Thrizel's POVUminit ang aking dugo dahil sa pag-uusap doon sa Dean’s Office. Nandidito ako sa labas ng paaralan habang nakaupo sa waiting shed mag-isa. Hindi pa uwian ngunit nasa labas na ako. Gusto kong makapag-isip isip. Sinong tao ang magliligtas sa akin sa problemang 'yon?Buti na nga lang ay walang bantay sa gate dahil sigurado akong hindi ako makalalabas. Kinuha ko ang kaha ng sigarilyo at walang pag-aalinlangang hinithit ko iyon. Ito ang bisyo ko dati. Natigil lang ito ng bantay sarado na ako ni kuya. Speaking of kuya, halatang galit siya sa akin kasi hindi ako pinapansin. Sa ngayon ay parang naiinis naman ako.Wala akong ibang ginawa rito kung hindi ang tumulala lang sa kalsada. Parang nagbago ang aking ginagalawan, parang nakakasakal. Hindi ko maipaliwanag ang aking nararamdaman, gusto ko lang ay—"Argh!" Napasigaw ko at napasipa sa sahig. "Bakit hindi ko mapigilan ang sarili ko?" Naiinis ako sa anomang gusto ko. Naiinis ako nang tuloy-tuloy. Naiinis ako sa lahattttt!"Hindi

Thrizel’s POV"Bakit ka naman nagtaka na may gustong tumulong sa akin? 'Di ba dapat masaya na tayo no'n dahil hindi na tayo mahihirapan. Halata kasi sa reaksyon mo kanina ang gulat at hindi makapaniwala." Sabi ko kay Dominic habang naglalakad kami papasok sa loob ng paaralan."Huh?"Napasimangot ako. "Sabi k—""Hindi talaga ako makapaniwala." Biglang sabi niya at nagpamulsa. "Dahil hindi nga ikinalat iyon, 'di ba? Bakit may nag-imbestiga? Sariling pamilya na ni Kristina Altejano ang nagsasabing huwag ipakalat.""So? Nagtataka ka kung bakit may nag-imbestiga dahil wala naman nakakaalam no'n?"Tumango naman siya. "Saka paano nakapasok ang nag-imbestiga sa loob ng school? Pinagbabawala—""Hayaan mo na iyon, basta ay ayos na ang problema ko." Saka na kami nakapasok sa loob. Hanggang ngayon ay tulog pa ang guard. Mapapatanggal din 'to balang araw. Rinig ko pang bumuntong hininga si Dominic bago magsalita. "Curious ako kay Mr. X. Sino kaya iyon? Para kasi siyang misteryoso sa aking palaga

Thrizel’s POV Nandito ako nakatayo sa labas ng room. Iniisip ko pa rin 'yong sinabi saʼkin ni kuya kagabi, wala si Amira may pinuntahan na guro. Maaga pa naman para magsimula ang klase, tulala ako habang iniisip kung magkapatid ba kami ni kuya o hindi dahil hindi ko makalimutan ang sinabi ng aming kasambahay kahapon. “Argh, nababaliw na ‘ko.” Bulong ko sa sarili ko. Kung ano-ano aking iniisip. Dahil ba may iba akong nararamdaman kaya nag-iisip ako ng ganoon?“Matagal ka ng baliw. ” Sulpot ng boses mula sa aking tagiliran, tiningnan ko ito, si Amira. “Alam ko.” Tinatamad kong sagot sa kaniya at nauna nang pumasok sa room, umupo sa aking upuan. “Ayos ka lang ba?” Tanong nito sakin habang nakatingin. Nag-aalala pa rin ba siya?“Oo, bakit?” Tanong ko pabalik. Ayos lang naman ako, ano bang napapansin ng babaeng ‘to? “Ang lalim kasi ng iniisip mo kanina pa.” Halata sa boses nito ang pag-aalala. Sabi na kaya pala palatanong e. Ganon na ba kahalata? Grabe, ang lakas naman ng epekto sa‘

Thrizel’s POVNasa harap na kami ng mesa. Tahimik lamang esti ako lang pala ang tahimik dahil nag-uusap sila mom and dad. Minsan ay nakikisabat na rin si kuya. Oh, ‘di ba sabatero. “Baby, ang tahimik mo yata, ayos ka lang ba?” Baling sa akin ni dad kaya agad akong napaharap.“Oo naman po dad, wala po akong problema, hehe.” Pagtugon ko sa kaniya sabay subo ng kanin. Umiba muli ako ng baling. Si mom naman ang nagtanong habang ang mga tingin ay salit-salitan sa amin ni kuya. “Saturday pala bukas, anong gagawin niyong dalawa?” Inubos muna ni kuya ang pagkain niya na nasa kaniyang bibig bago magsalita. “Kasama ko si Anissa, mom. Pupunta siya rito sa bahay, gagawa kami ng school works ng sabay.” May matamis itong ngiti habang nagsasalita. Sana all, sa akin kasi puro pagsimangot.“Baka ibang school works ang gawin.” Pagbulong ko. Nagulat ako nang magsalita si kuya, narinig niya pala ‘yon. Ano naman?Tumingin siya sa‘kin. “May sinasabi ka?” Tsk, kahit naman narinig niya magtatanong pa, pa-

Thrizel’s POVNag-uusap kami ni Amira. Pansin ko ang pagtingin sa‘kin ng kuya niya pero hinayaan ko nalang iyon. Dabi ko nga sa sarili ko, aakto akong kapatid ko siya pero kapatid ko nga siya, e. Jusko, Thrizel. Maya-maya ay naramdaman ko na naman ang tingin sa akin ni kuya kaya muli akong tumingin. ‘Gaya ng ginawa ko kanina, hindi ko iyon pinansin. Inagaw ni Amira ang atensyon ng lahat. “Hoy, hindi pa ba kayo nagugutom?” “Gutom na.” Sagot naman ng kuya niya sabay hawak sa tiyan nito. Parehas talaga sila ng ugali. “Tara, kumain na tayo, doon nalang tayo sa kwarto ni Thrizel tutal mahangin sa balkonahe niya.” Sumang-ayon ako sa sinabi ni Amira. Tapos naman na magluto si Manang Perry kaya kinuha na namin ang niluto nito. Tinulungan kami ng mga lalaking i-akyat ito sa taas. Tumulong na rin ako sa pagkuha ng pagkain namin. Paakyat na ako sa hagdan nang tulungan ako ni Elkhurt sa aking mga dala.Binigay ko naman iyon dahil medyo may kabigatan din naman. Nakapasok na ako sa kwarto, du