All Chapters of ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา: Chapter 2141 - Chapter 2150

ความกังวลของหลงเพ่ยเพ่ยก็เป็นสิ่งที่หลิงอวี๋กังวลเช่นกัน นางจึงครุ่นคิดแล้วเอ่ยออกมา “เซียวหลินเทียนและหวงฝู่หลินล้วนเป็นยอดฝีมือ ขอเพียงตามหาพวกเขาเจอ บางทีก็อาจจะช่วยพวกเขาออกมาโดยมิต้องปะทะกับพวกมหาปราชญ์ก็เป็นได้!”“แต่หากต้องเผชิญหน้าจริง ๆ เช่นนั้นก็ทำได้เพียงคิดหาวิธีอื่นด้วย!”หลงเพ่ยเพ่ยขมวดคิ้วแล้วเอ่ยออกมา “ข้าแค่สงสัยว่า เหตุใดหวงฝู่หลินจึงออกมาจากวังเทพ? ตระกูลหวงฝู่ของพวกเขาอยู่ที่วังเทพมาโดยตลอด น้อยนักที่จะเหยียบย่างเข้ามาในเขตของแดนเทพ! แล้วเขาไปยั่วยุสำนักซิงหลัวและมหาปราชญ์ได้อย่างไร?”เรื่องนี้หลิงอวี๋ได้ยินมาจากเซียวหลินเทียนแล้ว นางคิดว่าหลงเพ่ยเพ่ยยอมนำคนมาช่วยเหลือแล้ว หากจะปกปินางดูจะมิค่อยเหมาะสมนักหลิงอวี๋จึงเอ่ยออกไป “ได้ยินมาว่าตระกูลจงเจิ้งซื้อตัวนางรับใช้ของวังเทพ แล้วลักพาตัวหวงฝู่หมิงจู ธิดาของหวงฝู่หลินลงจากภูเขามา ที่หวงฝู่หลินมาภูเขาอนันต์ก็เพื่อจะช่วยธิดาของเขา!”หลงเพ่ยเพ่ยตะลึงไปครู่หนึ่ง เรื่องที่ตระกูลจงเจิ้งสมคบคิดกับมหาปราชญ์นั้นนางรู้อยู่แล้ว บัดนี้ได้ยินว่าบุตรีของหวงฝู่หลินตกไปอยู่ในมือของตระกูลจงเจิ้ง หลงเพ่ยเพ่ยก็เกิดความรู้สึกมิสบา

“หมิงจู!”ทันทีที่หวงฝู่หลินชิงตัวหวงฝู่หมิงจูมาได้ เขาก็วางนางลงบนพื้นอย่างเบามือแล้วตรวจดู อาภรณ์ชั้นในของหวงฝู่หมิงจูล้วนเต็มไปด้วยเลือด มิรู้ว่านางเลือดไหลมากี่วันแล้ว!หวงฝู่หลินจับชีพจรของนางอย่างกระวนกระวายใจ ชีพจรของหวงฝู่หมิงจูค่อนข้างอ่อนแรง และชีวิตของนางก็แขวนอยู่บนเส้นด้ายแล้วหวงฝู่หลินรีบนำโอสถห้ามเลือดที่ตนพกมาด้วยยัดใส่ปากของหวงฝู่หมิงจูอย่างรวดเร็ว“สหายหวงฝู่ พวกเราต้องรีบไปแล้ว เจ้าวังน้อยยังทนได้อยู่หรือไม่?”เซียวหลินเทียนเอ่ยถามออกมาอย่างเป็นห่วง“น่าจะยังทนได้อยู่! ไปกันเถิด!”หวงฝู่หลินเองก็รู้เช่นกันว่ามิควรอยู่ที่นี่นาน ความเคลื่อนไหวทางนี้จะดึงดูดคนของสำนักซิงหลัวมาในมิช้า เมื่อถึงยามนั้น หากพวกเขาจะออกไปก็คงต้องมีการต่อสู้มิน้อยยิ่งเวลาล่าช้าไปนานเท่าไร โอกาสที่หมิงจูจะรอดก็จะยิ่งน้อยลงหวงฝู่หลินมัดหวงฝู่หมิงจูไว้บนหลังของเขาแล้วแบกนางไว้ จากนั้นก็ฝ่าออกไปพร้อมกับพวกของเซียวหลินเทียนและเผยอวี้เพียงแต่ไปได้มิไกล ก็เผชิญหน้ากับมือสังหารของสำนักซิงหลัวและตระกูลจงเจิ้งเสียแล้วจงเจิ้งหลินเป็นผู้นำมา พวกเขาจับตัวหวงฝู่หมิงจูมาได้อย่างยากลำบาก ก็เพร

