SORRY FOR THE LATE AND SLOW UPDATE. THIS STORY WILL BE ENDED THIS MONTH, I HOPE SO. HINDI KO SURE IF ISANG BAGSAKAN ANG GAGAWIN KO OR HIHINTAYIN KONG MAG END OF THE MONTH. ANYWAYS THANK YOU FOR YOUR SUPPORT AND COMMENTS FOR EVERY CHAPTER. ALSO DINEDEPENDE KO PO YUNG FLOW NG STORY SA COMMENTS NYO BUT DON’T WORRY BECAUSE TAPOS NA PO YUNG STORY SA DRAFT KO, NEED NALANG TALAGA NG TIME PARA MACOMPOSE KO SYA IN EVERY CHAPTER. PLEASE, COMMENT IF NAMAMAHALAN BA KAYO SA COINS PARA MABAWASAN KO YUNG WORD COUNT. MINSAN KASI NAPAPASARAP SA PAGTATYPE HUHU AND INIISIP KO PA PO KASI KUNG SINO ANG END GAME NI ALIYAH, CHAR HAHAHA THANK YOU ULIT READERS!XOXO, YDEWONS

ALIYAH POV“ANO NA Migo? Wala na bang ibibilis yang paglalakad mo? Late na late na tayo sa party oh!” Naiinis kong pinukulan na naman ng isang tingin si Migo sa likod ko at mas lalo akong nairita nang makitang parang sinasadya niya talagang bagalan ang pagkilos niya. Nauna siyang bumaba kanina dahil kinuha niya pa mula sa trunk ng sasakyan ang regalo na pinabibigay ni Richard para sa host ng party. Pero nauna akong nakarating papunta sa may entrance kung nasaan ang guard dahil pinauna na niya ako maglakad.“Saglit lang naman oh Aliyah, bakit ba madaling madali ka?” Umarko ang kilay ko dahil sa sinabi niyang iyon.“Anong madaling madali? Hello! Late na kaya tayo nang halos lagpas isang oras! At kasalanan mo yun!” “Hindi ko naman kasalanan na biglang sumakit yung tiyan ko. It’s just a human nature which means normal na nangyayari sa mga tao—““You and your reasons, Migo! Talaga ba? Kung kailan paalis na tayo doon ka pa talaga tatakbo papuntang cr at sasabihing nagtatae ka?! You’ve b

ALIYAH POV“HOW was the party? Anong oras kayo nakauwi?”We’re having a breakfast right now. Wala si Riley dahil hanggang ngayon ay tulog pa. Saglit akong napapikit ng mga mata na parang inaalala kung anong oras nga ba kami nakauwi ni Migo kagabi. “Anong oras nga tayo nakauwi—““It's past ten in the evening. Remember when Sarah called and said Riley can not fall asleep if he couldn't see you? Kaya maaga tayo umuwi.” Migo explained then resume to his food.“Ahh oo nga pala…” Hindi naman na muling nagtanong pa si Richard hanggang sa matapos kaming kumaing tatlo. Richard was already in his usual business attire along with his suitcase. Naglalakad na kami ngayon papuntang pinto para maihatid ito.“You don’t have any plans today, Aliyah?” Kapagkuwan ay tanong niya. Mariin lang akong umiling. “Wala naman pero baka samahan kong maligo sa pool si Riley. Nakaraan niya pa kasi ako sinasabihan tungkol doon eh.” “Ah okay, we’ll go ahead now.”“We?” Nanlalaki ang mga matang napatingin ako

HI READERS! JUST WANNA LET YOU KNOW THAT UPDATE IS EVERY SATURDAY AND SUNDAY. BALAK KO NAMAN NA SANANG TAPUSIN ITONG STORY NILA ALIYAH BUT I JUST CAN’T. THIS IS THE LAST STORY I AM MAKING AS OF NOW. IF TATAPUSIN KO NA, WALA NA AKONG IBANG WAY PARA MAKAPAG RELEASE NG STRESS FROM OTHER CIRCUMSTANCES. SORRY IF ANG TAGAL AND ANG BAGAL. ANG DAMI KO PA KASING GUSTONG MANGYARI SA STORY NILA LIKE SINO PA YUNG MGA MAMAMATAY CHAR. BUT I JUST WANT TO BE HONEST, ITS OKAY IF YOU FIND THIS STORY BORING AND DULL, PWEDE NAMANG ANTAYIN NYO NALANG MATAPOS BAGO NYO IADD SA LIBRARY NYO OR KUNG AYAW NYO TALAGA THEN BE IT. HINDI NAMAN AKO NAGSUSULAT JUST TO EARN, I ALSO DO WRITING BECAUSE IT IS MY HOBBY. SO YUN LANG, I WILL UPDATE TOMORROW. MAYBE BEFORE MIDNIGHT. DUN LANG KASI GUMAGANA YUNG UTAK KO HOW TO PORTRAY THE CHARACTERS. BYEEERS! -YDEWONS

“HEY where did you go? Kanina ko pa kayo hinahanap.”Mabilis akong napalinga nang marinig ang boses na iyon. I immediately hid my face with my long hair and simply peaking if Rocco was still with somebody else. Nakahinga ako nang maluwag nang makitang mag isa nalang ang binata. I tried to compose myself and did my really best not to look suspicious even though I to myself knows that I have this anxious smile on my lips. “Ahhh kasi…”“Are you okay, Aliyah?” I jump a little bit when I felt Rocco’s firm hand suddenly landed on my shoulders. Mahina niya rin iyong pinisil na para bang iyon ang paraan niya para mapabalik ako sa huwisyo. “O-oo naman ‘no! Bakit naman hindi?” I really tried my best not to stutter but I can’t. Pasimple ko ring hinawi ang balikat ko dahilan para mapabitaw ang binata sa pagkakahawak sa akin. Rocco stared at me while raising one of his eyebrows. Ilang ulit niya ring pinabalik balik ang tingin niya sa akin at kay Riley na tahimik na naglalaro sa isang gilid