All Chapters of HIS ISLAND GIRL: Chapter 31 - Chapter 40

[Letlet]"K-Kung hindi ikaw si Kuya Lucian... S-Sino ka?" Nanlalabo ang mga mata niya dahil sa nagbabadyang luha."Letlet..." Tanging sambit ng binata."Hindi naman totoo ang narinig ko, di'ba? Hindi mo kami niloloko ni Lola Asun. Di'ba?" Pero imbis sagutin ang kanyang tanong ay puno ng paghingi ng tawad ang mga tingin nito."Patawarin mo ako, Letlet—"Hindi na niya hinintay ang iba pang sasabihin nito. Umalis siya na punong-puno ng luha ang mga mata.Niloko sila ni Lucian—oo nga pala, hindi 'to ang pinsan niya, kundi ibang tao 'to. Hindi siya makapaniwala na ang taong minahal niya ay niloloko na pala siya ng matagal."Letlet—"Isang sampal ang pinadapo niya sa mukha nito ng hawakan nito sa braso. Hinagis din niya sa mukha nito ang mga supot ng breyp na dala niya."Ano pa ang sasabihin mo? Narinig ko na ang lahat!" Umiiyak suminghot niya. "Sa tingin mo ba ay patatawarin ka ni Lola dahil sa pagpapanggap mo?" Mas lalong lumakas ang kanyang pag iyak ng yakapin siya nito."Niloko mo kami.

[Someone]NAGPUPUYOS sa galit si Chloe. Halos lahat ng kanyang mahawakan ay tinatapon niya. "Stop it, Chloe." Mariing sita ni Gian sa dalaga."No!" Malakas na tili nito. "I would never accept it! Never!" Napupuno ng galit, sakit, at inggit ang puso niya. Hindi siya makapaniwala na inalok ng kasal ni Lance si Letlet.Si Lance Kerford na hindi naniniwala sa kasal ay nagpropose sa isang ignorante at mangmang na babaeng 'yon!"That's why narito ka, Chloe. I called you because I knew that we have the same situation." Lumapit si Gian kay Chloe, with a evilly smile in his face. "Kapag nagawa mong mapaghiwalay sina Lance at Letlet, pareho tayong makikinabang." Pinahid ni Chloe ang luha at tiningnan ng masama si Gian. "Ako lang ba ang kikilos? What about you? Saka ano ba ang nagustuhan niyo sa mangmang na babaeng-arrcchk." Hindi na nagawang magsalita pa ni Chloe bigla itong sakalin ni Gian.Nakaramdam ng takot ang dalaga sa kaharap. Ibang-iba si Gian sa harap ni Letlet. Tila isa itong maamong

[Letlet]NAKIIYAK na rin siya kina Birang habang namamaalam sa pamilya nito. Narito na sila ngayon sa tinatawag nilang bayan. At syempre pa bago sila sumakay ng panibagong bangka ay nag iyakan muna sila.Wala ng atrasan 'to. Sasama na talaga siya kay Lance para harapin ang mundo nito.Hinila niya ang kamay ng hawakan 'yon ni Lance. Hindi pa kasi nakakaalis ang magulang at kapatid ni Birang. Baka mamaya ay makita pa sila nito. Ang sinabi pa naman nilang dahilan ay pupuntahan nila ang Lola Asun niya para sunduin, kahit ang totoo ay ipakikilala na siya ni Lance sa Lolo nito at sasabihin ang lahat ng ginawa ng tiyuhin nito.Matapos ang mahaba-habang iyakan ay nagpaalam na sila sa mga ito at sumakay sa mas malaking bangka. Mas matagal daw ang biyahe nila ngayon. Aabutin sila ng gabi sa daan pero ayos lang. Hindi siya natatakot ngayon maski sa tsokoy pa. Kasama kasi niya si Lance kaya wala siyang dapat ikatakot.Maraming sakay ang bangka. Katulad ni Birang ay napakaraming dala ng iba.Kini

PINAGPAPAWISAN sa takot ang tatlong lalaki habang kaharap ang isang matandang lalaki, ang kanilang boss. Ang pagkakaupo nito ay tila isang hari habang hawak sa isang kamay ang isang baso na may laman na alak, at sa isang kamay naman ay may baril na hawak."P-Pasensya na, boss! H-Hindi namin nagawa ang inutos mo dahil sa inyong anak-"Hindi na natapos magsalita ang lalaki, binaril ito ng matanda sa ulo kaya agad itong binawian ng buhay. Halos maihi ang dalawa sa takot na baka sila ang sunod na barilin ng kanilang pinaglilingkuran. Wala silang nagawa kundi ang tahimik na umiyak habang ang tilamsik ng dugo ng kanilang kasamahan ay nasa kanilang katawan."Malinaw ang utos ko sa inyong apat, hindi ba?" Kaswal na tanong ng matanda na para bang madali lamang ang ipinagagawa nito. "Ang gusto ko lamang ay dalhin niyo ang babaeng 'yon dito, buhay man o patay. Huwag niyo lamang sisirain ang kanyang mukha para malaman ko kung siya nga ang bangkay na inyong dadalhin.""O-Opo, boss. M-Masusunod." K

[Letlet]LITERAL na nakanganga sila ni Birang habang nakatingin sa mga bagay na umaandar sa kanilang harapan. May mahaba, may maliit, may mga tama lang ang laki, at ang mas nakakabilib ay merong mga sakay na tao ang mga ito! "Bus ang tawag sa isang 'yon." Tinuro ni Lance ang isang mahabang bagay na umaandar na nasa unahan. "Iyon ay kotse, ang isang 'iyon naman ay van." Marami pang itinurong mga bagay ang binata. "Ang tawag sa mga 'yan ay sasakyan. Ginagamit 'yan ng mga tao para mapadali ang pagpunta nila sa iba't ibang lugar." Ang daming pinaliwanag ni Lance sa kanila—pero wala roon ang atensyon nila ni Birang. Paano ay ubo sila ng ubo dahil sa mabahong at makapal na usok na nanggagaling sa ilang sasakyan.Hinimas ni Lance ang likuran niya. "Masasanay ka din dito, sweetheart. Iba talaga ang hangin dito kumpara sa Isla. Kung doon ay presko, dito naman ay hindi. Kapag tumagal ka rito ay marami ka pang malalaman na pinagkaiba nito sa Isla."Tama si Lance. Ang hangin dito sa Maynila ay m