Wala akong tulog magdamag, kahit anong tawag ko kay Darius ay hindi siya sumasagot. Hindi ko naman magawang buksan ang group ng company dahil tungkol sa approved design ang topic at hindi maiwasan na ma-mention ang pangalan ko.At tulad ng inaasahan ko ay hindi maganda ang naging bungad ng mga empleyado sa akin, ang mga tingin nila, bulungan at maging ang iba na hindi pumansin sa akin ay talaga namang ramdam ko kung gaano nila ako sinisisi.“Lia.” Si Noel ang unang lumapit sa akin, “Halika na sa office ni Sir Darius, kanina ka pa niya hinihintay.” Kita ko kung paano niya ako tignan, hindi ito tulad ng iba na hinuhusgahan ako.Awang-awa ito na palinga-linga sa akin, hindi ko alam kung dahil ba naniniwala siyang hindi ko gagawin iyon o dahil alam niyang maaalis ako sa trabaho.“Noel, hindi ako ang gumawa ng bagay na ‘yon.” Sinubukan ko na kausapin siya.Tumingin lang naman siya sa akin at ngumiti pero hindi nagsalita tungkol sa sinabi ko, naiintindihan ko naman iyon. Wala siyang karapat

Lia’s POVSobrang dilim na at halos tulog na ang mga tao ng makarating kami sa bahay ng lola’t lolo ni Craig, medyo nakakahiya nga at halatang naistorbo naming ang masarap na tulog nila.“Craig, anong ginagawa mo dito ng gabing-gabi?” Tanong ng kaniyang lola ng may pag-aalala, pero agad rin naman na dumako ang tingin niya sa akin na nakatayo sa gilid ni Craig. “May kasama ka pa pala.”“Good evening po.” Yumuko ako at nagmano, “p-pasensya na po kung naistorbo namin kayo.”“Nako hindi iha, ayos lang naman iyon. Nagulat lang ako at walang pasabi si Craig na pupunta siya dito, ang alam ko nga ay aalis na siya…”“La, meron kaming dalang pagkain dito. Hindi pa kami nakakapaghapunan, sabayan nyo kami.” Nakangiting sabat ni Craig.“Nako e, kumain na kami kanina.” Sagot ni lola, “Ikaw, baka gusto mong sabayan ang apo mo na kumain.” Tumingin ito sa lolo ni Craig.“Pwede naman.” Ngumiti ito, hindi maitatanggi na lolo nga siya ni Craig.Sabay-sabay kaming naupo sa lamesa ng maiayos ni Craig ang m

Mga sumasayaw na bata ang naabutan namin, simula na pala ng parade. Medyo nanghihinayang dahil hindi ko nasimulan pero nagpapasalamat pa rin dahil walang masyadong problema sa braso ni Craig.“Oh, mga apo andito na pala kayo. Kumusta ang pagpapa-check up?” Salubong ni lola sa amin bitbit ang isang bilao ng puto na ilalagay sa lamesang naka-display sa labas ng bahay, free kumuha ang lahat kung nagugutom.“Ayos naman ho, hindi ko lang magagamit ng ilang araw itong kamay ko.” Napakamot ng batok si Craig, “mabuti nalang at tapos na ang trabaho, siguro ay magbayad nalang tayo pag kailangan na ng mag-aalis ng mga nilagay natin.”Tumango naman ang lola nya at pinaupo kami, “oh sige, mag meryenda muna kayo.” Tinawag rin niya ang driver ng tricykle na sinakyan namin at binigyan ng pagkain. “Nga pala, nakalimutan mo iha dalhin ang cellphone mo, kanina pa tunog ng tunog.”Saglit akong napahinto sa pagkuha ng pagkain pero agad rin naman akong ngumiti, “ganoon po ba? Baka sila mama po iyon, hindi

Awkward kaming tatlo na nakaupo sa loob ng kotse ni Darius, dahil nga kailangan ko ng bumalik sa manila para mapag-usapan ang nangyaring issue. Nagbayad nalang si Craig ng driver para madala rin ang kotse niya sa manila.“You hire a driver yet you choose to sit here?” Reklamo ni Darius na hindi tinago ang pagkainis niya sa desisyon ni Craig.“Dahil ayaw ko na masolo mo sya.” Walang paligoy-ligoy naman na sagot ni Craig ng nakapikit ang mata habang ang ulo ay nakasandal sa bintana.Dalawa siya sa harapan habang mag-isa naman ako sa likuran, hindi ko nga alam kung saan ako titingin dahil saglitan silang tumitingin sa akin na parang mawawala ako at any moment.Sana pala ay nag commute nalang ako, pakiramdam ko ay mas napapagod ako sa ginagawa nila…Hindi pa nga kami nakakalabas sa City, ay wala na akong energy para sabayan ang sagutan nila. Kahit gusto kong ipikit ang mata ko’y hindi ko rin naman magawa dahil ramdam ko ang mga tingin nila.Idagdag pa rito ang sagot ni Darius… Muli na nam

Lia’s POVIf distance will put a wall between us, then it’s better than ruining everything.Alam ko na ayaw niyang ibalik ko ang pagtawag ko sa kaniya ng Sir, pero iyon lang ang naiisip ko na paraan para kahit paano ay makabalik kami sa dati. Ayaw kong makasira ng isang relasyon na tulad ng meron sila ni Craig, pamilya sila at outsider lang ako.Ang malaman na pareho silang interesado sakin ay nakakatakot na bagay, ito ang unang beses na magkaroon ng lalaki na may ganoon nararamdaman para sa akin. Pero hindi lang isa dahil dalawa sila, hindi ko alam ang gagawin.Ang tanging paraan na alam ko lang ay mag bulag-bulagan, isa pa, hindi ako sigurado kung ang nararamdaman ba nila para sa akin ay hindi basta panandalian lang…“Lia, good morning!” Pagpasok ko ng entrance ng company ay agad akong binati ni Noel, halata na inaabangan niya ako.Ang mga empleyado naman na naroon ay mabilis na umiwas ng tingin sa akin, kumpara ng huli ko na punta dito na talagang ramdam ko ang masasakit nilang tin