CHAPTER 11 Helena Kelandra's POVKakagat ka. Kakagat ka, Michael.Dahil na rin sa halong emosyon at tawag ng laman ko na takam na takam kay Michael ay nagawa ko ang dramang ito. Naiintriga ako sa pagkalalaki nito, kaya naman pilit kong ginalingan ang drama kanina na naglasing-lasingan. Pang best actress ang peg.Nahiga ako sa kaliwang bahagi ng kama, kanina ko pa gustong humarap kay Michael pero nakaharap din ito sa ibang direksyon.***Michael's POVIpinipikit ko ang mga mata pero ang isip ko ay na kay Helena sa mga oras na 'yon. Nasa iisang kama lang kami. Pinalampas ko ang unang pagkakataon noong hinubaran ko ito sa hotel na tinutuluyan ko at pilit kong kinakalma ang sarili. Pero ngayon ay parang sasabog na ang puson ko at 'di ko na kayang iwasan ang kamandag ni Helena.Nakakaakit.Humarap ako kay Helena at noo'y hinawakan ang mga braso nito na

CHAPTER 13 Helena Kelandra's POVNakalapag na sa Clark Pampanga ang eroplanong sinasakyan namin ni Michael. Didiretso kami sa lugar nila na malapit lang din sa lugar namin. Pupuntahan namin ang lugar kung saan siya lumaki kasama ang papa nito. Hindi open si Michael patungkol sa pamilya pero nalaman ko na naghiwalay ang mama at papa niya. Nagka-asawa muli ang mama niya sa America at ang ama naman nito ay nanirahan mag-isa sa dati nilang lugar sa Pampanga.Kahit ako naman siguro ay pipiliing manahimik na lang kung isa palang dagok ang nagyari sa pamilya ko. Hindi ko kilala ang tatay ko, maagang namatay ang mama ko, GRO ang mga tyahin ko, namatay rin ang kaisa-isang kapatid ko.Marami akong lihim na itinago at pilit na binabaon sa limot. Gusto kong magsimula bilang Helena. Pampanga. Ang kamunduhang namulatan ko kasama ang pamilya nila auntie Lourdes. Ang lugar kung saan sinukuan ko ang s

Chapter 15Helena Kelandra's POV...continuation"Helena, mag usap tayo." Dinig kong samo niya sa akin."Okay. Pero d'yan ka lang, dito lang ako," saad ko sa kaniya. Sumagi sa isip ko ang sinabi nito kanina habang ipinapakilala niya ako sa kaniyang ama. Nauna akong magtanong."Hoy? Ano 'yong sabi mo kanina? Gf mo 'ko?" reklamo ko."Oo, sa ngayon," casual na saad ni Michael."Ah, gano'n?" panunuyang himig ko rito."Oo, you know what I mean, Helena. No attachment, right?" mahinang boses na saad ni Michael sa akin. Ilang minuto akong tumahimik."Yes, of course," mapait na tonong response ko sa kaniya. Narinig kong papaalis na siya sa pinto, papalayo nang papalayo. Napasandal ang noo ko sa pinto.Napakarupok ko! At napaka pa-fall mo. Ito at nahuhulog na yata ako sa 'yo!Napaka OA ko na, halos totohanan na kasi, eh. Ang dami kong problema ngayon dumagdag pa 'to, mas miserable 'pag nagkagano'n. K

CHAPER 17 Helena Kelandra's POVNang makababa kami ay isang pamilyar na tanawin ang aking nakita, ang bukang liwayway ng umaga. Napakapresko ng hangin, napakapayapa ng paligid, at wala gaanong mga bahay. Mag-aalas sais na ng umaga nang marating namin ang San Luis.Marami na rin ang mga taong nakikita namin na abala sa iba't ibang gawain sa daan, tila nagbabayanihan ang mga ito o general cleaning. Nakita ko ang paradahan ng mga pedicab sa bandang kaliwa ng arko ng San Luis. Inaya ko si Michael na magtungo roon. Bitbit niya pa rin aming mga bagahe. Nang may isang lalaki ang kumaway sa akin at hindi mawala ang pagngiti. Lumapit at sinalubong niya kami. Nang makita ko siya nang malapitan ay nakilala ko na kung sino ito.Si Ronie, ang kababata at kinakapatid ko. Ninang ko si aling Betty na mismong nanay nito. Nakasuot ito ng pangbyaheng kamiseta na nakasulat ang pangalan ng grupong pampasada roon. Mga motorsiklong may side car ang kadalasang gamit doon na transportasyon kapag papasok o

CHAPTER 19 Helena Kelandra's POV"Ha? Ano?" sambit ko kay Michael habang tanaw ko ang mga luhang nagbabadyang mahulog sa kaniyang mga mata. Niyakap ko lang siya nang mahigpit nang may biglang dumating. Sina Eshaan, Hanna, at Yuki na nakasuot ng sumbrero na gawa sa banig at long sleeves na tila galing ang mga ito sa pagbabayanihan."Ate Kelly!" bungad ni Hanna sa akin at agad akong niyapos, gayon din sina Yuki at Eshan. Umayos ang mukha ni Michael at pinunasan ang mga mata. Nakatingin ang mga ito kay Michael na nasa aking tabi."Ah. Nga pala, si Michael, amo ko," simpleng saad ko sa binata't dalagitang mga pinsan ko. Ngumiti lang si Michael sa mga ito."Ay, akala ko boypren!" isnab na satsat ni Hanna. Si Yuki naman ay tila nagpapa-tweetums kay Michael. May pagkamalambot ito."Hello po, welcome po sa aming munting tahanan," pormal namang sambit ng bunso nilang si Eshaan. Kung tutuusin ay mas panganay pa ito kung kumilos kaysa kay Yuki at Hanna. Tantya ko ay nasa edad desasais na si