Hot Night With CEO

Sabi nila, pag naka-graduate ka hindi mo na kailangan maghanap ng lalaki dahil sila mismo ang lalapit sayo. Pero lahat ng iyon ay para lang sa mga babae na magaganda, it’s been eight years since I graduated in college and have three different works yet I’m still NBSB!Hindi ko mapigilan na mapaiyak, valentine’s day ngayon at twenty-eight birthday ko pero halos lahat ng nasa paligid ko ay nakatanggap ng bulaklak at regalo bukod sa akin. Napadukdok nalang ako sa aking lamesa at tinignan ang mga gamit ko na nasa kahon, ito ang huling araw ko sa trabaho pero kahit isa ay wala man lang nag-abala para magpaalam.Well, sino nga ba ako?Ako lang naman si Lia, ang outcast simula elementary hanggang sa magkatrabaho. Hindi sa ginusto ko na hindi ako kagandahan at hindi ako sociable na tao, masaya na rin ako sa ganito. Hindi ko kailangan na magdalawang isip na iwan ang trabaho ko.Sa totoo lang ay hindi na nga ako makapaghintay na pumasok sa bago ko na trabaho, ang kompanya na inaasam-asam ko sim

Nanlalamig ang mga kamay ko habang nakasunod ako sa kanya, hindi ko alam kung sa kaba ba ito o dahil sa alak na nainom ko. Kung alam ko lang na hindi iyon juice ay hindi ko sana iyon ininom, ngayon ay hindi ko alam paano ako aalis sa pinasok kong sitwasyon.“Excuse me, hindi ko alam kung saan tayo pupunta pero ano… k-kalimutan mo na ang thirty thousand na binayad ko, uuwi nalang ako.” Pinilit ko na tumawa sa gitna ng sobrang kaba na nararamdaman ko, naghintay ako ng sagot ngunit patuloy lang siyang naglakad hanggang makarating kami sa harapan ng isang kwarto.“Come inside,” halos mapalundag ako sa kinatatayuan ko ng bigla siyang nagsalita, hindi tulad ng lalaking nakuha ni Sara, ang lalaking kasama ko ngayon ay may malamig na boses.“O-okay,” hindi ko rin alam kung bakit, pero hindi ko na nagawa pa na magreklamo. Hindi rin naman niya ako pakikinggan kahit paulit-ulit ko na sabihin na uuwi nalang ako… Jusko, bakit ba kasi ako nagpadala sa emosyon ko kanina?Tumingin ito sa akin at nags

Unit-unti kong minulat ang aking mga mata ng marakamdam ako ng pagkaihi at akmang babangon nang gumihit ang sakit mula sa aking pagkababae pataas sa aking balakang, doon lamang ako tuluyang nagising at napatingin sa paligid.Mga kalat-kalat ko na damit, tissue at condom na gamit… Damn, I really did it!Napatakip ako ng bibig at lumingon sa kabilang gilid ng kama, he was there sleeping so soundly!Jusko, ano ba ang nagawa ko na desisyon.Muling bumalik ang mga ala-ala ng pinaggagagawa ko kagabi at halos masabunutan ko ang sarili ko sa hiya, kailangan ko ng umalis bago pa niya ako muling makita.Kahit nahihirapan ay pinilit kong tumayo, kada galaw ko ay napapaigtad ako sa sakit ng aking pagkababae. Isa-isa kong pinulot ang damit kong nagkalat at mabilis na sinuot ang mga ito, wala na akong pakealam kung ano ang itsura ko.Ano pa ba ang dapat kong gawin sa sitwasyon na ito, pinikit ko ng mariin ang aking mata para mag-isip. Ano ba ang ginagawa ng mga bida sa movie at libro?Damn, bahala

Hindi ko alam kung matutuwa ba ako na malapit lang ang pwesto ko sa boss ko at hindi ako mapapagod palakad-lakad o hindi, mula ng magsimula ako ay ramdam na ramdam ko ang titig niya sa akin kahit hindi ko siya lingunin.Alam ko naman na kahit magsinungaling ako ay hindi maitatago ang katotohanan, pero hindi ko rin naman kayang umamin ng harap-harap na ako ang kasama niya kagabi.“Ms. Climente, can you come here? I want you to check this meeting if it’s good for my schedule, there are important business partners.” Seryosong sabi niya, suot ang anti-rad na salamin na mas lalong nagpagwapo sa kaniya. “Hey, did you hear me?”“Ah! Yes, Sir!” Nagmamadali akong tumayo at lumapit sa kaniya, “A-Anong company sila?” Yumuko ako para tignan ang mga nakasulat sa kaniyang computer.“Here, they are from GTY company. The one supplying fabric to us, the summer is near so I want to talk to them about it.” He said dahilan para mapatingin ako sa kaniya.Isang maling desisyon para sa aking parte, ilang in

Hindi ko na matandaan kung ano ang mga naunang nangyari, basta nakita ko nalang ang sarili ko na nakaupo sa loob ng kotse niya. Abala itong nag-drive habang sinasabayan ang kanta sa radio, mas lalo tuloy akong napapatitig sa kaniya.Parang gusto ko nalang na patayin ang radio at sya ang pakinggan ko.“Balak mo ba na butasin ang pisngi ko gamit ang titig mo?” Biro niya ng hindi tumitingin sa akin.“H-hindi ah, nagulat lang ako na marunong ka rin kumanta. Hindi naman halata na masyado kang paborito ng lumikha,” bitter kong sabi na hindi ko naman ginusto.Ito na naman ako, nagsisimula na namang magsalita ang bibig ko basta-basta dahil sa alak!“Anong akala mo sakin, hindi ko naman kasalanan na masyado akong nabiyayaan.” Kibit balikat niyang saad at tumawa ng mahina. “Isn’t it better like this? I mean, we talk like without awkwardness between us.”Paano ako sasang-ayon sa sinabi niya, kung pag nawala na ang epekto ng alak sa Sistema ko ay paniguradong hindi ko na naman magagawang tumingin