HALOS TATLONG ORAS pa bago nakita ni Khaira ang paglabas ng asawa sa operating room. Halata ang pagod dito habang nag-aalis ng surgical mask. Nang magtama ang kanilang mga mata ay mabilis siyang tumayo at sinalubong ito. Nakasunod din sina Kholeen at Arsen. "What are you doing here?" malakas na pagalit ang boses nito na ikinagulat niya. Nahinto siya at napatulala na lang sa asawa na bakas ang iritasyon sa mukha.Mukhang napansin nito ang inasal bigla na lang lumambot ang mukha ng asawa saka hinawakan ang kanyang mga kamay. "I'm sorry, I didn't mean to shout at you. I was worried. Ang haba ng biyahe natin at hindi ka man natulog baka may mangyari naman masama sayo." Dahil sa sinabi nito ay medyo nawala ang sakit na naramdaman niya kanina. Tipid siyang ngumiti."I'm fine. Hindi ako makatulog, nag-aalala rin naman ako sayo," aniya rito. Huminga si Peter nang malalim saka bumaling sa mag-asawa. Na para bang nagtatanong kung ano ang ginagawa ng mga ito rito."We heard about Zena accident

MABILIS NA umatras si Khaira kasabay nang pag-agos ng kanyang mga luha. Malinaw na malinaw niyang narinig ang mga sinabi ng asawa. Mga salitang ninais niyang marinig mula rito. Pero heto, naririnig niya…hindi nga lang para sa kanya.Nanlalabo ang mga mata niyang tinahak ang mahabang pasilyo. Nang makita niya ang isang signage na nagtuturo sa banyo ay mabilis niyang hinakbang ang mga paa ro'n.Inilapag niya ang dalang paper bag kung saan nakalagay ang inihanda niyang almusal ng asawa. Saka, siya pumasok sa isang cubicle. Nanghihina siyang sumandal sa nakasarang pinto. Naitapik niya ang mga palad sa kanyang bibig upang hindi umalpas ang sakit na kanyang nararamdaman. Pero kahit ano ang gawin niyang pagtakip ay kusang kumawala ang kanyang paghikbi na nauwi sa paghagulhol. Pinipilit niya pa rin na kontrolin at baka may makarinig sa kanya.Hindi niya alam kung ilang minuto na siyang umiiyak. Kung hindi pa tumunog ang kanyang cellphone ay hindi pa siya matatauhan. Kinuha niya ang cellphone

PINALAGPAS ni Khaira ang araw na 'yon. Nakipaglaro na lang siya sa anak. Tutal ay malaki naman ang mansion ng mga Quazon ay nagawa nilang palipasin ang buong araw. May ngiti sa kanyang mga labi habang pinagmamasdan ang anak na mahimbing ng natutulog. Hindi niya inaasahan na may sarili na ngang silid ang anak dito sa mansion. At puno na iyon ng mga laruan kaya hindi niya alam kung ano pa ang bibilhin ng mga ito sa mall kung sakali magpunta sila. Napatingin siya sa kanyang cellphone nang tumunog 'yon. Bahagya siyang gumalaw upang maabot ito na nasa bedside table. Peter is calling. Huminga muna siya nang malalim at isinandal ang likod sa headboard bago niya sinagot."Hello.""Qīzi, how are you? Si Nyra, gising pa ba?" Bakas ang pagod sa boses ng asawa. Tiningnan niya ang anak. "He's already sleeping.""I'm sorry. I will make it up tomorrow.""Hindi ka uuwi?" Bigla niyang tanong. Natahimik ang kabilang linya pero naririnig niya ang paghinga nito. Kaya alam niya na nasa kabilang linya pa

HANGGANG UMABOT ng hapon ay walang mensahe na natanggap si Khaira mula sa asawa. Ni walang pasabi kung matutuloy ang lakad nila o hindi. Nagpadala rin siya ng mensahe rito para ipaalam na uuwi sila bukas ng Zambales pero wala siyang nakuha reply. Gusto niya mag-alala pero sa tuwing sumasagi sa kanyang isipan ang sinabi ni Zena, nauudlot ang balak niya. Mas lalo pa nadagdagan ang pagdududa niya sa sinabi ni Manang Rosy. Paano nga kung ito talaga ang mahal ni Peter? Paano kung lahat nang sinabi ni Zena ay totoo. She can't afford to lose her son. Ipaglalaban niya hanggang kamatayan ang anak. Huminga siya nang malalim saka sinimulan ayusin ang kanyang mga gamit. Konti lang naman ang dala niya. Ang anak naman ay wala rin naman dala dahil halos bagong bili ang mga ginamit nito.Habang nag-aayos siya ay narinig niya ang tila humahangos na mga yabag patungo sa kanya. Hinayaan niya kasi nakabukas ang pinto ng silid nilang mag-asawa. "Senyorita! Senyorita!" sigaw ni Ate Nida at nang makapas

"WHAT THE HECK!" malakas na sigaw ni Peter ang umalingawngaw sa buong silid na 'yon. Naalimpungatan siya sa malakas na sigaw rin. Pero gano'n na lang ang gulat niya nang makita ang sarili na tanging boxer short lang ang suot at nang ilibot niya ang tingin ay nakita niya sina Zena at…Arsen? 'Ano'ng ginagawa niya rito?'"Why are you here, Arsen?" tanong niya rito bago sinapo ang ulo. Bakit parang nahihilo siya? Hindi naman siya uminom. Ano ba ang nangyari? Dahan-dahan niyang isinandal ang sarili sa headboard ng kama at pinilit na silipin ang dalawa. Nakatayo si Zena sa paanan ng kama habang nasa likuran nito si Arsen. Napakunot ang noo niya sa itsura ni Zena. Bakit nakasuot ito ng daring na damit? Halos kita na ang kaluluwa nito. Bigla siyang natigilan at masamang tiningnan si Arsen. "Arsen, what did you do to Zena?" madiin niyang tanong. Bumakas ang gulat sa mukha nito at tila nalito. Biglang nalipat ang tingin niya kay Zena nang bigla itong humagulhol. Hindi pa ito pwede ma-stress at