Nakapikit ang mga mata nitong hinihimas ang pisngi. Kinabahan siya, maging ang paghinga niya ay napakabigat sa isiping baka manghahalik na naman ito. Ngunit sa kabila ng kabang iyon hindi niya maipagkaila sa sarili niyang ma-appreciate ang kagwapuhan nito lalo na ng ibuka nito ang bibig at pinagalaw ang panga. Napalunok siya sa hindi maipaliwanag na pintig sa puso niya. Tila napakatulis na tumatagos pa sa tiyan niya, pagkatapos noon, naghuramentado na sa tibok ang puso niya ngunit nang tingnan siya nito at sinabing, "Nagseselos ka lang eh." Ang pakiramdam na iyon ay napalitan ng inis. Sininghalan niya ito, "Selos mo mukha mo!" Dinuro niya ito. "Hoy, ikaw. Hindi kita gusto ha. Kahit katiting na pagkagusto wala iyan dito." Dinutdot niya ang dibdib niya. Napatingin naman roon ang lalaki. "Kaya huwag ka nang umasa. Halos sinira mo dalawang taon ko, sinisira mo ako at ng kapatid ko. Pinapaaway mo kami, tama bang pag-uugali iyon? Hindi ka naman namin kamag-anak at wala akong kasalanan sa'

"Wag!" tili niya nang buhatin siya ni Ace matapos niyang uminom ng tubig na dinala ni Dahlia. Tumahan na ang pagbaliktad ng sikmura niya at dahil sa ginawa nito, pakiramdam niya babalik iyon. Lalo na't naglakad na ito patungo sa hagdan. "Mahuhulog tayo diyan woi!" sigaw pa niya at hinampas-hampas ang dibdib nito. "Hindi mo kayang bumaba kahit may alalay pa kasi nahihilo ka!" rason naman nito. "Paano kung madulas ka ha? Ibaba mo ako, kaya ko maglakad, ano ba?! Okay na ako, hindi na ako nahihilo!" Mas lumakas ang tili kiya nang humakbang na ito sa unang baytang pababa. Mas nalula siya lalo at napatakip na lang ng mata. Base sa paghinga nito nararamdaman niyang nakangisi ito ngayon. Nakapikit kasi siya dahil takot siyang makita ang sitwasyon. "Ibaba mo ako, Ace! Parang awa mo na, baka mahulog tayo! Ayoko pang mamátáy!""Wala ka bang tiwala sa akin? Ang gaan-gaan mo lang kaya," katwiran nito. Humigpit ang pagpapit niya sa batok nito habang nakapikit pa rin. Ramdam niyang naka-hang t

Nais ni Ace na tulungan niya itong takpan ang mga kalmot nito sa mukha. May isa sa kanang bahagi at mayroon din sa mismong nose bridge nito and the rest ay mga baon ng kuko, siguro tatlo sa kanang pisngi pa rin pero mas nagdudugo ang mahaba. Maliit na sugat lang naman ang mga iyon ngunit si Ace ay anak ni Mrs. Sansmith, big deal talaga ang ganoong bagay. Hindi safe ang concealing cream na ilagay sa sugat nito pero wala siyang choice dahil iyon lang ang alam niya upang itago ang bakas. Ayaw man niya, pero nakiusap na si Ace. Bumalik siya sa kwarto niya at kumuha ng ganoong bagay, nagdala na rin siya ng medical kit para mamaya after ng hapunan magagamot niya ulit ito at hindi na niya kailangan pa ng pabalik-balik. Pagbalik niya sa kwarto nito saktong pagbukas niya ng pintuan, kasalukuyang naninermon ang ama nito rito. Kabado siyang napaatras nang tumingin ang dalawa sa kaniya ngunit nagsalita ang Daddy nito, "Sige pasok lang, Gwy."Since nagbigay ito ng permiso, pumasok siya. Dinuro

"Wala kang alam!" Avery screamed sa mukha mismo ni Auntie Eloise. "Hindi mo kilala ang anak mo kahit sa'yo siya nanggaling! Hindi mo alam ang ginawa niya, at ang ginawa niyang iyon ang kinakatakutan niyang malaman ng lahat!" Agad na humirit si Natalie, "Still hindi mo rin siya kilala!" Dinuro nito si Avery. "Ikaw ang walang alam. Ikaw ang hindi mo kilala ang hinabangga mo! Akala mo ba hawak mo sa leeg ang pinsan ko?" Tumawa ito ng pagak. "Pwes, poor you if you believe more in what you have than in what he is capable of!"Hindi siya nakaimik. Nanatiling nakikinig sa pagbabatuhan ng mga salita ng mga ito pero kasalukuyan niyang hawak sa braso si Auntie Eloise na ngayon ay umiismid na rin. "May kilala akong ganiyan din ang ugali, Avery," Auntie Eloise says. "Ganiyan na ganiyan, baka kung hindi ko kilala ang nanay mo iisipin kong anak ka niya! Masama ang ugali!" Nangunot ang noo ni Avery tila nalito rin sa sinasabi ni Auntie Eloise pero nawala ang attention niya sa mga ito nang tumunog

Sa kabilang panig, pagkatapos sa hospital, hinatid lang ni Mark si Eloise pabalik sa mansion. Ngunit bago iyon, sinigurado muna nilang matakpan din ang mga pasa nito sa katawan lalo na sa mukha para hindi makita ng kanilang matandang ina. Ayaw niyang isipin ng kaniyang asawa na magpakamanhid na lang siya. Hindi rin naman niya nagustuhan ang nangyari kay Ace pero ayaw niya sanang iparamdam sa anak na hindi nito kayang ipagtanggol ang sarili. Kung tutuusin, hindi naman kailangan ng sugod talaga dahil sa dalawang panig, nasa kanila ang side ng lalaki, at nasa Abernathy ang side ng babae. Malinaw rin na lugi talaga ang babae sa mata ng kahit kanino. Anak niya kasi ang lantarang nagloloko pero naintindihan niya ang ginagawa ni Ace. Mahirap lang talaga itong ipaglaban kung relasyon lang ng mga ito ang pagbabasehan. Ngunit dahil may nalaman siya, kung baga matagal na niyang duda ngayon lang niya nakompirma. Hindi man pulidong kumpirmasyon pero sapat na upang kumprontahin ang ama ng babae.