Semua Bab Married a Secret Billionaire: Bab 911 - Bab 920

Sandaling may gulat sa mukha ni Zephyr. Kalmadong ngumiti si Alexander at marahang nagsabi, “Ang totoo… alam mo na siguro, tama? Matalino si Mrs. Hamerton at nasabi na niya siguro sa'yo ang tungkol dito.“Zephyr.” Tumingin sa kanya nang seryoso si Alexander. “Dito na magtatapos ang sinabi ko. Hindi ko na'to babanggitin pang muli sa hinaharap.“Pag umupo na ako sa trono at magkita tayong muli, ako na ang magiging hari, at ikaw ang nasasakupan ko. Ang lahat ng nasa pagitan natin… ay susunod sa patakaran!”Ngumiti si Alexander at gustong makipagkamay kay Zephyr, pero nagdalawang-isip si Zephyr at di siya kinamayan. Nanatiling nasa ere ang kamay ni Alexander na medyo nakakailang, pero kasama ito sa inaasahan niya. “Ayos lang.” Binaba niya ang kamay niya. “Nasabi ko na ang lahat ng gusto kong sabihin. Wala na akong pagsisisihan ngayon. Masaya talaga ako na ang ganda ng buhay mo. Ingatan mo ang asawa mo. Napakabuting babae niya.”“Alam ko,” sumagot si Zephyr nang walang masyadong emo

Iniunat ni Cordelia ang balikat at leeg niya. Kamakailan, nadagdagan ang timbang ni Zuko at naging matabang bola siya. At saka para bang ang munting batang kakatuto pa lang kung paano maglakad ay ayaw nang maglakad at paulit-ulit na nagpapakarga sa nanay niya. Araw-araw, karga ni Cordelia si Zuko, na parang kasing bigat ng dalawang bag ng harina sa mga bisig niya. Sa sobrang dalas ay para bang namamaga ang kalamnan niya sa balikat. Mabilis siyang hinila ni Zephyr para umupo nang komportable sa sopa at minasahe ang balikat at leeg niya. Pero di pa tapos si Cordelia sa sinasabi niya at pinagpatuloy niya ang usapan kanina. “Bakit di ko kinaaayawan si Alexander? Kasi napakabait niya. “Yung iba, kagaya nila Nelly at Ava, nilapitan ka nila nang may ibang motibo, pero sinsero si Alexander sa'yo.” Tumingala siya sa kanya at mapaglarong ngumiti. “Honey, natutukoy ng asawa mo kung sinong sinsero kahit gaano pa siya katanga.” “Oh?” Ngumiti si Zephyr sinadyang nagtanong, “Paano mo nasasa

Pagkalipas ng isang sandali, oras na para uninom ng gamot si Helene. Espesyal na ipinakiusap ni Aurelia kay Rowan ang tungkol dito noon, umaasa siyang may espesyal silang magagawa para mainom ito ni Helene nang walang takot o panlalaban. Tinawag ni Rowan ang mga researcher ng children's medicine nang may namomroblemang ekspresyon… at nakuha ni Helene ang espesyal na gamot niya. Hugis alitaptap ito at lasang kendi. May espesyal na pangalan pa ito—ang Firefly Power Pill.Kinuha ni Aurelia ang tubig at gamot mula sa katulong at nakangiting nagsabi kay Helene, “Oras na para sa power pill mo!”Masaya si Helene, pero kumunot ang noo niya. “Ang tagal ko na'tong iniinom. Bakit di pa rin ako alitaptap?”“Gusto mo talagang maging alitaptap?”Mabilis na tumango si Helene. Nagtanong si Aurelia habang nakaturo sa unan, “Anong mangyayari sa anak mo kapag lumipad ka pagkatapos naging alitaptap?”Mukhang natakot si Helene at niyakap niya ang unan nang hindi nagsasalita. “Pasensya ka na,

Kaagad na nanlaki ang mga mata ni Neil!“Ikaw…”Tampulan siya ng atensyon at minamahal ng lahat mula noong bata pa siya. Sa unang beses sa buhay niya, may pumitik sa ulo niya? Hindi iyon maaari!Gayunpaman, nang lumingon siya at nakita niyang tumatawa ang babae, natunaw ang puso niya na parang cotton candy sa ilalim ng araw. “Hindi ko inasahang napakalakas ng kamay mo ngayong ang payat-payat mo!” Ngumiti si Neil. Tinaas ni Aurelia ang noo niya at matagumpay na tumingin sa kanya. Pumalapit si Neil sa bawat isa niyang hakbang, maloko at mapaglaro ang makarismang mukha niya. Pinilit niya si Aurelia sa isang sulok. Kagaya noong nakaraan, tinanday niya ang isang kamay niya sa pader at bahagyang yumuko. Ang babae lang ang lahat ng nakikita sa mga mata niya. Uminit ang mukha ni Aurelia. Tahimik na tahimik ang malaking hall at ang naririnig niya lang ay ang kumakabog na dibdib niya. “Ikaw… Anong ginagawa mo?” Ginamit niya ang katayuan niya bilang prinsesa. “Ang lakas ng loob mon

Pinakalma ni Neil ang sarili niya at yumuko siya para itaas ang sumbrero niya. Lumalabas na siya pala si Suzanne! “Ang mukha mo…”Mukhang malungkot at natataranta si Suzanne. Mabilis niyang binalot ang belo sa sarili niya para takpan ang mga sugat sa mukha niya. Kinagat ni Neil ang mga labi niya. Hinuhulaan na niya kung anong nangyari. “Wag tayo rito mag-usap.” Tinulungan niya siyang makatayo. Pumunta tayo sa tahimik na lugar.”Nanginig ang buong katawan ni Suzanne na para bang takot siya sa liwanag. Balot na balot siya ng sumbrero at belo nang tahimik niyang sinundan si Neil. Nakarating silang dalawa sa isang cafe sa labas. Pinakiusapan ni Neil ang shop na bakantehin, at binantaan ng may-ari si Suzanne ng isang tasa ng milk tea. Napatalon si Suzanne nang nilapag ng may-ari ang milk tea sa mesa. Nagsalubong ang kilay ni Neil habang iniisip ang tungkol sa mga sugat sa mukha niya. “Mr. Harris…” kumalma si Suzanne. “Dinukot ako ni… Princess Victoria.”Bumagsak ang puso ni N