CHAPTER 21AI HUANG GUI FEI"Ilang oras niya kong pinaluhod at pinahiya, Huang Shang." Umiiyak na kwento ni Batkhaan Chang Zai habang nakikinig naman sa tabi niya ang emperor."Anong sabi ng mga doktor?" Tanong ng emperor."Huang Shang, kailangan lang daw niyang gamutin at ipahinga ang mga tuhod niya para mawala na ang pamamaga." Sagot ko."Huang Shang, tulungan mo ko. Pinapahirapan ako ni Zhen Gui Ren." Sabi nito at kumapit sa braso ng emperor.Ngumiti naman sa kaniya ang emperor."Sige. Pagsasabihan ko siya.""Talaga, Huang Shang?" Masaya niyang tugon."Oo naman." Sagot ng emperor at marahang tinanggal ang pagkakakapit sa kaniya ni Batkhaan Chang Zai."Mauuna na ko." Sabi ng emperor at tumayo."Ihahatid ko na kayo sa labas." Nakangiti kong tugon.Tumango na lang siya at naunang lumabas sa'kin."Mabuti ang pinakita mo." Sabi ko kay Batkhaan Chang Zai."Sana may nagawa ang pag-iyak ko, Niangniang."Napangisi ako. "Sana nga."Sinundan ko naman ang emperor sa labas at nakitang paalis na

CHAPTER 23ZHEN GUI REN"May napansin ka bang kakaiba?" Tanong ko kay Ping habang inaayusan ako ni Xue at Ying Nuzi para sa kasiyahan mamaya."Inobserbahan ko pong mabuti ang mga tagapaglingkod ng kusina. Wala po akong nakitang kakaiba sa paraan nila ng paghahanda ng pagkain." Nakayukong sagot niya sa'kin.Kung walang kakaiba, ano 'yong kakaibang ngiti ni Ai Huang Gui Fei? Hindi kaya ay may iba pa siyang plano?"Baka wala naman talagang siyang plano, Lady Zhen?" Tugon ni Xue."Pero maigi na rin 'yong nag-iingat si Lady Zhen. Hindi natin alam kung anong mangyayari." Sagot naman ni Ying Nuzi."Tama si Ying Gugu." Sabi naman ni Ping. "Hindi malabong may pinaplano siya kaya kailangan nating mag-ingat."[Gugu = Aunt. It's the term used before to addressed a head maid in charged of taking care of a palace or a department.]"Sa bagay..." Muling tugon ni Xue. "Kahit ako, nagtaka nang bigla niyang ibigay ang trabahong 'to kay Lady Zhen.""Pero wala namang nakita si Ping na kahit ano. Maaaring

CHAPTER 25THIRD PERSON"Huang Shang, pumili na po kayo kung sinong pupuntahan niyo mamayang gabi." Sabi ni Zhu Gonggong sa emperor.Pumasok naman ang isang eunuch na may dalang tray kung saan nakalagay ang nameplate ng mga paboritong concubine ng emperor."Kay Zhen Pin ako pupunta." Sagot ng emperor na hindi man lang bumaling sa eunuch at patuloy lang sa pagbasa ng mga dokumento.Nagkatinginan naman ang dalawang eunuch."Huang Shang..." Nag-aalangang tugon ni Zhu Gonggong. "Wala po ang pangalan ni Zhen Pin sa tray."Nag-angat naman ng tingin ang emperor at bumaling sa tray. Napakunot na lang ang noo niya nang makitang wala nga ang pangalan nito."Bakit wala?""May sakit daw po si Zhen Pin Niangniang at nakiusap na huwag daw po munang ilagay ang pangalan niya." Sagot ni Zhu Gonggong. "Huwag din daw po sana kayong pumunta ngayon, ayaw niya daw na mahawa kayo."Alam naman ng emperor na ginagawa lang 'to ni Zhen Pin para iwasan siya, kaya wala siyang magagawa kundi pabayaan muna ito."NA

CHAPTER 27ZHEN PIN"Qi Zi, gising na.""Ayoko pa..." Inaantok kong sagot at hinila ang kumot para takpan ang mukha ko."Qi Zi..." Madiin niyang tugon at hinila ang kumot paalis sa'kin.Nagmatigas ako at hinila pabalik ang kumot pero hinila niya rin ito ulit."Bumangon ka na, Qi Zi." Wika ng emperor habang nakikipaghilahan ng kumot sa'kin."Ayaw ko pa!" Sigaw ko.Ngunit dahil sa mas malakas siya sa'kin ay tuluyan ko nang nabitawan ang kumot at nahatak na niya ito. Sa sobrang inis ko ay sinipa ko siya at padabog na bumangon sa kama. Narinig kong dumaing siya pero hindi ko na lang pinansin. Kaya gan'on na lang ang gulat ko nang hilahin niya ko pabalik sa kama."Ikaw talaga!" Wika niya. "Nagawa mo na nga kong sipain, nagawa mo pa kong pagdabugan. Nais mo na ba talagang mamatay, Zhen Pin?""Edi par

CHAPTER 29ZHEN PIN"Niangniang."Nagising ang diwa ko nang marinig ang isang pamilyar na boses. Dahan-dahan akong nagmulat ng mga mata upang makita siya. Bumungad sa akin ang matamis niyang ngiti at kumikinang na mga mata."Xue," pagtawag ko sa kaniya."Bakit po?"Hahawakan ko na sana siya nang bigla siyang mawala. D'on lang nanumbalik sa akin na wala na siya. Napahawak ako sa dibdib ko nang muli kong maramdaman ang sakit ng pagkawala niya. Nangingilid ang mga luha ko habang hinahanap ko siya sa kabuoan ng kwarto, ngunit wala na talaga siya.Ilang araw na ang nagdaan, pero walang oras na hindi siya pumasok sa isip ko. Lagi ko siyang napapanaginipan. Lagi ko siyang nakikita. Hanggang ngayon ay dinadalaw pa rin ako ng sakit na naramdaman ko noon. Sobrang sakit.Pinunasan ko ang mga luha ko nang mapansing gumalaw si Ying Nuzi sa pwesto niya. Mukhang nagising ko yata siya."Niangniang, ayos lang po ba kayo?" Tanong niya sa'kin.Tumango ako. "Anong oras na?""Oras pa lang po ng Yinshi. Ma