"He saw, Agatha?" tanong sa akin ni Eunice.Kagabi pa lang ay tinawagan ko na siya para sunduin si Agatha sa apartment. Gustong-gusto naman 'yon ni Eunice dahil na-miss niya raw ang anak ko kaya naman maaga siyang nagpunta sa bahay.Tulog pa si Agatha at nagluluto ako ngayon ng breakfast namin. Medyo kinakabahan pa nga ako sa tuwing naaalala ko na susunduin ako ni Roswell doon mamaya. Nasabi ko na rin kay Eunice ang lahat, umpisa sa muli naming pagkikita ni Anthony hanggang sa pagpapanggap ni Roswell bilang husband ko."Nasulyapan niya lang pero hindi naman niya nakita nang matagal," sagot ko."I can't believe it! Type ka talaga ng Roswell na 'yon? Kasing haba ba ng buhok ni Rapunzel ang buhok mo?" natatawang sabi niya.Napanguso naman ako dahil nasabi ko rin sa kaniya ang mga sinabi sa akin ni Roswell. Kailangan ko rin kasi ng opinyon ng iba lalo na kapag galing kay Eunice."Kahit ako ay hindi makapaniwala na handa siyang mag-aksaya ng oras para sa aming dalawa ni Agatha. He said tha

"So, how's the first date?" tanong sa akin ni Eunice nang makauwi ako.Pagkauwi ko rito kanina ay naabutan kong nandito na rin sila ni Agatha. Mukhang naubos nga ang energy ng anak ko dahil tulog na tulog ito sa sofa."What first date are you talking about? That wasn't a date!" pagkontra ko sa tanong niya.Kita ko naman ang mapang-asar na tingin sa akin ni Eunice kaya naman napailing na lang ako sa kaniya. Inayos ko na lang sa lamesa ang mga pagkain na binili ko kanina para sa hapunan namin."So, saan kayo nagpunta? Share mo naman kung ano'ng ganap niyo ngayong araw!" pagpipilit sa akin ni Eunice.Alam kong hindi ako makakatakas sa mga tanong niya at lagi rin naman akong nagkukwento sa kaniya kaya ayos lang 'yon."Nag-fine dining kami kaninang lunch, then nag-coffee lang kami sa Starbucks," sagot ko naman sa kaniya."Oh my gosh! Nag-fine dining kayo tapos sasabihin mo hindi 'yon date? Come on, Kali. You can't fool me!" sunod-sunod niyang sabi para asarin ako.Napairap naman ako at nap

Kinabukasan ay maaga akong nagising. Sobrang comfortable akong nakatulog sa guest room ni Roswell, pero maaga pa rin ako nagising. Ngayon ko lang nailibot nang maayos ang mga mata ko sa buong kwarto. Sobrang luwang nito at wala pang masyadong mga gamit na nakalagay. May isang malaking cabinet lang doon at isang bathroom. In-off ko lang din ang aircon dahil sapat na ang lamig sa loob ng kwarto.Nanatili akong nakahiga habang pinagmamasdan si Agatha na mahimbing pa rin ang tulog. Hindi ko maiwasang hindi maawa sa kaniya dahil nararanasan niya ang ganito na lumilipat kami ng bahay dahil lang sa pag-iwas namin kay Anthony. Nagdadalawang isip tuloy ako kung itutuloy ko ba ang pagpapa-aral sa kaniya sa mismong school or i-home school ko na lang siya ulit.Natigil ako sa pag-iisip nang may kumatok sa pintuan ng kwarto. Napahugot naman ako nang malalim na hininga at agad na tumayo para pagbuksan kung sino 'yon. Alam kong si Roswell lang naman ang kakatok sa amin nang ganitong oras, at hanggan

Tulala akong naka-upo sa hospital bench kung saan malapit na kwarto naka-admit si Agatha. Sa sobrang taas ng lagnat niya kanina ay nag-collapse siya kaya naman kami ay halos nag-panic.Hindi ko alam kung bakit nangyayari ito sa amin ngayon. Wala pang balita mula sa doctor, at kinakabahan ako sa maaaring malaman ko kung bakit nagkasakit nang biglaan si Agatha."Hey, drink this. Don't worry she'll be fine," sabi ni Eunice sa akin pagkatapos ay inabutan niya ako ng isang bottle of water.Napabuntong hininga naman ako, at kinuha ko 'yon mula sa kaniya. Tinawagan ko kaagad si Eunice kanina nang papunta pa lang kami rito sa Hospital, at kahit na naka-duty siya sa trabaho niya ay nag-off siya kaagad para puntahan kami rito.Uminom ako sa tubig na binigay niya sa akin para naman kumalma kahit sandali. Sabay naman kaming napaangat ang tingin nang dumating si Roswell doon. Napatayo ako kaagad, dahil siya ang nakipag-usap sa doctor kanina."How is she? Ano'ng sabi ng doctor? Can I go inside to s

Nakapikit ako habang nag-iisip ng kung ano, at ramdam ko pa rin ang tibok ng puso ko roon. Natatakot ako na baka marinig niya 'yon, dahil sobrang tahimik sa loob ng hospital room. Tanging ingay lang ng aircon ang naririnig doon. Pinipigilan ko rin ang paghinga ko, dahil ayaw kong gumawa ng ingay roon."Kali," tawag sa akin ni Roswell.Hindi ako agad nagsalita, dahil akala ko ay nakatulog na siya kaagad."Tulog ka na ba?" tanong niya.I cleared my throat before I speak there."Not yet. Why?" sagot, at tanong ko sa kaniya pabalik.Hindi pa rin naman ako makakatulog kaagad, dahil hindi pa ako dinadapuan ng antok. Pakiramdam ko ay hindi rin ako makakatulog doon nang mabilis. Naninibago ako lalo na at katabi ko siya rito sa sofa bed."May sasabihin sana ako sa'yo kaya lang baka inaantok ka na. Maybe, I can tell it tomorrow," sabi niya.Seriously?! Hindi na nga ako makatulog tapos ay pag-iisipin niya pa ako ngayong gabi kung ano ang dapat niyang sabihin?Umayos ako sa pagkakahiga, at tumiha