Thrizel’s POVNatapos din naman ang aming pagiging exchange students. Salamat naman dahil hindi ko na makikita si Blue dahil alam kong gaganti iyon sa akin. Siya ang nanguna at sigurado akong hindi siya magpapatalo. Ewan ko kung anong naisip no'n at nakuhang makipaglaro sa akin. Pagiging isip bata na yata ito dahil pinatulan ko? No, naglalaro lang naman kami.Nandidito ako sa aking kwarto, matamlay. Matapos kami naming magkita ni Phryx, pag-uwi ko ay hindi na maganda ang aking pakiramdam. Feel ko lalagnatin ako kahit anomang oras. Mamaya kami pupunta sa kaarawan ng SSG President at sigurado akong hindi papayag si kuya na hindi ako sumama. Ayaw niyang maburyo ako rito.Kailangan kong matulog para makapahinga, pagod lang yata ako. Baka umayos ayos ang aking pakiramdam kapag natulog ako. Pumikit na ako. Medyo nahirapan pa ako sa pagtulog ngunit ‘di kalaunan ay tuluyan na akong bumagsak.Nagising lamang ako nang maggabi na. Nakita ko si kuya’ng nakatayo sa aking pintuan, nagsalita ito. "K

Thrizel's POVMaaga akong nagising dahil kailangan kong pumasok. Uminom ako ng tubig at bumaba na. Wala akong naabutang manang pero may pagkain sa lamesa. Umupo ako at nag-umpisa nang kumain. Sa malaking lamesa na 'to, solong-solo ko 'to mula kahapon pa.Hindi na ako nakatiis. Kinuha ko ang aking telepono at tinawagan si mom. Sinagot niya naman agad. "Yes, baby?""Mom, balik ka na." Malungkot at may paglalambing sa aking boses. "Miss ko na kayo ni daddy, a-ako lang mag-isa rito. Wala na akong kasabay kumain.""Sorry, baby. Mukhang matatagalan kami ng daddy mo. Where's Thrale?""Wala siya, kahapon pa.""Si Link?" Sakto namang pagtanong ni mom. Siya namang pasok ni Link dito sa kusina. Kakagising niya lang din at mukhang kakain ito."He's here." "Good, sumama ka nalang muna sa kaniya, baby. Marami pa akong dapat gawin. I love you. Have a nice day.""I love you too, mom, I miss you." Pinatay ko na ang tawag at hinarap si Link. "Kain ka na. By the way, wala ka bang pasok?""Huh?" Nanguno

Thrizel’s POVNaglalaro ako ngayon dito sa aking kwarto. Dinamitan ko ang biniling barbie ng aking mommy. Napatigil ako at napatanong. Where’s mom? Kaya naman niligpit ko ang aking mga laruan at lumabas ng kwarto. Nakita kong nagsisigarilyo si dad. Agad kong tinakpan ang aking ilong bago lumapit sa kaniya."Dad, where’s mom?"Tiningnan lang ako nito at hindi sumagot. Umalis siya sa kaniyang p’westo kaya sumunod ako rito. Nagmamaktol muli akong sumagot. "Dad, I sad, where’s mom? I miss her!""I don’t know where is she." Malumanay na sagot nito sa akin. Bumagsak naman ang dalawang balikat ko."I really miss her, dalawang araw na siyang hindi umuuwi.""Just go to your room and don’t bother me here.""You’re not busy." Pag-angal ko pa. "I’ll wait for mom here.""Just go to your room!""Dad, don’t shout at me.""I’m sorry, please, go to your room.""Okay." Wala na akong ibang nagawa kun’di ang pumunta sa aking kwarto at muling naglaro. Sayang ang paglilikpit ko kanina.Maya-maya ay napatay

Thrizel’s POVIsang araw na ang nakalipas. Bukas ay libing na ng nanay ni ate Anissa, isang araw ko na ring hindi nakikita si kuya. Ano pa nga ba? Siyempre nandodoon siya sa kaniyang nililigawan. Wala naman akong magiging palag doon. Siguro ay masanay akong hindi talaga sa lahat ng oras ay nasa akin ang atensyon ni kuya at ako ang kaniyang uunahin. I’m just his sister. Kung nakahanap siya ng babaeng kaniyang mamahalin, dapat ay mas priority niya iyon. Ganiyan ang mindset, Thrizel. Hindi ‘yong parang kontrabida ka at tutol sa kanilang dalawa.I’m here in coffee shop, I’m with Dominic. He texted me and said we would meet. I don’t know what we’re going to talk about. Maybe he just missed me o baka naman pag-iisipin niya ulit ako. Hindi na ako nagpaalam kay Link, baka kasi magtanong siya o sasama. Alam mo naman ang lalaking iyon, laging nakabuntot.I’m not busy so I agreed to meet with him. He was staring at me, seemingly wondering how to start our conversation. Nangunot ang aking noo. B

Thrale’s POVKakatapos lang ng libing ng nanay ni Anissa ngunit nandidito pa rin kami sa sementeryo. Nakatingin ako kay Anissa na nakaupo pa rin sa bermuda grass, iyak siya nang iyak. Hindi ko naman siyang magawang iwan dito."Anissa, umuwi na tayo." Kanina ko pa sinasabi iyan sa kaniya ngunit ang laging sagot niya ay mamaya nalang. Siguro ay samahan ko nalang siya rito, naiintindihan ko naman kung bakit siya ganiyan ngayon. "Hindi ka pa ba nagugutom?" Kanina pa talaga kami nandidito. Ang mga tao ay wala na, ang mga nakilibing. Kakaunti na lamang. Nagugutom na rin ako.Inilibot ko ang aking paningin. Nakita ko ang kotse ni Link, alam kong sa loob no'n ay nandodoon si Thrizel. Sabi ko ay mauna na sila pero mas pinili nila kaming hintayin ni Anissa."I'm not, Thrale." Mahina niyang sagot. Kumuha ako ng upuan at umupo roon. Binantayan ko na lamang siya. Isang oras pa ang lumipas, nandidito pa rin kami. Siguro ay mahirap talagang mawalan ng magulang, nararamdaman ko ‘yon kay Anissa. Int