บททั้งหมดของ Hiding the Engineer's Twins: บทที่ 11 - บทที่ 20

Paggising ko ay nakita kong mahimbing pang natutulog ang kambal sa tabi ko. I smiled at saka hinalikan ang noo nila bago lumabas ng kuwarto."Good morning!" Natawa ako nang makitang napatalon sa gulat si Xzavier. Matalim naman na tingin ang iginawad niya sa akin. "Good morning." Matabang sa tugon niya."You need help?" Tanong ko, umiling naman siya.What's wrong with him?"Woi..." sundot ko sa tagiliran niya."Huwag kang magulo, Elara." Maotoridad na sabi niya."Ano bang mayroon at umagang-umaga ang sungit sungit mo?" Nakapamewang na tanong ko pero ang loko hindi man lang ako nagawang lingunin."Tss." Singhal niya."Baliw." Irap ko saka tinalikuran siya.Bumalik na lang ako sa kuwarto para tabihan ulit ang kambal. Pero noong pagpasok ko sa kuwarto ay nakita ko silang nagliligpit ng higaan."Good morning!" Nakangiting bati ko sa dalawa."Good morning po!" Balik na bati nila saka nagmamadaling tumakbo palapit sa akin at hinagkan ako sa pisngi."Nasaan po si papa?" Tanong ni Ainsley nan

May tatlong araw pa kaming papasok sa school bago tuluyang magbakasyon. May ilan pa kaming gagawin tulad ng pagpi-pirma ng permit ng ilang students. "Last day na tomorrow! Vigan, wait for me!" Parang baliw na saad ni Amor."Saan kayo sa bakasyon?" Tanong sa akin ni Dennise. "I don't know." Nagkibit-balikat ako. Totoong hindi ko alam kasi alam kong may iba pa kaming pupuntahan bago pumuntang Manila. "Eh kayo ni Harold, saan balak niyo?" Balik kong tanong. "Baka mag-boracay na lang kami since may relatives naman siya roon." Tumango-tango naman ako."Wait a minute. Tama ba ako ng dinig na magbo-bora kayo?" Sabat ni Amor. Tumango naman si Dennise. "P'wede sumama? Kahit sa maleta niyo na lang ako pumwesto, ayos lang sa akin," dagdag pa niya."Akala ko ba sa Vigan kayo ni cupcake mo?" Ani ko at diniin ang salitang cupcake. Natatawa talaga ako sa call sign nilang dalawa.Hanggang alas dos lang ako sa school kaya dumi-diretso na ako sa karinderya pagkagaling kong school. Nasa loob ako s

Sa dalawang araw na pamamalagi namin sa Batangas ay puro ligo lang ang inatupag ng kambal pero kahit na ganoon ay hindi sila nangingitim."Xzav, tawagin mo na 'yong kambal at bibihisan ko na." Utos ko sa kaniya."Hayaan mo muna silang maligo and besides last day na natin ngayon kaya hayaan mo silang magsawa." Sagot niya."Anong hayaan? Look, pulang-pula na sila oh," turo ko sa dalawang tuwang-tuwang naliligo. "Kung ayaw mo edi ako na lang mismo ang tatawag sa kanila." Akmang lalakad na ako nang hawakan niya ang braso ko."Okay, fine. Tatawagin ko na sila," sambit niya at mabilis akong hinalikan sa noo.Inirapan ko na lang ito at sinundan na lang ng tingin palapit sa kambal. Akala ko tatawagin na niya ang kambal pero lumusong na rin siya sa tubig at nakipag-kulitan sa mga ito. Natampal ko na lang ang noo ko.Umiling na lang ako at napagpasyahang umakyat na muna at hayaan silang magpakasaya roon. Pagka-akyat ko ay agad na akong umupo sa hanging swing chair at doon pinagmasdan ang tatlon

Maagang nagpaalam sa akin si Xzavier na papasok muna dahil may kailangan daw siyang i-meet na bagong kliyente."Ako na ang bahalang magsasabi sa kanila. Ingat ka, I love you." Nakangiting sabi ko."I love you, too." Tugon niya saka mabilis akong hinalikan sa labi bago siya sumakay ng sasakyan. Nang hindi ko na matanaw ang sasakyan niya ay pumasok na ako sa loob para ipaghanda ng pagkain ang kambal. At nang matapos ay tumungo na ako ng kuwarto nila para sila ay gisingin."Nasaan po si papa?" Tanong ni Ainsley habang lumilinga sa paligid."May importante lang muna siyang pinuntahan, 'nak," sagot ko."Kailan po siya uuwi?" Tanong pa niya. "Mamaya, pero hindi ko alam kung anong oras." Sabi ko. "Kumain na kayo para makapaghugas na ako," saad ko sabay lapag ng gatas nila.Habang pinagmamasdan ko ang kambal sa pagkain ay may narinig akong nagdo-doorbell sa labas kaya naman nagpaalam muna ako sa kambal upang tignan kung sino 'yon."Ah hello po, sino po sila?" Magalang na tanong ko sa babaen

Pumasok muli kinabukasan sa trabaho si Xzavier. At gaya nga ng sabi niya ay araw-araw na pumupunta si Manang Carla rito sa bahay para maglinis.Hindi raw siya pupunta ng puwesto nila ngayon kaya naman dumito muna siya para may kasama at kakwentuhan ako."Kaedad mo lang po 'yong isang anak ko at mayroon na rin siya tatlong anak." Pagkwento niya.Nandito kami ngayon sa likod-bahay dahil naliligo na naman sa swimming pool ang kambal."Ilan po ang anak niyo?" Tanong ko."Dalawa po, 'yong panganay ko ay nasa ibang bansa kasama ang asawa niya." Sagot niya."Ah, so 'yong isang anak niyo lang po ang kasama niyo sa buhay?" Tanong ko pa."Opo. Eh ikaw po ba, may kapatid ka rin po ba?" Tumango naman ako."Actually, twin sister po pero wala na po siya ngayon eh. Baby pa lang kaming dalawa ay namatay na siya dahil nagkaroon na kumplikasyon ang puso niya." Sagot ko."Ay hala, pasensiya na po kayo at naitanong ko pa," paumanhin niya."It's okay po, matagal naman na po 'yon eh," ani ko.Magsasalita s