ผู้ที่ท้าทายจะพบกับดักกลไกต่าง ๆ ในตำหนักใต้ดิน หากมิได้แขนขาดหรือเสียอวัยวะใดไป ก็จะเสียชีวิตคนที่โชคดีกลับไปถึงที่จุดเริ่มต้นต่างบอกกันว่า เจ้าสำนักคนก่อนเป็นพวกวิปริต และนี่คือตำหนักใต้ดินที่ยากที่สุดที่พวกเขาเคยพบมา ไม่มีทางที่จะหาทางออกจากตำหนักใต้ดินได้ตำหนักใต้ดินแห่งนี้สมกับที่มีชื่อเสียงว่าเป็นตำหนักใต้ดินแห่งความตายอย่างแท้จริงแม้ว่าก่อนหน้านี้เจ้าสำนักคนก่อนและยอดฝีมือเหล่านี้จะลงนามข้อตกลงเรื่องความเป็นความตายกันแล้ว แต่จำนวนคนที่ตายก็มากมายจนทำให้ราษฎรโกรธแค้นบรรดาญาติของผู้ตายต่างก็วิตกกังวลกันขึ้นมา จึงขอให้หลงอี้สั่งให้เจ้าสำนักคนก่อนทำลายตำหนักใต้ดินที่สังหารผู้คนมากมายแห่งนี้ไป มิฉะนั้นพวกเขาก็จะจุดไฟเผาทำลายภูเขาอนันต์ทั้งลูกสำหรับตำหนักใต้ดินที่รวบรวมทั้งชีวิตและเลือดเนื้อของตนแห่งนี้ เจ้าสำนักคนก่อนจะทำลายลงได้อย่างไร?แต่ในท้ายที่สุดเขาก็สู้แรงกดดันจากทุกคนมิได้ และภายใต้การไกล่เกลี่ยของหลงอี้ ทั้งสองฝ่ายจึงต่างก็ถอยห่างกันคนละหนึ่งก้าวเจ้าสำนักคนก่อนปิดตายทางเข้าสู่ตำหนักใต้ดินไว้ และนำเงินรางวัลยี่สิบล้านแบ่งให้กับญาติของผู้เสียชีวิตและผู้บาดเจ็บที่

ลู่หนานมิรอให้ควันจางหมดก็วิ่งเข้าไปดู เห็นว่าก้อนหินขนาดใหญ่นั้นถูกระเบิดไปหนึ่งในสามส่วน ซึ่งเพียงพอที่จะให้คนเข้าไปได้แล้ว“ระเบิดออกแล้ว! รีบมาเร็วเข้า!”ลู่หนานกังวลว่าที่ปากถ้ำจะมีกับดักอยู่ จึงรีบเข้าไปก่อนโดยมิลังเลข้างในมืดสนิท ลู่หนานจุดตะบันไฟ จึงได้เห็นอุโมงค์ใต้ดินยาวสิบกว่าเมตรเขาลองเดินไปสองสามเมตร แต่ก็ไม่มีกับดักใด ๆ“เข้ามาเถิด ปลอดภัย!”ลู่หนานรีบวิ่งไปที่ทางเข้า แล้วเรียกทุกคนเผยอวี้จึงพยุงเซียวหลินเทียนเดินเข้ามา ส่วนจ้าวซวนก็พยุงฉินซานเดินตามหลังมาติด ๆ หวงฝู่หลินก็เดินโซเซเข้ามาพร้อมกับปี้ซงที่ช่วยพยุงเขาไว้“เผยอวี้ จ้าวซวน พวกเจ้าเฝ้าทางเข้าไว้ พวกเราพักก่อนสักหน่อยแล้วค่อยไป!”ทันทีที่เซียวหลินเทียนนั่งลงที่พื้นก็รีบหยิบโอสถสมานแผลที่หลิงอวี๋ให้มาแบ่งให้ฉินซานสองสามเม็ด จากนั้นก็เทยาสองสามเม็ดใส่ปากตัวเอง“สหายหวงฝู่ เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง?”เมื่อเซียวหลินเทียนผ่อนคลายแล้วก็เอ่ยถามออกไปหวงฝู่หลินยิ้มขมขื่น “ร่างกายชาไปครึ่งซีก! ในอาวุธลับของคนชุดขาวมีพิษ ข้ากินยาแก้พิษไปแล้ว น่าจะได้ผล แต่ข้ายังต้องการเวลาอีกสักหน่อย!”เซียวหลินเทียนมองไปที่ปาก

“สหายหวงฝู่ ข้าขอแนะนำว่าเจ้าเองก็อย่าได้ตกลงตามเงื่อนไขของเขา!”เซียวหลินเทียนเอ่ยออกมาอย่างจริงใจ “แม้ว่าข้าจะรู้ว่าเจ้ากังวลเรื่องพิษของลูกสาวเจ้า แต่คนที่แม้แต่ใบหน้าที่แท้จริงก็ยังมิกล้าเปิดเผยออกมาเช่นนี้ เจ้าจะเชื่อคำสัญญาของเขาได้หรือ?”“แม้ว่าเขาจะรับปากว่าจะปล่อยพวกเจ้าไป แต่เมื่อฝูไห่ถูกปล่อยตัวออกมา เขาจะลืมความแค้นที่เมื่อนั้นบรรพบุรุษของเจ้าแช่แข็งเข้าไว้ใต้ภูเขาหิมะได้หรือ?”“จากที่ข้าเห็น เขาก็แค่มิกล้าบุกเข้ามาในตำหนักใต้ดิน ก็เลยจงใจล่อลวงเจ้า!”“สหายหวงฝู่ คนชุดขาวผู้เดียวก็เก่งกาจเช่นนี้แล้ว หากฝูไห่ถูกปล่อยตัวออกมา ทั่วทั้งใต้หล้านี้ ผู้ใดกันที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้? กลัวก็แต่เมื่อถึงกาลนั้น คนที่ตายจะมิใช่เพียงแค่พวกเราเท่านั้น แต่ยังรวมถึงราษฎรนับล้านในแดนเทพอีก!”ความเป็นความตายของคนเหล่านั้นเกี่ยวอะไรกับข้าเล่า!หวงฝู่หลินเกือบจะหลุดพูดคำนี้ออกไปแล้ว แต่เมื่อหันไปเห็นปี้ซง หวงฝู่หลินก็พูดเช่นนี้มิออกปี้ซงและเหล่าทาสในวังเทพ มีหลายคนที่อยู่กับตนมาตั้งแต่เด็ก แล้วเขาจะบอกว่ามิต้องไปสนใจความเป็นความตายของคนเหล่านั้นได้หรือ?หากเป็นเช่นนี้ ตนยังนับว่าเป