I was so desperate to talk Stefan. Ang sabi sa akin ni Allison ay tutulungan niya ako kaya naman nang araw na 'yon ay nagpa-book na ako kaagad ng flight ko. Bukas ako nang umaga aalis, dahil susubukan ko rin magsabi kay Mommy. Sigurado naman akong maiintindihan niya ako at kahit na hindi siya pumayag ay tutuloy akong magpunta sa Singapore.Sa araw rin na 'yon ay nag-post si Jackson ng message sa social media accounts niya na walang katotohanan ang ibinibintang sa akin. He also said na kaya kami magkayap nang gabing 'yon ay dahil umiiyak ako. Buong detalye ang sinabi niya sa post niya, at sinabi niya rin na ipinakita niya lang sa akin ang video ni Stefan na nakikipaghalikan sa ibang babae. Ang iba ay naniniwala sa paliwanag niya, pero ang iba ay hindi. Nakabawas naman 'yon sa iniisip ko, dahil alam kong hindi naman lahat ng tao ay bukas ang isip sa mga gano'ng sitwasyon. Tanging ang mga taong nakakakilala lang sa akin ang umiintindi sa bagay na 'yon, at laking pasasalamat ko sa kanila

"W-What do you mean?" tanong ko habang nauutal, umiiling.Naalala ko ang kwento sa akin ni Stefan. Ang sabi niya ay may pumatay sa Daddy niya, at nakita niya kung paano ito namatay. His father was killed, at sigurado akong hindi magagawa ni Daddy ang bagay na ibinibintang nila."Tell him, Stefan! Para matapos na ang usapan na 'to. Nasasayang ang oras ko!" sabi ng Mommy niya.Napatingin ako kay Stefan, at kita ko pa rin ang pag-aalala sa mga mata niya, pero pilit niyang tinabunan 'yon nang galit. Napatango siya sa akin bago magsalita."It's true. Daddy mo ang pumatay sa Dad ko, at ikaw ang napili kong singilin dahil ikaw ang paborito niyang anak. Pinilit ko lang pumasok sa buhay mo para saktan ka. To get r-revenge," sabi niya pagkatapos ay nautal sa huling sinabi.Napailing ako, at mas lalong bumuhos ang mga luha ko roon. Hindi 'yon totoo. Alam ko, at naramdaman ko kung gaano niya ako kamahal no'ng magkasama kaming dalawa."That's not true," sabi ko habang umiiling."H-Hindi magagawa n

Weeks have passed, at hindi pa rin nagigising si Allison. Nailibing na rin si Brent, at lahat kami ay nagpunta no'ng araw na 'yon. Nakiramay kaming lahat sa pamilya niya, at hiniling naman nila ang fast recovery ni Allison.Hindi ako nag-enroll for the first semester, dahil ako lang ang makakasama ni Mommy na alagaan si Allison habang comatose pa siya. Nawalan din akong gana na bumalik sa school, dahil halos karamihan ay galit sa akin. Mas pinili ko na lang bantayan si Allison, at wala namang naging problema kay Mommy.Ang hindi ko nga lang inaasahan na malaman na sa ilang linggo na lumipas ay nalaman kong buntis ako. At first, nagalit sa akin si Mommy at naiintindihan ko siya. Valid ang feelings niyang masaktan, at magalit sa akin dahil na-dissappoint ko siya.Wala na rin akong natanggap na kahit ano'ng update tungkol may Stefan. Ang tanging alam ko lang ay sa Canada na niya pinagpatuloy ang pag-aaral niya. Ipapaalam ko sa kaniya na buntis ako, dahil 'yon ang advice ng mga kaibigan k

Alam kong maraming nagbago sa kaniya. The way he talks, the way he acts, and the way he express his emotions. Walong buwan lang kami hindi nagkita, at sobrang daming bagay na nagbago sa kaniya.Walong buwan na rin ang lumipas at masakit pa rin pala sa akin ang lahat. I invest a lot for him, at nalulungkot ako sa tuwing naaalala ko na ang mga bagay na ipinakita niya sa akin noon ay hindi naman pala totoo. "Hindi kita pupuntahan dito kung wala akong kailangan sa'yo, Stefan." Sagot ko sa kaniya."Exactly. May kailangan ka nga kaya ka nandito. So, what is it?" tanong niya habang nakakunot pa rin ang noo, at bakas doon ang pagkairita.Humugot akong muli nang malalim na hininga, dahil kahit na kinakabahan ako ay hindi na ako pwedeng umatras pa."Nabuntis mo ako eight months ago and I gave birth yesterday. Next month pa sana ang due date ko, pero nabigla ang panganganak ko—"Hindi pa ako tapos magsalita ay agad na niya akong pinutol."What?! Nabuntis kita?! Paanong nangyari 'yon, Eli? Are yo

Nang makarating ako sa restaurant kung saan nagpa-reserve si Mommy ng dinner namin ay agad kong natanaw si Stella na kinakausap ang ibang mga waiter doon.Binati ako ng ibang mga staff doon habang nakasunod naman sa akin ang mga bodyguards ko. I don't really want to have bodyguards but my mother insisted. Ang sabi niya ay kailangan ko 'yon for my safety, dahil nag-alala siya sa akin noong dinumog ako ng mga journalist para magtanong ng mga kung ano-ano sa akin. Palapit pa lang ako sa table namin nang biglang may humarang sa akin na lalaki. Bahagya akong nagulat doon, pero nang makita ko kung sino ay nakahinga naman ako nang maluwag. Lumingo naman ako sa dalawa kong bodyguards na nasa likod ko pagkatapos ay sumenyas ako sa kanila na ayos na ako roon hanggang sa lumayo na sila sa akin."Doctor Santos!" bati ko sa kaibigan nang tuluyang makaalis ang mga bodyguards ko.Doctor Santos is from another hospital. Nagkakilala kami sa mga training noon, at isa siya sa mga lalaking nanligaw sa a