All Chapters of APPLE OF THEIR EYES: Chapter 21 - Chapter 29

TEKA, nasaan ako? The sun is too bright. Bakit ang init? Hindi ba. . ."Bella!" Isang boses ang tumawag sa akin.Unti-onting lumilinaw ang aking paningin. Doon ko namataan ang lalakeng nakaupo sa aking harapan. Nakangiti ito at may hawak-hawak na cellphone.I looked around and saw a lot of students talking with each other. Then, I realize that we're in the canteen. It's lunch time."Eric, ano na naman 'yan?" Natatawa kong tinuro ang kanyang dala-dala.He grinned. "I published the new chapters!" Pinakita niya sa akin ang isang app kung saan siya nagsusulat. "Hindi ba sabi mo, i-update kita kapag nakapag labas na ako ng new chapter? Here. Hindi ko alam kung magugustuhan mo, though— aackk!" Napaubo siya dahil sa pabirong pagsakal ko sa kanya."Hindi ko talaga akalain na magsusulat ka ng BL! Tapos mpreg pa!" tawa ko rito at inayos ang pag-akbay sa kanya. "Umaayaw ka pa nang una, ah." I teased.Umiwas siya ng tingin. "Eh gust

HIMALA at buhay pa rin ako. Inubo ko ang ilang tubig na nakapasok sa aking sistema nang magkamalay ako sa isang lugar na hindi pamilyar. Mukhang nasa kagubatan pa rin kami pero halata namang hindi ito 'yong dinaanan ko noon. The vibe and the plants are different.I groggily stood up and that's where I saw Eric lying beside me. Dali-dali akong nag-cpr sa kanya. I pumped my hands and blew air in his mouth using mine. Ilang minuto lang ay umuubo na rin itong nagkamalay. Hinang-hina dahil may saksak siya sa kanyang gilid. He looks like a mess."Eric? Eric!" Tinapik-tapik ko ang kanyang mukha dahil nahihirapan siyang ibuka ang kanyang mata.It's understandable since sobrang init. Mukhang tanghali na. Hindi ko pa rin alam kung nasaan kami, and I'm hungry as hell."Ah. . . Ara." Ang boses niya ay magaspang, halatadong nanghihina at nahihirapan.I bit my lower lip. Namumutla ito dahil sa pag-agos ng dugo mula sa kanyang saksak

PARA bang aso na nakahanap ng laruan kung tingnan ako ni Deon. Nasa likuran niya rin ang tatlong lalake na busy sa mga tarantadong nagtali sa akin."Namiss kita, darling!" Halos talunan niya ako sa sobrang tuwa. "Alam mo bang ilang araw kaming naghanap sa 'yo? Bakit ka ba tumakbo, ha?" Pinitik niya ang aking noo.Hindi ako makapagsalita. Hindi ko pa maproseso ang nangyari. Nakanganga lang akong tumingin kay Deon na para bang iiyak na rin ito."Love. . ." Halos manindig ang balahibo ko sa malalim na boses ni Leon dahil doon ay para akong hinila sa aking pagkagulat. "T-Teka!" Agad kong pagpipigil sa kanila nang akma nila akong yakapin. "P-Pakitinggal muna ng t-tali, okay?" Hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman ngayon.Nang huli naming pagkikita ay halos manginig ako sa takot. Nadala ako sa aking emosyon at iniwan ko sila. Hindi ko alam kung tama ba ang desisyon ko ngunit ginawa ko pa rin naman. Dahil sa totoo

TINAHAK namin ang daan patungo sa kung saan si Eric. Now that I'm fine, I can finally see how luxurious this place is. Gayang gaya sa mga nakikita ko sa mga historical manhwa na aking nababasa. Maraming kumikinang na ginto kahit saan ka tumingin. Mga mamahaling kagamitan, malalaking chandeliers, malalaking bintana at ang naka carpet na hallway.May room kaming nadadaanan palagi. Hallway pa lang ay napakalaki na. Ano kaya ang histura nito sa labas?Habang tumatagal ay mas maraming tao akong nakikita. Puro lalake pero iba-iba ang figure. May malalaki, matatangkad, maliliit at ang iba naman ay mukhang mga bata pa.And as we walked more, I can hear a little argument happening inside the room where we're heading.Binuksan ito ni Arion at natagpuan namin si Liam at ang ibang mga tao na mukhang doctor sa lugar na 'to.They all turned around to look at me. Nagulat ang karamihan. Kahit kasi nakapandamit ako at ang gupit ko ay panlalake, hindi pa r

SHIELAIsang malalim na buntong hininga ang aking pinakawalan dahil sa pagod. Maghapon kaming nakaupo dahil sa naganap na graduation day. Sumakit na nga ang puwet ko kakaupo. Mabuti na lang at natapos na rin ito kaagad."Shiela, maiwan na kita? May pasok pa ko ngayong araw at bukas pa ang uwi ko. Nakiusap lang ako sa amo ko na hindi ako makakapasok ng pang umaga dahil wala kang ngang kasama sa graduation day mo."Lumingon ako sa kuya ko na kumakain ng biscuit at may hawak na isang plastic ng softdrink.Isang tango ang tinugon ko sa kanya kahit na nakasimangot pa rin ang aking mukha."Kuya naman. Ikaw na nga ang nagsabi na wala akong makakasama dapat sa graduation ko at ngayon naman, magtatrabaho ka pa. Hindi mo man lang pinalipas ang isang araw, magpahinga at samahan ako." Umirap ako sa direksiyon ni kuya habang magkakrus ang dalawang braso ko."Shiela, alam mo naman na nagtatrabaho ako araw araw para sa ating dalawa. Sayang ang araw ko kung hindi ako papasok ngayon. Hayaan mo. Mag-ce