CELESTINE'S P.O.VIn the following days, I worked hard to gather every piece of evidence while familiarizing myself with even the smallest detail of the crime.Ginagawa ko iyon hindi dahil nag aalangan pa ako o natatakot na baka matalo ang ipinaglalaban ko at ng mga naulilang kamag anak ng biktima. Because in fact, wala pa mang schedule ng hearing ay alam ko at sigurado na ako na sa amin papanig ang batas. Bakit hindi, eh, hawak na namin lahat halos ng ebidensya? Sa kumalat na video clip pa lang ay wala nang magagawa pa ang hayup na suspek na iyon para pagtakpan pa at i-deny ang mga krimen na ginawa niya. Plus, hindi lang naman ang pamilya ni Madel Duran ang nasa likuran ko sa labang ito. Majority of this country's population is with us, too. It's almost the citizen versus him. So, ano pang laban niya?Ang tanging dahilan lang kung bakit ko pa isinusubsob ang sarili ko sa kasong iyon ay dahil gusto ko lang masigurado na wala talagang lulusutan ang Gerald Montagle na iyon. I wanna make

CELESTINE'S P.O.VWhen we reached home, I drove Tita Carmen and Jela away.Ngayon na nandito na ako sa sarili kong tahanan, sa safe space ko, alam ko na anumang oras mula ngayon ay bigla na lang akong magbre-breakdown. At ayaw ko na may sinumang makakita sa akin sa ganoong kalagayan. Kahit pa ang taong pinakamalapit sa akin. That's who I am. At hindi malabo na ganoon ang mangyari lalo na ngayon. Pagkatapos ng lahat ng nangyari kanina.Iyong mga nangyari kanina na hanggang ngayon ay hindi pa rin nagsi sink in sa akin.Hindi ko alam kung paanong nangyari ang lahat. Aminado ako na nagpaka chill lang ako sa paghawak sa kasong iyon. Pero kahit na ganoon ay ginawa ko pa rin naman lahat para masiguro na wala nang magiging lusot ang Gerald Montagle na iyon kahit pa tulungan pa siya ng ama niya. I made sure that all evidences are kept safe. Kaya paanong nangyari iyong kanina? 'Di bale sana kung na-reschedule lang ang trial sa susunod na linggo o kahit buwan pa. Pero hindi. The case has been di

CELESTINE'S P.O.VI was in the middle of crying when suddenly, my doorbell rang.Kahit alam ko na kung sino ang siguradong nasa labas ng bahay ko ay bigla pa rin akong nakaramdam ng kakaibang takot at kaba. Hindi naman ako ganito dati kaya isang bagay lang ang sigurado ko--- isa iyon sa mga hindi magagandang epekto sa akin ng nangyari kanina.Gamit ang isang device na nagsisilbing parang remote control sa gate ng bahay ko ay pinagbuksan ko si CJ. Pero wala pang kalahating minuto ay isinara ko na rin ulit ang gate. Kasama kasi sa takot ko ngayon na humarap sa ibang tao ay ang pangamba ko rin na baka meron nang iilang mga tao o mga taga media ang nakapalibot sa bahay ko, nakahandang atakihin ako anumang oras nang dahil pa rin sa kontrobersyal na kaganapan sa naging hearing kanina. So, yeah. Isa rin iyon sa mga dahilan kung bakit hangga't maaari ay gusto ko na limitado lang ang mga taong may kakayahang makalapit at makipagsalamuha pa rin sa akin. And they are just CJ, Jela, and Tita Car

CELESTINE'S P.O.VAfter everything that happened, and after several days of thinking, sa wakas ay nakumbinsi rin ako na bumalik na sa dati kong nakasanayan.Sa wakas ay na realize ko rin na hindi pwedeng habang buhay akong mabuhay sa paraan na wala na rin akong pinagkaiba sa isang patay. Sa wakas, nagbunga na ang lahat ng pangangaral, pagkausap, at pagkumbinsi sa akin ng mga taong nakapaligid at nagmamalasakit sa akin. Salamat sa kanila, natagpuan ko ulit ang sarili ko at nagkaroon ulit ako ng panibagong pag asa na bumangon at ipaglaban hindi lang ang sarili ko kundi ang ibang tao. I have to clear my name. At may laban pa akong dapat balikan. Hindi pa tapos ang lahat. Besides, I already went through so much. At matapos ng lahat ng nangyari ay alam ko na sa sarili ko na mas malakas na ako ngayon. Mas matatag at hindi na basta bastang mailulugmok ng kahit sino. I am more woman now. Stronger and more inevitable."Alam ko, isa ako sa mga nangrindi sa iyo at nakiusap na bumalik ka na sa ka

DAMIEN'S P.O.VFacing Celestine and being so near to her made me feel like I was losing my mind.Hindi ko alam kung paano ipapaliwanag ang nararamdaman ko. All I know is that... I am happy and sad at the same time. Masaya ako na napalapit na ulit ako sa asawa ko. Masaya ako na nakikita ko na siya at nalalapitan. And that she now knows about my existence around her. Pero malungkot din dahil hanggang ngayon pala, ganoon pa rin ang tingin niya sa akin. She still thinks that I did cheat on her."Ano na? Were you able to meet her?" tanong ni Jerem.It's our lunchtime and I decided to go to his resto, not to eat but to vent out my disappointment and frustration.Tumango lang ako."And...?" aniya ulit na halatang naghihintay ng kasunod kong sasabihin.Nagkibit balikat lang ako."You two had a fight, right?" patawang saad nito tsaka tumawa. "Expected na iyan, bro. I want something... more exciting, you know? Magkwento ka pa!"Nagbuntung hininga ako."I... can't explain how I am feeling. Reall