Semua Bab Unfortunate Hookups and Romance : Bab 91 - Bab 100

"Happy New Year, everyone!" Lian's voice echoed the whole ground floor of the house. And everyone who was with me got silent and has stopped doing their things to see who just came. Ramdam ko ang pagdako ng kanilang mga tingin sa'kin. Alam ko kung ano ang mga hatid ng mga tingin nilang iyon, pero wala lang akong lakas na tingnan sila pabalik dahil kahit ako ay nahihiya sa mismong paglatad ng pagloloko sa'kin ng asawa ko. He took his mistress here, hindi man lang nag-isip. Wala yatang common sense. Ang lawak ng ngiti ni Lian. Pero nang dumako sa'kin, tila nangasim at unti-unting naglaho sa mukha niya. She even arched her brow at me, saka napadausdos ng tingin sa malaki kong tiyan. She smirked and it didn't escape my sight. "What are you implying for, Tres?" I looked at my husband na ngayo'y nakatayo sa gilid ng higad niya. Walang salita ang lumabas sa bibig niya. Napabuntong hininga. I'm trying not to calm down as much as possible, dahil baka mapaanak ako dito ng wala sa tamang o

Everything felt so surreal. Parang ang tagal ng ikot ng mundo para sa kanila. Waiting for five days felt so long, especially for Tres who only wishes to see his wife conscious again. Sabi ng doktor, ilang araw lang itong magpapahinga. Bakit parang natagalan ata ang ilang araw at mag isang linggo na pero hindi pa rin ito nagigising. Para siyang timang at oras-oras niya tsini-check ang paghinga at pulso ng kaniyang asawa. Maging mga kaibigan niya ay naiiling na lamang sa kaniya at mukhang wala pa talagang tiwala sa monitor na naka monitor sa bawat heart beat at pulso ng asawa. Hindi maingay si Tres. He's waiting silently. He kept his rants and questions to himself. Such as... 'I didn't know that waiting felt so impatient. Kailan ka ba magigising?''Ganito din ba ang nararamdaman mo dati while I was in coma?''They told me that you visit me at the hospital everyday. Cleaning me, talking to me and spend time to look at me. I honestly don't know how to react when you managed to do it a

Buo na ang loob ni Kriesha. Now that she finally give birth. Kaya niya ng lumaban at makipag-sabayan sa mga taong nag tangkang mang-agaw ng pag-aari niya. She smiled at her husband. Makikita sa mukha ni Tres ang pagkalito. Sino ba naman kasi ang hindi malilito, kung kanina lang ay sinabi sa kaniya ng asawa na ayus lang na may iba siyang mahal at no'ng nakaraan ay parang pinamimigay na kay Lian dahil si Lian ng mahal niya. Pero ngayon, bigla na lang itong naging witty and mapaglaro. Biglang ayaw na nitong mamigay at hindi siya parayain. "Hindi ako namimigay, Tres. Asawa kita, at ikaw ang namilit sa'kin na pakasalan ka. Hindi kita hahayaang basta mo na lang akong e dispose matapos ng lahat ng nangyari, lalong-lalo na may anak na tayo. So, go on. Mahalin mo siya, pero hindi ka makakawala sa pagkakatali mo sa'kin." she winked for the second time and gave him another peck kiss on his lips. Mabilis lang 'yon, kaya hindi siya nakapag-react agad. Dinala ni Kriesha ang kanilang anak sa ka

"L-Lola?" halos lumuwa ang mga mata ni Kriesha sa kinalalagyan nito nang mamukhaan kung sino ang matandang pumasok sa kaniyang kuwarto. Nilingon siya nito at nakangiting kinawayan siya. "Hi, Dear." lumabi ito sa kaniya. Sobrang nagulat si Kriesha. Hindi nga siya nagkamali at ito 'yung matanda na minsan na niyang tinulongan noon sa Hotel kung saan idinaraos ang kasal nila ni Tres. Klarong-klaro pa sa kaniyang isipan ang mukha nito, kahit na taon na halos ang nakalipas. "P-Papaano kayo napunta dito? At bakit po kayo nandito?" Maang niyang tanong habang lumalarawan sa kaniyang mukha ang matinding kuryusidad na bumalot sa kabuoan niya. Akmang aalis siya sa kaniyang kama nang, ito mismo ang nagpatigil sa kaniya. Sinabihan nito ang kasama nitong alalay na itulak ito palapit sa kaniya. "You just gave birth. Don't move and I will clarify the misunderstanding that has happened since before." mahinahon at malambing ang boses nito despite being kalmado. Animo'y ingat na ingat ito sa kaniya.

After the huge revelations happened back in the hospital where I was admitted and recuperating, everything has finally came back to normal. Nakaalala na ang asawa ko and I'm no longer worried of his disloyalty. Naging madali na rin sa'kin ang lahat dahil nandito siya. He helped me and supported me at anything I need and something that I'm obligated to do in order for my fast recovery during my cesarean delivery. "Excuse me, sir and ma'am. I'm here to collect the name of your child, have you decided?" Naaalala ko no'ng sumunod na araw na dumating ang nurse para ikolekta ang pangalan ng aminh anak. Actually, nakalimutan ko at abala ang utak ko sa mga nangyari. I can't still believe that it happened and I was at the verge of processing and adapting it all. "Mosh, I know you're not okay. But our daughter's name is already needed." He held my hand and gaze me closely. "Hinintay talaga kita na magising because I want us to name her, together." Napakalumanay ng kaniyang boses, animo'y sob