"Ang sakit ng tiyan ko, Lazarus... parang manganganak na yata ako..." Bakas sa mukha ni Almirah ang sakit na kaniyang nararamdaman habang panay ang hinga nito nang malalim. She tried sitting on the bed but everytime she moves, lalo lamang niyang nararamdaman ang kirot kaya hinayaan niya ang kaniyang sarili na mahiga na lamang sa kama. Sa bawat pagpatak ng segundo ay mas bumibilis ang pintig ng kaniyang puso. Malamig sa buong silid ngunit unti-unting namumuo ang pawis sa kaniyang katawan. She clutched on the bedsheets to gather some strength and courage to fight the burning pain she's feeling. Sa nakalipas na buwan ay naging maayos naman ang lahat. Naging normal lang naman ang kaniyang pagbubuntis at walang gaanong kumplikasyon. Ang tanging payo lamang ng Doktor sa kaniya ay iwasan niya ang stress, matulog sa tamang oras at kumain ng mga masusutansiyang pagkain. "W-What?" Gulat na sambit ni Lazarus nang magising ito mula sa pagkakaidlip. Nanlalaki ang mga nito ay bakas ang pagkaka

Maagang umalis ng bahay si Lazarus sa araw na iyon para personal na puntahan ang kaniyang mga magulang sa bahay ng mga ito para sa nalalapit na kasal nila ni Almirah. Tatlong araw na lang kasi ay magaganap na ang pinakahihintay niyang kasal nila. In his mind, he's overjoyed and overwhelmed thinking that they would finally tie the knot after a very long time. Ang kaniyang ama ang naabutan niya roon, pero gusto niya ring kausapin ang kaniyang Ina tungkol sa ilang mga mahahalagang bagay kaya hinintay niya itong makabalik dahil nag-shopping daw ito kasama na naman ni Ariella. Habang naghihintay ay naisip nilang mag-ama na uminom muna sa mini bar ng mansion ng kaniyang mga magulang. Doon ay napag-usapan nila ang iilang bagay tungkol sa kaniyang Ina. "Luckily, Almirah did not do anything after that call. Alam ko kung gaano kahaba ng pasensiya ng asawa ko pero kapag ipinagpatuloy nila ang ganoong gawain nila at naisip niyang kumprontahin si Ariella at Mama, wala akong gagawin para pigilan

It's been a week since their wedding but for Lazarus, it felt like everything just happened yesterday. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwalang kasal na sila kahit na matagal niya namang inabangan iyon noon. They went to Singapore, Paris, Amsterdam, Greece, and New Zealand for their honeymoon. Mas maraming bansa pa sana kung hindi lang iniisip ni Almirah ang kanilang mga anak, lalo na si Migo. He's just so young to travel at gawa ng pag-aalala ay kinumbinsi ni Almirah si Lazarus na tama na muna ang mga bansang kanilang nabisita sa ngayon. Kaya naman sa araw na iyon ay nasa kanilang bahay lamang sila upang sulitin ang natitirang araw ng bakasyon ni Almiah dahil kapag may pasok na ulit ito ay halos aligaga na naman ang lahat. Nakahiga si Lazarus sa damuhan, nakatuko ang kaniyang siko para kahit paano ay makita pa rin ang mga anak na naglalaro sa kanilang malayong harap. Ang isang kamay niya ay nakapatong sa nakatuping hita ni Almirah. Habang ang huli naman ay nakaupo sa k

Nakatitig lamang si Lazarus sa kawalan habang nasa kanilang silid. Ilang araw na ang lumipas simula nang umalis si Almirah at ilang araw na rin siyang parang walang buhay. Kung hindi lang dahil sa kanilang mga anak ay baka mas piliin niya na lang na magkulong sa apat na sulok ng kanilang silid. He was aware that she's up to something kaya ito umalis at hindi na muna hanapin dahil maaari lamang makaapekto ito sa kaniyang ginagawa pero hindi pa rin maiwasan ni Lazarus na hindi ito hanapin. Minsan, hindi niya alam kung masyado lang ba siyang nag-iisip ng kung ano-ano pero pakiramdam niya ay nasa paligid lang si Almirah. He just could feel her presence anywhere he goes. Dahil sa kaniyang mga narinig nang may huling tumawag sa telepono nito ay nakaramdam siya ng kaguluhan sa isip ngunit pilit niya na lang ding iniintindi iyon alang-alang kay Almirah at sa kaligtasan nito. Hindi niya rin alam kung kailan ito babalik ngunit ang hiling niya lang naman sa mga oras na iyon ay sana mas maaga

"Are you sure with this, Miss? Baka naman puwede pang pakiusapan si Mr. Montreal sa mga kondisyon niya?" Tanong ni Bonny nang nakasakay na sila sa sasakyan para makauwi na. Almirah sighed to show Bonny na nahihirapan siya sa desisyong ginawa niya kahit ang totoo ay halos magbunyi siya dahil sa tuwa. His offer means she could be with her husband and their kids kaya bakit niya iyon pagsisisihan? "Hayaan mo na, Bonny. Importante ang artifact na iyon sa kataas-taasan kaya kailangan nating magsakripisyo. Isa pa, hindi na magbabago ang isip n'on," aniya at muling bumuntonghininga. Kunot noong napalingon sa kaniya si Bonny. "Paano mo nalaman, Miss?" Takhang tanong nito. Nakagat na lamang na Almirah ang kaniyang dila nang natantong masyado siyang nakakapagsabi ng kung ano-ano at kung hindi pa titigil ay baka mahalata na. "I just know. The way he talks firmly earlier, kapansin-pansin namang pinal na ang desisyon niyang iyon," aniya upang isalba ang sarili. Nagkatinginan na lang silang da