"Ito na lang ang isuot mo, Grantt," rinig kong saad ni Olive. Ito na ang bagong manager ng lalaki at kasamaang palad ay iisa lang kami ng Rehearsal, Conference at maging Dressing Room. Simula noong huli naming kita sa beach ay ngayon lang uli nasundan. Pareho kaming naging busy, lalo na siya kaya wala ng time pa na umuwi ng Tagaytay. Ako na lang ang nakakapunta doon.Nitong mga nakaraang araw naman ay busy din ako kay Venice at sa bagong alaga kong si Zone. Hindi naman bagong artist si Zone pero katulad ni Grantt ay nagpalit lang siya ng management kaya napunta siya sa akin. In demand din siya sa taong ito kaya puro mall show ang pinuntahan namin nitong mga nakaraan. Ngayon nga ay naghahanda kami para sa pre-recording ng isang variety show, na delay pa ang shooting dahil diumano sa technical problem. 3:00 p. m dapat ang shoot pero almost 4:00 p. m na. Hindi ko maiwasang lingonin ang gawi nila dahil sa boses ng babae na nangingibabaw. Hindi naman ito bagohan sa industry pero bagoha

"What the hell are you doing here?" asik ko nang makita si Grantt na nakatayo sa harap mismo ng condo unit ko. Tinotoo talaga nito ang sinabi kanina na pupuntahan niya ako. Sa klase ng suot nito ay mukhang hindi naman ito magtatagal dito. May gig pa siguro ito o kaya ay papunta na sa get together nila. "Nasabi ko na sa'yo, 'di ba? Hihintayin kita rito. Siguro naman ay hindi stalking ang ginawa ko, 'di ba?"Napapikit ako saglit para pigilan ang aking sarili na hampasin ito ng shoulder bag ko. Hindi ba talaga nito maintindihan ang salitang ayaw ko siyang makita at makausap? "Grantt, I need to find my peace and I can't do that with your nags and talk shits, okay?" Hindi naman agad siya nakapagsalita. Hindi ako direktang nakatingin sa kanya pero mula sa gilid ng aking mga mata ay nakita kong napayuko siya. Isang marahas na buntong-hininga ang aking pinakawalan."Mukhang wala na akong magagawa pa para bumalik ka sa akin. Tama nga naman, sinong baliw ang mamahalin ang kapatid ng taong m

"Grantt! Grantt! Anak! Nasaan ang anak ko?! Nasaan?!" Ang boses ni Mommy Gretchen ang siyang nangingibabaw sa labas ng operating room mismo. Pinipigilan siya nina Ate Olga at Daddy Ortize. Napahigpit ang kapit nina Lou at Judie sa akin. Siguro para pigilan ako sakali mang magpumilit din akong pumasok sa OR. No, hindi ko iyon gagawin dahil alam kong kritikal ang kalagayan ni Grantt at hindi makakatulong kong susugurin namin ang loob ng silid na kinalalagyan niya ngayon. "A-Ate," untag ko kay Ate Olga. Pare-pareho naman silang napalingon sa akin. Napalunok ako nang magtama ang paningin namin ni Mommy Gret."Ikaw! Anong ginawa mo sa anak ko!" singhal nito sa akin at bigla na lang akong sinugod. Hindi naman inaasahan nila Ate Olga ang naging kilos nito kaya hindi na nila ito napigilan pa papalayo sa'kin. Nahablot nito ang aking buhok. "Ano ba?! Bitiwan niyo po si Yongsann! Hindi niya kasalanan!" singhal naman din ni Judie at pilit na nilalayo nila ako sa ina ni Grantt. "Aksidente po a

["Yongsann Lim," ani ng bruskong boses."W-Who are you?" may diin kong tanong."Nakapagpaalam ka naman na kay Grantt, hindi ba?" "Huwag mong gagalawin si Grantt...""Oh? It's too late," sabi pa nito sabay halakhak ng tawa at pinatay na ang tawag.]Nandito uli sinda Judie, Lou at Sabrina sa aking condo at kasalukuyan naming pinapakinggan ang nai-record kong call conversation namin ng unknown caller noong gabing naaksidente ni Grantt. Tatlong araw na rin ang nakakalipas. "So, hindi talaga bastang aksidente lang ang nangyari," asik ni Sab sabay buntonghininga. "Marahil ay ito rin ang naging stalker ninyo ni Grantt tuwing nagkakasama kayo. Hindi lang ito basta paparazzi ni Grantt kundi kayong dalawa talaga ang target," dagdag nito. "Wait, I've come to think about it now. Ang huling rinig ko ay sinambit ni Grantt ang pangalan ni Yongsann bago siya nagmamadaling lumabas ng bar," kwento ni Lou sa kay Sabrina. "Para bang may nabasa siyang text dahil nakita ko ring napatitig muna siya sa ka

Sa halip na sagutin ako ay pumihit lang siya patalikod sa gawi ko. Halata namang nahihirapan pa siyang gumalaw pero ginawa niya ang abot sa kanyang makakaya para deadma-hin ako. Sobrang taas pa rin ng pride ng lalaking ito. Hindi ko ma-reach. "Move gently, Grantt. I am not going to eat you alive," asik ko sabay singhap. "Hinintay kitang magising ng ilang buwan tapos…" Muli akong napasinghap. "I'm going home now. Makakahinga na ako nang maluwag at makakatulog nang maayos dahil may malay ka na," dagdag ko pa.Hindi ko alam kung nakikinig ba siya sa akin o hindi. Gusto kong silipin kong gising ba siya o tulog na dahil wala naman akong sagot na nakuha. Napailing na lang ako at napapalatak. Hindi ko pa rin maiwasang madismaya sa nangyayaring ito. Bago pa man ako makahakbang papalabas ng kwarto ay bumukas naman ang pinto at pumasok si Mommy Gretchen. Ngayon lang uli kami nito nagpang-abot dito."Ang kapal din talaga ng mukha mo 'no? Sa ilang buwan na hindi ka nagpakita rito ay susulpot k