Lahat ng Kabanata ng Sold To Mr. Saavedra: Kabanata 61 - Kabanata 70

I WAS taken aback when I heard someone was knocking. Pero imbes na sa pintuan ako pumunta ay dali dali akong naglakad papunta sa bintana ng kwarto ko. I know what I heard. At hindi ako pupwedeng magkamali na sa malaking bintana na ito nanggagaling ang mga pagkatok na iyon. Naghuhuramentado man ang kaba sa dibdib ko ay pinilit kong tatagan ang loob ko at buong tapang na binuksan iyon.Halos sumayad pa nga ang bibig ko sa pagkakalaki ng bukas noon ng tama nga ang hinala ko.I was now facing a stranger who was staring at me also with a smile on his lips. Nakasuot ito ng itim na bodysuit at isang itim rin na bonnet. Hindi ko alam kung papaano siyang nasa tapat ko ngayon ganoong may kataasan ang lugar kung nasaan ang kwarto ko.“S-sino ka?” Pilit kong hinihinaan ang boses ko. Hindi ko rin alam kung papaanong nakakaya kong makipagtitigan ngayon sa taong sa tanan ng buhay ko ay ngayon ko lang nakita. What if isa pala siyang magnanakaw? O miyembro ng isang akyat bahay gang?! And I just le

“YEAH, yeah she’s with me. We’re already here in the hospital. Yeah…”Mabilis akong napalinga nang makitang may kausap sa cellphone si Richard. I know that it is Migo. Nananakit na ang buo kong katawan at panay lamang ako lakad nang lakad paikot ikot dahil ilang oras nalang ay manganaganak na ako. Hindi ko na alam kung gaano pa ba ako katagal kailangang mag ikot dito sa loob ng kwartong inookupahan ko o pwede namang tumigil na ako at magpahinga muna saglit.“Is that Migo?” Paninigurado kong tanong kay Richard habang nakakunot ang noo. The pain that my stomach is giving is so damn fucking hurt but I could say that it is still tolerable. Medyo inexpect ko na rin naman na ang sakit dahil napaalalahanan na din ako ng ob gyne ko noon. She even said that I may have a complicated delivery that’s why I have to give my everything to push my baby out of my body. Agad namang tumango si Richard at maging ito ay napakunot rin ang noo nang makita ang mukha ko.Siguro naaawa na rin ito sa itsur

ROCCO POV“HEY dude! Get up!” Hilo hilo akong napasapo sa ulo ko nang marinig ko ang nakakabulahaw na boses na yun. I was about to get up from bed when a pillow suddenly blocked my way. I was not expecting that so I get back on my bed and shit. Hindi ako makahinga!“Fuck you! Remove that fucking pillow on my face, you dickhead! I can’t breathe, you motherfucker Paul!” I heard my sickening cousin was laughing as if today will be his last day. Makatawa akala mo ay wala nang bukas! Buong lakas akong nagpupumiglas dahil una sa lahat, naiinis na ako na marinig ang nakakaasar na tawa ng pinsan ko at ang pangalawa ay hindi na talaga ako makahinga! I can feel that sooner or later if that fucking pillow will still remain on my face, hindi malabong mamaalam na ako sa mundong ibabaw! Tangina kasi nitong si Paul! “Paul fuck you! I said remove that fucking pillow!” I was about to kicked the asshole even though I cannot see him where he is when he just suddenly remove the pillow out of my f

RICHARD POV“HEY! How’s everyone today? I’m sorry for the long wait.”Mabilis na natigil sa pag uusap ang mga taong nakaupo paikot sa isang malaking lamesa sa gitna ng isang private room nang makita ako. And if I’m not mistaken, they are in the middle of a meeting and discussing something important. Well, isang kibit balikat lang ang ginawa ko. Hindi naman yata nila mamasamain kung naabala ko ang meeting session nila. And aside from that, hindi ba’t kailangan pa rin nilang marinig ang opinyon ko, after all, I’m still one of the leaders or founders who build this organization. Hindi nagtagal ay muling nagkaroon ng ingay sa paligid dahil sa mga mumunting bulong na nanggagaling kung kani kaninong tao. Shocked was visible on each other’s eye maybe because of the idea that they are now seeing the mighty Richard Saavedra. Ilang taon rin naman kasi akong nawala at nanahimik. “Long time no see, Mr. Saavedra! How’s life?” Isang matanda na may katangkaran ang tumayo at lumapit sa akin.He g

“DO you have any plans for tomorrow night, Aliyah?”Saglit akong napatigil sa pagnguya nang marinig ang tanong na iyon ni Richard. We’re having our dinner right now here in the mansion. Nasa gitnang kabisera si Richard habang ang nasa harap ko naman ay si Migo. Riley was also sitting on his special chair beside me while Sarah was feeding him.“Wala naman. Bakit?” Sagot ko at maingat na kinuha ang tubig sa harap ko para uminom. I also saw on my peripheral vision that Migo take a glimpse on me but resume on his eating immediately. “Is it okay if I ask you to attend this certain party tomorrow night? I really have to go to Cebu for a conference tomorrow and I think it will be lasted for two or three days. Also the party is from my close friend, nakakahiya naman kung walang pupunta on my behalf.” Saglit akong napaisip. Hindi ko alam kung papayag ba ako— I mean wala naman akong choice kung hindi pumayag since minsan lang naman humingi ng favor o mag utos sa akin si Richard, pero ang i