ISANG LINGGO na ang lumipas mula nang umuwi si Khaira sa Zambales. Isang linggo na rin na hindi niya nakakausap ang asawa. At sa bawat paglipas ng mga araw ay mas lalo siyang kinakabahan sa kung ano nga ba ang kahihinatnan ng kanilang pagsasama bilang mag-asawa. Kahit si Nyra ay nagtatanong na tungkol sa daddy nito. Mga tanong na mismo siya ay hindi niya alam ang isasagot. Puro na lang pagsisinungaling ang sinasabi niya at hindi siya sanay sa gano'n. She doesn't want her child to grow up with lies. Pero wala siya magawa. Minsan sumagi sa isip niya na sana hindi na lang niya hinayaan na magkakilala ang mag-ama. Pero bigla niya rin babawiin…dahil alam niya na mas hindi katanggap-tanggap na ilihim niya pa 'yon.Marahas siyang napabuga ng hangin. Kanina pa siya naka-park sa isang department store. Gusto niya bilhan ng bagong laruan ang anak at sabihin na padala 'yon ni Peter para naman mabawasan ang pagtatampo nito kay Peter. Wala pa siyang balita matapos nila mag-usap ni Kholeen. Sinama

"GET OUT OF HERE!" Hindi makapaniwala si Peter sa isinigaw ng asawa sa kanya. Talagang pinapalayas siya nito at mas pinili ang bastardo niyang kapatid. Matalim niyang tiningnan ang kapatid at mas lalo uminit ang ulo niya nang makita inakbayan pa ito ni Khaira at tinutulungan na bumangon. "Get your dirty hands off my wife!" Singhal niya kasabay nang pag-igti ng kanyang panga. Hindi niya gusto ang naabutan. Kung hindi pa sila agad nakarating baka nahalikan na nito ang asawa. Ang isipin pa lang na dadampi ang mga labi nito kahit sa pisngi ng asawa ay nagwawala na ang kanyang isipan. "Will you please shut up, Peter. Bigla ka na lang darating dito tapos manunuktok ka! Give some respect, could you?" iritableng sagot ng asawa na hindi man talaga natinag sa galit niya at ang bastardo niyang kapatid ay parang tuwang-tuwa pa. Hayop talaga. Malaman niya lang na may masama itong balak sa asawa ay talagang siya mismo ang magbabaon dito ng buhay."What do you expect me to do? Kung hindi pa ako d

"HERE." Peter looked at the cup of coffee In front of him. Alam niyang si Arsen ang may hawak niyon. Kinuha niya 'yon saka sumandal sa kinauupuan niya. Nasa may likod na parte sila ng hospital kung saan matatanaw ang malawak na karagatan. May mga bench na nakakalat. May harang din dahil hindi naman sakop ng hospital pa ang parte na 'yon ng dagat. Naramdaman niya ang pag-upo ng kaibigan sa kanyang tabi. Papalubog na rin ang araw. Sumimsim siya sa kape na hawak sabay pikit ng mga mata. Pinakiramdam niya ang malamig na simoy ng hangin at ang masarap na lasa ng mainit na kape. Nakahinga na siya nang maluwag dahil out of danger na si Nyra. Pero may mga parte ng katawan ito na may mga sugat, mabuti na lang at walang nabali sa mga buto nito. Sadyang ang ulo lang talaga nito ang napuruhan."Are you alright?" Pukaw na tanong ni Arsen sa kanya na ikinamulat niya ng mga mata. "Tama lang ang ginawa mo. For the sake of Nyra. I am proud of you, bro." Tinapik pa nito ang braso niya na ikinailing n

"YOU'RE Late!" Nakapamaywang na salubong ni Khaira sa binatang humahangos na papalapit sa kanya. Napahawak pa ito sa mga tuhod nang makalapit at hingal na hingal pero inirapan niya lang ito. Late is late. Hinahabol pa nito ang hininga kaya hindi pa siya sinasagot. Ilang beses nitong binalak magsalita pero hingal na hingal talaga. "Where have you been, kasi? You have driver naman, ah," nagtataka na niyang tanong. Kahit inis siya ay kinuha niya ang dalang tumbler na may tubig. "Here, drink water."Kinuha nito ang tumbler sa kanya saka diretsong uminom. Uhaw na uhaw lang. Nang matapos ito ay pabagsak na umupo, inilapag ang tumbler niya saka itinukod ang mga kamay patalikod rito kaya mukhang nakahiga ang kalahating katawan nito."Whoa! That was so close," sigaw nito na ngayon ay natatawa na. Mas tumaas ang kilay niya saka hinarap ito. This time, she crossed her arms against her chest. "Grabe ka naman makatingin, balak mo ba ako kunin sa tingin." Talagang nagawa pang magbiro."Ano na naman

MAGAAN ANG GISING ni Khaira bukod sa nagkamalay na ang anak ay natutuwa siya sa narinig kagabi. Pero hindi sapat 'yon. Gusto niya marinig ito muli ngayon gising siya. Pero mukhang malabo mangyari dahil ang magaling niyang asawa ay hindi niya na nakita. Ang mga magulang at si Amah ang nagisnan niya pagkagising."How is our cutie apo?" Napalingon siya kay Amah sa tanong nito kay Nyra."Still the cutie of all, Amah," medyo hirap pang tugon ng anak. Bakas pa rito ang panghihina dahil sa mga natamong galos. Pero nagawa pa rin nitong mapatawa ang lahat. "Of course you are, apo. May gusto ka bang puntahan paglabas mo rito sa hospital?" Muling tanong ni Amah."Disneyland, Amah. I-I never been there. I read it is a great and wonderful place," bakas ang excitement sa boses ng anak. "Is it, Apo. And we will go there once you're okay to travel. Kaya magpagaling ka kaagad, huh." Tila may humaplos sa puso ni Khaira sa nakikitang closeness ni Amah at Nyra. Muli ay hindi niya maiwasan pagsisihan na