Ipinikit ng mariin ni Yelena ang mga mata at isinubsob ang mukha sa kama. Sa loob ng ilang sandali ay nanatili siya sa ganoong ayos. Minuto na ang nakalipas, but she could still feel the effect of that unforgettable moment na naranasan niya sa mga kamay ni Angelo. It was an intense pleasure she felt for the first time in her life.Hindi niya alam kung maiiyak siya, magagalit o mahihiya. Hindi niya maintindihan ang nararamdaman niya. A stranger seduced her. At hinayaan lamang niya.Hindi niya alam kung bakit hindi niya nagawang pigilin ang ginawa nito sa kanya. At mas lalong hindi niya alam kung paniniwalaan niya ang sinabi nitong dahilan kung bakit pinigilan nito ang sariling hagkan siya. Sa estado ng utak niya kanina, sigurado siyang hindi lang halik ang makukuha nito sa kaniya. Wala siyang gagawin para tutulan ito sa gustong gawin sa kaniya.Dahil God, nababaliw na siya.Slowly, she removed the blanket out of her body. Itinapak niya ang paa sa malamig na sahig. Hindi niya makita ang

Lulan ng Mercedez sports ay nakatanaw sa labas ng bintana si Yelena. Tahimik niyang tinitingnan ang mga nadadaanan na mga kabahayan, kakahuyan at karagatan sa hindi kalayuan.Palabas na sila ng Quezon. Unang beses na lilisanin niya ang lugar na kinagisnan.Halo-halo ang nararamdaman niya ng mga sandaling iyon— nalulungkot siya dahil ang mga hindi pamilyar na establisyemiyento sa labas ng bintana na natatanaw niya ay nangangahulugan na palayo na siya ng palayo sa lugar at buhay na nakasanayan niya; kinakabahan siya, natatakot at nangangamba dahil iyon ang unang beses na malalayo siya sa pamilya. Hindi niya alam kung ano ang magiging buhay niya sa araw na iyon at sa mga susunod pa, sa piling ng estrangherong tao sa estrangherong lugar; subalit sa tagong sulok ng dibdib ay para siyang nakahinga ng maluwag. Parang nawala ang mabigat na kamay na dati'y sumasakal sa kaniya. Hindi niya na ngayon kailangang pigilin ang sarili na gawin ang mga gusto niya. Hindi niya na kailangang magpaalam mun

The sky was clear and the setting of the sun was so perfect— it goes down gradually as if falling, like fire engulfing the other side of the earth while the surface of the sea was like a liquid silver glimmering with the reflection of sun's light.Noon para kay Angelo ay walang tatalo sa ganda ng tanawin ng papalubog na araw. Ngunit ngayon...Umalis siya sa pagkakapanungaw sa bintana and turned his head slowly in the sleeping figure of Yelena. Matiim na pinagmamasdan niya ito. Maaga itong nakatulog. Marahil ay napagod sa kalulunoy sa dagat.Pinanhik niya ito sa kuwarto upang tawaging maghapunan, ngunit naabutan niya itong nahihimbing. Natapos niya ng labahan at isampay ang mga damit nitong nasa banyo, tulad ng gabi-gabi niyang ginagawa ngunit hindi pa rin ito nagigising.Hinawi niya ang buhok nitong nakaharang sa mukha.Maging sa pagtulog ay napakaamo ng mukha nito.Para itong prutas sa gitna ng hardin ng Eden na nakatatakam ngunit ipinagbabawal tikman.Matapos ang ilang buntong-hini

WARNING: Matured Content| R18+Pinahid ni Yelena ang luha sa mga mata. Dahan-dahang tumayo at sa pasuray-suray na paraan ay tinungo niya ang sariling kuwarto.Pabagsak niyang nilatag ang sarili sa higaan. Ipinailalim niya sa kumot ang hubad na katawan. Nang maramdamang tutulo na naman ang mga luha ay isinubsob niya ang mukha sa malambot na unan.Napahiya siya— kay Angelo dahil umasa siya na ang magandang pakikitungo ng lalaki sa kaniya ay sinyales na gusto siya nito. Sadyang mabait lang pala talaga ito; at sa sarili niya. Mataas ang tingin niya sa sarili, ano at bigla siyang nagpakababa? Gano'n na ba talaga siya kadesperada?Inangat niya ang mukha upang huminga ng malalim. What now? Maiilang na siyang humarap kay Angelo, pati rin ito. Baka hindi na siya nito pansinin.Her heart ache at the thought.Muli siyang napahikbi. Pilit niyang inutusan ang kaniyang sarili na huwag ng umiyak at masaktan."Lena..."Napakislot siya nang bumukas ang kaniyang pintuan. Sa kaniyang nanlalabong mata a

WARNING: Matured Content| R18+Ika-anim na araw na. Uuwi na pabalik ng San Ignacio kinabukasan si Yelena. Pigilan man niya ang nararamdaman ay nalulungkot siya.Walang kangiti-ngiti siyang bumaba ng komedor.Napansin siya ni Angelo. "Hey, hindi 'ata maganda ang gising mo."She pouted, at nangalumbaba sa mesa. "Uuwi na ako bukas.""Ayaw mo bang umuwi?" natatawa nitong tanong."Ayoko pa kaya lang kailangan ko ng harapin ang problema ko." Dalawang linggo lang ang pag-stay ng mama Erlinda niya sa Pilipinas. Ilang araw na lang at babalik na ito ng Qatar kaya kailangan niya itong makausap. Ayaw niyang umalis ito na hindi sila nagkakaayos. Sapat na siguro ang isang linggong paglayo upang maging stable ang emotion niya."Let's eat. May nahanap akong isa pang tourist spot. Pupuntahan natin mamaya."Matapos ilapag ang kape niya sa tapat niya, hinagip ng kamay niya ang palad ng binata. "Ayaw kong umalis ngayong araw. Can we stay here instead? I want to be with you.""Sure. Manood tayo ng movie?