Hindi ko alam kung ano ang umiikot sa utak ng mga magulang ko’t nag-imbeta pa siya ng mga pari sa loob ng venue. Iyong iba ay nakasuot pa talaga ng cassock na akala mo'y idadaraos na misa. Ngayon ang ika-29th anniversary wedding ng mga magulang ko. As I expected ay maraming dumayo sa venue na pinagkaabalahan pa nila.Nasa harden idinadaos ang party nila mommy. Hindi ko alam kung paano nila napapayag ang may-ari ng building na gamitin ang harden nila. Sa pagkakaalam ko'y kahit kailan ay hindi nila ito ginalaw kahit marami ng tycoon ang nagpumilit na gamitin ang venue para sa gagawin nilang commercial. Napakaganda naman kasi ng lugar na ito at napupuno pa ng mga bulaklak at iba pang klaseng landscapes sa gilid ng daan.Napatitig ako sa pinuslit ko na wine sa kusina kanina. Napaka-walang taste naman kasi ng mga beverages nila rito’t puro lemon lang ata ang nalalasahan ko. Hindi ko tuloy alam kong nagtitipid ba sila o ano.“I’m glad you came.” Ngumiti sa akin ang ama ko na kay tagal ko ng

Every day was like fireworks that exploded inside out. It wasn't easy to accommodate his length, to be honest. I had my head spin, and my candy soared every time I tried to move and even breathing was like I had to pay for my life. I also got a fever the next day and almost ended up in the hospital the night I woke up, but with the help of lubricates and his long slim fingers made him the remedy to stop all these complaints that my body requested.I bathed myself because I still had work to do and to clean from Gabriel's spring. Nakakaloka, wala ata sa bokabularyo niya ang salitang pahinga. Matindi ba ang pangangailangan ng tao na ito kaya ganoon na lamang kung kumayod? Napatingin ako sa lalaking hanggang ngayon ay mahimbing pa rin ang natutulog. I went to Gabriel's closet to look for something to wear. Napangiwi ako nang mapansin lahat ng damit niya ay tatlo lamang ang kulay. Kung hindi gray, black ay white. Napailing na lang ako't dinukot ang puting polo sa nakahilirang damit niya