!" bulalas ng isang bahagi ng isip niya. Nakalimutan niya palang maglagay ng asukal. Lalo pa tuloy siyang ninerbyos dahil sa tindi ng lasa niyon."What's wrong with you, hijo? It looks like something is bothering you? What happened to Alie? Does she need help?" Sunod-sunod na tanong nito.Sunod-sunod rin ang ginawa niyang pag-iling. "Gran, I don't know if you will believe me but I will say it anyway…" Huminga siya ng malalim at pinunasan ang pawis na gumiti sa noo niya. Ilang segundong katahimikan ang dumaan tila tinitimbang ni