Chapter 18

CHAPTER 18

Helena Kelandra's POV

Nasa salas sina Michael at Ronie at nag-uusap. Tanaw ko ang mga ito na tila nagkakasundo na rin. Sinipat ako ni Michael. Makahulugan pa rin ang sinabi ni tiyang Lourdes. Dapat bang magparito kami o hindi? Masama ang kutob ko, lalo pa't pansin ko ang pagiging tahimik ni Michael.

Nilapitan ko ang mga ito. Tumatawa si Ronie habang abala sa paglalagay ng mga basket na dala namin, nagdala kami ng nga prutas at gulay. Bago kami nakarating ay namili muna kami nila Ronie at Michael sa malapit na merkado at bumili ng kakailanganin namin sa aming pamamamalagi.

"Sige, Kelly, mauna na ako, ha," paalam ni Ronie na todo ngiti pa rin sa amin. "Ron, ikamusta mo ako kay ninang Betty, ah," pahabol na sambit ko habang tanaw ko ang pagpapaandar ni Ronnie sa kaniyang pedicab. Kumaway lang ito at nag thumbs up sign. Napakamasayahin talaga ng kinakapatid ko. Tumingin ako kay Michael, tahimik pa rin ito at nakatitig sa mga larawan naming magkakapamilya na nakasabit sa ami