บททั้งหมดของ Married a Secret Billionaire: บทที่ 921 - บทที่ 930

“Wag kang mag-alala.” Nag-isip sandali si Neil at nagsabi nang may malalim na boses, “Kukuha ako ng tao para ihatid ka pauwi. Tungkol naman sa kapatid mo, kumuha ang mga Irwin ng tao para protektahan siya. Hindi ganun katanga si Victoria para saktan siya sa ospital.”Tumingin si Suzanne sa kanya nang may pasasalamat at tumango. Nang paalis na sila, sunod-sunod na lumitaw ang notification alerts sa mga phone nila. Isa itong piraso ng balita. [Nagbabagang balita! Prince Alexander, may nararamdaman para kay Mr. Z ng Centrolis. May relasyon kaya sa pagitan nilang dalawa!?]Nanginig ang kamay ni Neil at muntik malaglag ang phone niya sa lapag. Mabilis na nagbago ang mukha ni Suzanne—namutla siya na parang piraso ng papel! “Hindi ako yan… Hindi ako yan! Nagpunta ako sa'yo kaagad sa sandaling nakatakas ako sa palasyo! Nangangako ako na hindi ako nagpadala ng ganito sa media!”Malagim ang mukha ni Neil. Pinilit niyang pakalmahin ang sarili niya. Sa loob lang ng ilang minuto, ku

Maraming taon nang nasa entertainment industry si Neil. Alam na alam niyang hindi bakal ang mga salita, ngunit kaya nitong makasakit. Marami na siyang nakitang artistang may magagandang kinabukasan na bumagsak dahil sa tsismis. Tapat ang mga taong iyon sa tagahanga nila, pero sa huli…“Alam ko,” sabi ni Alexander, pagkatapos ay lumingon siya kay Neil. Mukha siyang kalmado at walang kinatatakutan. “Hindi ko hinahamon ang pisi ng mga tao. Sinasabi ko lang ang totoo para mawala ang bigat sa puso ko. Para itong isang bomba, hindi ko alam kung kailan ito sasabog. Sa halip na maghintay na pasabugin ito ng ibang tao, ako na mismo ang gagawa nito!”"Alexander!"Nag-aalala si Neil sa kanya. Magiging kawalan ng Southeast Aciatic kung hindi maging hari ang ganito kagaling na tao. “Wag kang mag-alala, pinsan.” Tumawa si Cordelia at nagpakita ng ilang data. “Hindi mo ba nakikita ang problema rito? Nabaliw na si Victoria at kinontrol niya ang mga komento ng netizen. Habang mas nababaliw ang i

Bumukas ang pinto, at dahan-dahang naglakad si Alexander papasok. Nakatitig ang lahat sa kanya at nanahimik ang buong lugar. Kalmadong naglakad si Alexander sa stage nang may ngiti sa kanyang mukha. Nagpakawala ng mabibigat na tanong ang mga reporter habang lumitaw ang walang katapusang komento ng mga netizen sa malaking screen sa likod ni Alexander. Naging mahirap tignan ang tindi ng masasamang bagay na sinasabi sa kanya. Ngumiti lang si Alexander at kalmadong tumingin sa lahat. Kasunod nito, tumayo siya at diniin ang bawat isang salita nang seryosong-seryoso. “Alam kong malaki ang pakialam ng lahat tungkol dito. Ipapaliwanag ko ang lahat ngayong araw.” Dinilaan ni Alexander ang mga labi niya at huminga nang malalim. “Tama kayo. Bakla ako.”Nagkagulo ang lahat sa sandaling sinabi niya iyon. Napakagulo sa ibaba ng stage. “Ang totoo, matagal ko na itong pinipigilan.” Tinaas siya. “Inanunsyo ko to ngayon para bigyan ang lahat, pati na ang sarili ko, ng paliwanag.“Inaamin kon

Nabigla si Victoria. Kasunod nito, ilang matatangkad na gwardya ang lumapit para hawakan siya sa braso at kaladkarin siya palayo. Pinagbawalan siyang lumabas ng palasyo ni Martin kaya hindi siya makakaalis nang biglaan. Sumigaw siya nang buong lakas at umalingawngaw ang pagwawala niya eleganteng pasilyo. Tinalikuran ni Martin ang tunog habang nagtatalo ang mga emosyon niya. Inabot siya nang ilang malalalim na paghinga bago kumalmang muli sa wakas. Narinig ni Alexander ang ingay na nagmula sa main palace at nagmadaling pumunta roon. Nang makarating siya, nakita niya ang mga gwardyang sapilitang nilalabas si Victoria. Nagkasalubong ang magkapatid at nasalubong ng tingin ni Alexander ang mababangis na mata ni Victoria. Sa sandaling iyon, bigla siyang kinilabutan.…Umupo si Alexander sa harapan ni Martin nang pumasok siya sa main palace. “Nandito ka pala…” Pinilit na ngumiti ni Martin. Tinatrato siya ni Alexander na parang isang puno, iniisip niyang isa siyang kanlungan sa l

Malakas ang matatabang kamay ni Zuko. Pagkatapos hampasin ang ‘tambourine’, hinawakan niya ang sarili niyang pisngi at tumawa. “Zuko!” Hinila ni Zephyr ang mataba niyang kamay at nagpanggap na papaluin ito. “Bakit mo sinaktan ang tatay mo, bata ka. Paparusahan kita!”"Mama!"Umikot ang batang umiiyak para yakapin ang leeg ni Cordelia. Gayunpaman, hindi niya siya kinunsinti kagaya ng kadalasan. Sa halip, binaba niya siya sa lapag, hinayaan siyang umiyak, at nagpumilit na hindi siya kargahin. Hindi nagtagal, umupo siya kasama ni Zephyr. Huminto siya sa pagngiti at nagsalita habang nakatingin ng seryoso sa kanya, “Aling kamay ang pinamalo mo kay Daddy? Ipakita mo!”Nanlaki ang mata ni Zuko bago kumunot ang noo niya. Iiyak ulit siya, pero tinitigan siya ni Cordelia. “Masamang nananakit ka ng iba! Tatay mo siya. Bakit mo siya sinaktan?”"Wah…"“Aling kamay ang pinamalo mo kay Daddy? Ipakita mo sa'kin!”Napagtanto na ni Zuko kung anong nangyari ngayon. Nalaman niyang wala na si