WARNING: Matured Content | R18+Angelo raised his face a little at tinitigan si Yelena. May gumuhit sa mga mata nito sa pagkakatitig nitong 'yon. "Magiging masakit, babe," he forewarned."Kaya ko," matapang ng bulong-sagot ng dalaga.Muli nitong inangkin ang mga labi niya. Mapusok. His tongue was erotic and carnal. Gustong burahin sa isip ang magiging hapdi.Iniwan nito ang mga labi niya at bumaba sa leeg niya. Kissing and sipping the delicate hollow in her throat. Bumaba sa dibdib niya at isinubsob ang mukha sa pagitan ng mga ito.Inalis ni Angelo ang suot na short. Nahantad kay Yelena ang katawan ng lalaki. So dark and virile. Her eyes moved down to the flat and muscled stomach, down to his...Her eyes widened as she sucked her breath aloud. Tila bumalik sa katinuan ang isip niya. He was fully aroused!"Oh, Ghed, you are—!"He kneeled in front of her so she gasped breathlessly. Gusto niyang maparalisa sa tanawing nasa harap.Napapikit siya. Kasabay niyon ay ang tila pag-ikot ng mund

Kahit masakit ang katawan ay maaga pa ring nagising si Yelena. Matagal niyang tinitigan ang natutulog na si Angelo bago niya napagdesiyunang pumasok sa loob ng banyo at maligo.Hinubad niya ang lahat ng damit. At pinagmasdan ang sarili sa naroong full length mirror. She was still the same. Nothing had changed physically, but she know, she was a different woman now. Her eyes were glowing with passion and with carnal desire. Ang mga pisngi niya ay mamula-mula. May mga pulang marka rin ang ilang parte ng katawan niya. It maybe came from days old stubble of Angelo. May love bites din siya sa dibdib at leeg.Naiiling na itinuloy niya ang paliligo.Nang matapos ay lumabas siya ngunit tulog pa rin ang binata. This time ay nakadapa na ito sa kama.Tinapik niya ito ng malakas sa balikat, pabiro. "Angelo, ano'ng klaseng tulog 'yan?" tanong niya.Hindi ito gumalaw.Tiningnan niya ang orasang pandingding na nakasabit sa isang bahagi ng silid nito. Alas onse na ng tanghali!Sinakyan niya ito sa l

Ilang oras ng bumabiyahe sina Yelena, Kiel at Tyler, sa katunayan ay tanaw na nila ang arko ng San Ildefonso ngunit wala pa rin silang imik na tatlo.Si Kiel na siyang nagmamaneho ay hindi tumigil sa mansiyon ng mga ito. Tuloy-tuloy nitong tinahak ang malapad na daan. Sa tiim ng itsura nito ay mukhang desidido itong iuwi na si Yelena sa bahay ng mga ito. Tinawagan nito ang tiyahin ng dalaga at marahil ay 'yon ang napag-usapan ng mga ito.Si Yelena naman ay wala ring imik. Hindi ito umiiyak, ngunit tila wala ito sa sarili habang nakatingin sa labas ng bintana. Gustong magtanong ng dalawang lalaki dahil tumawag ito sa kanila na tila naghihisterya habang umiiyak ngunit dinatnan nila itong seryoso at tahimik lamang na nakaupo sa isang sementadong upuan sa maliit na bayan na iyon ng Palawan.Si Yelena ay hindi pinapansin ang mga kasama. Lumilipad ang isip niya pabalik sa pinanggalingan...Matapos siyang iwanan ni Angelo ay naiwan siyang hindi alam ang gagawin. Gusto niyang habulin si Angel

Yelena was wearing a body hugger white ankle length sequined gown na ang slit ay umabot hanggang sa kalahati ng hita, exposing a delicate flawless skin everytime she walks. She paired it with a beige high-heeled shoes, and a very expensive floral cream pouch bag.Walang umbok sa kaniyang tiyan — sexy, kaya walang nahahalata ang kahit sino, kahit ang kaniyang ina. Kapag masama ang kaniyang pakiramdam ay nagkukulong siya sa kaniyang kuwarto. Hindi pa siya handang magkuwento kahit kanino.Bumuntong-hininga siya at niyuko ang sarili.She was wearing a flattering pair of pearl earrings and a gothic velvet white strap choker necklace.Her hair was fixed in a french bun and her make-up was light. Her features were emphasized because of her looks today. Hindi maiwasang lingunin siya ng mga nadadaanan nila. Aside from her get up, she walked and moved in a very poised manner.She looked stunning and astonishing. Well, sinadya niya. In doing her self-love plans, she believed that she must pamper

Flashbacks continue. . . Sa araw ding iyon ay kinausap ni Ediza si Orlando. Nagkita sila sa restaurant na dati'y pinagtatrabahuhan niya. Hindi niya na mapagpabukas pa dahil natatakot siyang isa sa mga darating na araw ay mawala ang kapatid niya."May ipapakiusap ako sa iyo, Orlando," panimula niya. Pinapanatiling seryoso at malamig ang titig at tinig kahit ang totoo sa kaloob-looban niya ay gusto niya ng bumuwal. Pinigilan niya ang pagsungaw ng luha bago muling nagsalita. Isinalaysay niya rito ang kalagayan ni Erlinda, at sa huli ay isinaad, "kailangan ng kapatid ko ng sanggol para gustuhin nitong mabuhay pa."Hindi makapaniwala si Orlando sa narinig. "At. . . ang anak natin ang gusto mong—?""Ganoon na nga.""Ano'ng klase kang ina para ipamigay ang sarili mong anak, Ediza?!""Kailangan kong tulungan ang kapatid ko.""Na ang kapalit ay pagkasira ng pamilya natin?"Hindi siya nakaimik. Ipinahihiwatig ng tinig ni Orlando na mawawala ito sa kanya. At hindi nga siya nagkamali, dahil ang