SINUNDAN ni Jade ng tingin ang kamay nitong kinuha ang isa sa mga naka-soft bind na monthly report na binigay niya kahapon. Agad siyang kinabahan kapag ganito ka-seryoso ang mukha ng lalaki, tiyak may problema. “Did you not even check it? My instructions were clear that you should have checked it before giving it to me, right Jade?” Bakas ang disappointment sa mukha nito. Ang alam niya ay makailang beses niyang tiningnan ang report bago inilagay sa mesa ni Mark. Subalit papaanong may mali pa rin?” Binuklat nito ang naka-softbind at ipinakita sa kanya. “Look at this! Nothing has changed. Are you kidding me? I expected a huge improvement this month, but this report is still a mess!” Napakurap-kurap siya nang mariing pinagdiinan nito ang mga daliri sa hawak na report. Ang alam niya ay pinalitan niya iyon. Pero bakit tila naiba ang nakalagay roon? Marami siyang nakikitang naka-highlight ng kulay orange na ibig sabihin ay mali, ang mga correction naman ay nakasula

Sumunod naman si Jade kay Mark. Ramdam pa rin niya ang panghihina, marahil ay gutom na gutom na talaga siya. Paglabas niya ng kuwarto, namangha siya nang makita niya ang malawak na living room. Ngayon lang siya nakatuntong sa ganito kagandang bahay: mabango, malawak, at mamahalin ang mga kagamitan. Bahagya siyang nagulat nang mapagtanto na may ibang tao pala sa living room. Nakatingin ang mga ito sa kanya at napangiti, na tila inaabangan talagang magising siya. “Gising na siya,” narinig niyang sabi ng isang babae. “How are you feeling, Jade?” anang isang magandang babae na sa tantya niya ay nasa forties. Unang tingin pa lang ay hindi na maikakailang doktor ito dahil sa suot nitong doctor’s coat. Napalingon si Mark sa kanya at bumalik dahil tumigil siya sa paglalakad. “By the way, sweetheart, this is Dr. Alegro, and her assistants. I immediately called them when you felt unwell earlier,” ani Mark. Si Dr. Alegro ay kakilala ng pamilya Xavier na nagmamay-ari din

NAPAHAWAK si Mark sa kanyang ulo dahil sa matinding sakit nito. Madalas siyang inaatake ng kanyang migrane nitong mga nakaraang araw kaya minsan ay mas gusto na lang niyang magtrabaho sa kanyang penthouse kaysa pumunta sa opisina. Kinuha niya ang kanyang gamot na nasa sa drawer at tinawagan niya si Jade para humingi ng tubig. Napatingin siya sa kanyang cellphone na nag-ring. Agad niya itong sinagot nang makitang mommy niya ang tumatawag.“Yes, mom, how are you?” excited na tanong niya.“We're going home next week, hijo. I sent you the itinerary,” ang sabi ng mommy niya.Napangiti siya dahil ito ang hinihintay niyang balita, ang makasama muli ang kanyang mga magulang. Madalas nasa labas ng bansa ang mga ito, lalo na ang kanyang daddy dahil may inaasikaso rin itong negosyo roon. Malaki ang tiwala ng kanyang daddy sa kanya, kaya ipinauubaya na sa kanya ang ilang negosyo nila dito sa Pilipinas.“Really, mom? That's good news!” bulalas niya habang pansamantalang kinalimutan ang kirot sa ka

Tumango siya. Nahiya pa sana siyang umamin, pero iyon talaga ang naramdaman niya. Ayaw niya kasi sa mga lalaking nambobola at nagpaparami lang ng girlfriend. Nag-umpisa na sana siyang ma-discourage kay Mark, subalit tila nakabawi ito. Bigla tuloy siyang nanghinayang sa mga bulaklak na itinapon niya sa basurahan. Ngayon lang kasi siya nakatanggap ng ganoon.“Ibig sabihin, sir, hindi mo girlfriend iyon?” tanong niya upang makumpirma.“Ang alin? ‘Yong sinama ko minsan sa opisina?”“Yun nga po, sir,” nahihiyang tugon niya.“That was my cousin. As far as I know, you weren't in the office yet when Felicity came. I accompanied her to the penthouse and let her rest there. Pero nung pagbalik ko, narinig kong pinag-uusapan niyo ako. And that was the time that I heard you say you will never like me. Totoo ba iyon?” Nilinga siya nito at lalong hindi niya alam ang kanyang isasagot dahil alam niya sa kanyang sarili na hindi totoo iyon.“Nagbibiruan lang po kami, sir, nung time na ‘yon. Bukambibig n

“Kung sasabihin ko bang pumapayag ako sa proposal mo, tatanggalin mo na ba ako sa trabaho?” tanong niya. Napatigil sa pag-iinom si Mark sa kanyang baso at napatingin sa kanya.“Really? Ibig sabihin pumapayag ka na?” excited na tanong ni Mark sa kanya. Ngumiti siya at tumango-tango. Naisip niyang tama ang sinabi nito. Bakit pa nila patatagalin kung pareho naman nila gusto ang isa’t-isa. Kapag hindi sila magkasundo puwede naman silang maghiwalay dahil hindi pa naman sila mag-asawa. Para sa kanya sang-ayon siya sa ganoon, upang mas makilala nila ang isa’t-isa. Kung totoo mang gusto siya nito, sa tingin niya wala namang magiging problema dahil matagal na niyang gusto ang lalaki at matagal na niyang napag-isipan iyon kahit alam niyang imposible ang lahat. Parang nananaginip nga siya dahil hindi niya sukat akalain na magkakagusto ito sa kanya.“Thank you, I’m so happy, honey, my little kitty,” lalong lumapad ang mga ngiti nito sa kanya.“So, ibig sabihin ay girlfriend na kita?”“At boyfrien