ATHENA’S POV “WAG PO!” Akmang papaluin ng lalaking naka-suit ang kamay ng anak nito nang sumigaw ako. Napatingin sa akin ang lalaki habang nasa ere ang kamay niya. Kita ko ang panlaki ng mata niya pero inignora ko iyon. Nilapitan ko ang batang umiiyak at inilayo sa kanya. “Okay lang?” masuyo kong tanong na ikinatango ng bata. Puno ng chocolate ang mukha ng bata maging ang mga kamay. At nang tumingin siya sa ama nitong gulat na gulat ay ganoon pa rin ang reaksyon nito. “What are you doing here?” Hindi pa rin maalis ang pagkagulat sa mata ng ama ng bata. “Um, Boss. Sila ang…” Tumingin si Miss Rhoda sa kanya maging sa isa niyang kasamahan. “Sila po ang bagong ipinadala ng Kuya mo para mag-maintain ng cleanliness dito. You know, ayaw ni Boss Ben ng maduming paligid kapag umiikot dito.” “Oh, Okay. Makakalabas na kayo.” Tumingin sa akin ang tinawag na boss ni Miss Rhoda. “You, stay here and clean up the mess.” Tumango ako sa kanya at hinarap ang bata at ngumiti. Seryoso na siyang nak

ATHENA'S POV"ARE you okay?" Napatango ako kay Prince nang tanungin niya ako.Ang dami kasing inutos ang Daddy niya. Pakainin ko si Prince, punasan at patulugin din daw. Eh, anong silbi kasi ng Yaya ni Prince?"Okay lang ako, Prince. Kumain ka na para makapagpunas na. Kailangan mo ring matulog ng maaga para makapagpahinga ka.""Wala na po akong lagnat, Miss Athena. Sipon na lang.""Mabuti naman para hindi na nag-aalala ang Daddy mo sa 'yo." Hindi na umimik ang bata. Basta talaga ang Daddy niya ang pinag-uusapan, nanahimik siya."Hindi na po siya magagalit kasi alam niyang nagsasalita na ako.""Talaga? Narinig ka na ba niyang nagsasalita?"Tumango siya. "Lagi naman po. Kaso hindi po ako nakikipag-usap talaga sa kanya kapag may mga tao. 'Yon ang gusto ni Daddy G kaso ayoko. Kaya siya nagagalit."Ayon naman pala."Bakit nga ba?" Hindi na naman siya umimik. Hindi na ako nagtanong. Hintayin ko na lang din na buksan niya ang sarili niya. Mukhang may pinagdadaanan talaga ang bata na 'to. S

ATHENA'S POV "EH, BAKIT ka nga hindi na papasok? Paano na kayo niyan?" Kasalukuyan akong nagtutupi noon ng damit na nilabhan ko kahapon. Kakauwi ko lang din galing sa eskuwelahan nila Ayden. At tatlong araw na akong hindi nga pumasok. Baka sa lunes, maghahanap ako ng pansamantalang mapapasukan dito. Sabi ni Nanay, may nakita siyang hiring sa palengke. Kahit na tindera lang doon, kakanain ko. "Marami pa namang mapapasukan, 'Nay." "Marami nga. Pero mukhang mas maganda na nga sana doon, e." "Sana," tanging sambit ko. Sadyang hininaan ko para hindi niya marinig. "'Wag po kayong mag-alala, 'Nay, makakahanap po ako nang mas higit pa doon. Saka hinihintay ko po ang balita sa pinag-deliveran ko kahapon." Ito 'yong kainan sa QC na umorder sa Ate ko. Hintayin ko lang daw ang balita kasi mag-feedback daw kaagad iyon sabi ni Ate. "Kung tuloy-tuloy siguro 'yan, baka hindi mo na kailangang magtrabaho pa." "Oo nga po, e." Sana nga. Para hindi ko na kailangang umalis pa ng bahay. Ilang beses ko

ATHENA’S POV “CLOSE your eyes, man,” utos ni GS sa anak. Titig na titig noon si Ayden sa dating boss habang nakaupo sa counter kaya ganoon din ang huli. “A-ako na lang kaya,” ani ko kay GS nang akmang pupunasan niya ang mukha ni Ayden. May hawak siyang wipes noon na bahagya niyang binasa. Nilingon ako ni GS. “Dyan ka lang.” Tumingin pa si GS sa damit ko. “Baka madumihan ang damit mo, puting-puti pa naman,” “P-pero masyado na kaming nakakaabala sa ‘yo.” “Hindi naman ako ganoon kaabala. Saka nag-e-enjoy si Prince sa labas, hindi niya ako hahanapin.” “I-ikaw ang bahala,” ani ko na lang. Nandito kami ngayon sa isang silid na inuukupa nilang mag-ama at nasa pintuan ako ngayon ng banyo habang sila ay nasa loob. Hindi ko maiwasang magpalipat-lipat nang tingin sa dalawa dahil parehas na silang tahimik habang patuloy na nagpupunas. Si Ayden na hindi inaalis ang tingin sa kaharap. Si GS naman, minsan nahuhuli kong titingin sa salamin pagkuwa’y sa anak. “W-what’s your name, man?” seryo

ATHENA'S POV "DON'T leave me, please," pakiusap ni Graeson sa akin mayamaya. Tumayo lang ako dahil may kukunin lang sana ako sa kusina. Nandito pa rin kami sa sala. Hindi ko naman siya kayang buhatin papunta sa silid niya. Saka nanghihina raw ang katawan niya kaya sa sofa na lang siya nahiga. "Babalik ako, okay? Kukuha lang ako ng soup. Hinintay talaga kitang magising." "O-okay. I thought aalis ka na." Bahagya siyang ngumiti sa akin. "H-hindi, wala kang kasama dito. Saka ihahatid na lang daw ni Isagani si Ayden bukas sa akin." Tumango siya sa akin. "Thank you," sinserong sabi niya sa akin kaya nginitian ko siya. Ganito pala bumait ang dragon. Pero sana manatili ang kabaitan niya, ano? Para hindi na rin ma-stress ang mga nasa paligid niya. Saka nagiging magandang lalaki siya tingnan kapag nakangiti at masaya. Para naman siyang balo na matanda kapag nakasimangot, namumukhang bugnutin din. Ano na kaya ang pakitungo niya sa opisina? Hindi na kasi ako nakikibalita sa mga dati kong