Lahat ng Kabanata ng Pagsuway ( Zuri Leigh Chui) : Kabanata 31 - Kabanata 38

Muling bumukas ang pinto ng kanyang opisina at pumasok roon ang sekretarya, kasama ang isang matangkad at morenong lalaki. Hindi maitatangging gwapo ito at ang lakas ng appeal dahil halata sa mga tingin ng sekretarya niya na humahanga ito rito. "Mr. Ramos, maiwan ko na po kayo." Paalam ni Rossie sa kanila. Akala ng dalaga ay aalis na si Dallas ngunit nanatili ito sa loob ng kanyang opisina at prenteng nakaupo sa visitor chair niya. Pasimpleng pinanlakihan niya ito ng mga mata. Ngunit matamis lamang siyang nginitian nito. Akala niya ay susunod ito, pero hindi pala. Naglakad palapit sa kanya ang bagong dating. "Good morning, Mr. Ramos." Bati ni Paige rito. "I don't really mind if you call me Harold. It's nice to finally meet you, Paige." Matamis itong ngumiti sa dalaga sabay abot ng kamay nito para makipagkamay sa kanya. Tinanggap iyon ng dalaga at sinuklian ito ng tipid na ngiti. "Same here, Harold. Have a seat." Iminuwestra niya ang kamay sa upuan. Isang tikhim ang nagpatigil sa

Nagising siyang nananakit ang buong katawan niya. Hindi na niya maalala kung ilang ulit siyang inangkin ng binata. Mariing ipinikit ni Paige ang mga mata. Nangyari na ang gusto niya. May rason na siya para pakasalan ng lalaki. He took her virginity! Plano niya naman talaga iyong nangyari sa kanila ni Dallas. Nagtagumpay pa nga siya.Biglang bumukas ang pinto ng silid at iluwa roon ang napakakisig na binata. He was wearing only his black briefs."D-Dallas." Bulalas niya sa lalaki. Lumapit sa kanya ang binata at umupo sa kama."We need to talk, Paige." seryoso ang mukha nito. Sana lang pareho sila ng iniisip nito. Piping panalangin ng dalaga sa isip."Yeah, we really need to talk." sang-ayon naman niya."I want to marry you, Paige." Umawang ang labi ng dalaga sa narinig. Hindi na pala niya kailangang hilingin ritong pakasalan siya pagkatapos ng nangyari sa kanila."I feel responsible for what happened to us awhile ago. Magbibihis lang ako't pupuntahan natin agad ang nanay mo. Hihingin k

"Hindi mo ba sasabihin sa asawa mo ang kalagayan mo, anak?" malungkot siyang umiling. Limang buwan na ang kanyang dinadala at hanggang ngayon ay hindi man lang siya nag-aksaya ng panahong ipaalam iyon kay Dallas. Tama na ang sakit na naranasan niya sa piling nito. Her one week stay with him leaved a mixture of pain and joy in her heart. Nagpapasalamat siya sa Panginoon na sa loob ng isang linggo ay naramdaman niya ang pag-aalaga ng asawa sa kanya. She did not regret what happened. Kung hindi siya nagpakasal rito ay hindi siya maiiwanan nito ng isang napakagandang alaala. Ang sanggol sa sinapupunan niya. Wala siyang balak na ipaalam sa lalaki dahil baka itakwil lang din ang anak niya gaya ng ginawa nito sa kanya. Galit ito sa kanya. Ni hindi siya binigyan ng pagkakataong makapagpaliwanag dito. Tama na iyong siya lang ang nasaktan. Bumuntung-hininga siya bago nagsalita. "Ayoko po, nay. Sa akin lang ang baby ko." selfish na kung selfish basta hindi niya ipapaalam dito na nagbunga ang m

Napaawang ang labi ni Paige nang marinig ang sinabi ng lalaki sa kanya. Kay tagal niyang inasam na sabihin nito sa kanya ang mga katagang iyon. Ilang taon ang lumipas bago niya iyon narinig mula sa lalaking lubos niyang minamahal. Hindi siya makapaniwala. Ngunit bakit hindi siya makadama ng kasiyahan matapos iyong marinig?"Mahal na mahal kita, wife. Patawad kung ngayon ko lang sinabi sa iyo ang totoo-.""Pakiusap, 'wag mo naman akong paasahin ng ganyan, Dallas."putol niya sa sinasabi nito."Alam ko naman na simula palang ay napilitan ka lang na pakasalan ako dahil may nangyari sa atin. Mula noon hanggang ngayon iisang babae lang naman ang mahal mo, di ba? Alam ko iyon dahil nakita at nasaksihan ko, kaya pakiusap tigilan mo na 'to." parang sasakit ang kanyang lalamunan sa pagpipigil na mapaiyak sa harap nito.Hindi pwedeng makita siya nitong umiyak at nagmamakaawa para lang mahalin nito. Tama na ang minsang pagpakatanga niya rito dahil bata pa siya noon. Kailangan niyang manindigan al