Monday came and our driver drove me to school. Ang akala ko ay makikita ko si Markus ngayong umaga pero hindi. Simula rin noong Sabado ay hindi ko pa siya nakikita at nakakausap. “Wala ka yata sa mood?” tanong ni Gretta.Lunch time na at sabay kaming nagpunta sa canteen. Bumuntonghininga lang ako sa tanong niya at pinilit kainin ang cake na in-order ko.“May problema ka ba?” tanong niya ulit.Bumuntonghininga na naman ako. “Si Markus...galit siya sa ‘kin.”Pansin kong medyo natigilan pa siya. Inusog ko ang platito dahil wala na akong ganang kainin ang pagkain. Kahit matamis ito, parang mapait ang panlasa ko.“Bakit naman? Nag-away kayo?” Tumango ako. “Kasalanan ko. Hindi kasi ako nakinig sa sinabi niya kaya muntik na akong mapahamak. Now, I don't know how to make it up for him.”She also sighed. “Nag-sorry ka na ba?”“Oo naman. Pero sobrang galit talaga siya sa ‘kin,” sabi ko.“Siguro nga malaki ang kasalanan mo. Hindi ko din alam kung anong gagawin dahil wala naman akong experience

At dahil wala na akong ibang klase ngayong araw ay nagpasundo na ako sa driver namin. Hinatid niya ako sa mansyon at naabutan ko na naman sa sala sila lolo at lola.“Savrinna, nandyan ka na pala. How’s your day?” lola asked.Lumapit ako sa kanila at humalik sa kanilang pisngi. Pagkatapos ay naupo ako sa tabi ni lola sa sofa.“Kumusta ang surprise mo kay Markus? Nagustuhan niya ba ang gift mo?” tanong pa ulit ni lola.Bumuntonghininga ako bago umiling. “Hindi ko po siya na-surprise.”“What? Why? Wala ba siya sa office? O baka naman nagpaka-busy na naman siya sa work na lagi niyang ginagawa kapag birthday niya.”Umiling ako ulit. “Wala po sa sinabi n’yo. Inaway po kasi ako ng secretary niya kaya nagalit si Uncle Markus. Naniwala po siya sa secretary niya kaya umalis na lang po ako.”Naiinis na naman ako habang naaalala ang itsura nilang dalawa kanina. Paniwalang-paniwala siya sa babaeng ‘yon na akala mo naman kung sinong anghel. Dapat talaga mas nginudngod ko pa siya sa lababo kanina e.

“M-Mommy, I-I can explain.”Nilapitan ko si mommy pero sinalubong niya ako nang malakas na sampal. Pakiramdam ko bahagyang umikot ang paningin ko. “What are you going to explain, huh? You're sleeping in your uncle's room! And look at you! Bakit ganyan ang itsura mo? Anong pinaggagagawa mo dito?” mariing tanong ni mommy.Umiling ako habang isa-isang tumutulo ang mga luha ko. Nanginginig ang aking mga kamay sa takot. “M-M-Mommy...let me explain...” humikbi ako.“Are you going to make up excuses? Just answer my question, Savrinna. Are you having an affair with your uncle?”My lips parted and I didn't know what to say. I want to deny everything. Pero mas lalo lang lalala ang problema kapag nagsinungaling ako. Pero hindi ko alam kung paano sasabihin ang lahat.Hindi nila maiintindihan. Kahit sino...hindi maiintindihan ang sasabihin ko. “H-He’s not my...uncle. He's a not a real Dela Vega. K-Kaya...kaya—”“Kaya pumatol ka sa kanya? My goodness, Savrinna! Ginagamit mo ba ang utak mo? Paano

I was awakened when I smell a familiar aroma of coffee. My eyes slowly opened and I was greeted by the handsome man in front of me. He was smiling from ear to ear while showing me the cup of coffee in his hand. “I couldn't wake you up so I just bought a coffee and let it do its job,” he said.Hindi ko naman mapigilang matawa. Alam na alam niyang magigising talaga ako sa amoy ng kape. Iyon lang ang paraan para magising ako nang hindi sumasama ang loob ko.I could never say no to a coffee. Whenever I’m in a bad mood, it can always make me feel better. “Thank you,” I told him.Inilapag niya sa mesa ang hawak niyang tasa bago naupo sa tabi ko. Ako naman ay nagpatuloy sa binabasa kong reviewer dahil final exams na namin next week. I took a sip of coffee and sighed. It tasted good.“How's your day? You should take a rest for a while,” he said.Sumandal ako sa balikat niya at agad siyang umakbay sa akin. Napangisi ako. It was like a mannerism for us. Whenever I'm leaning on his shoulder,

It took a few more convincing before dad finally agreed to see our family doctor. He was as stubborn as me so now I understood where did I get this attitude of mine.Kung hindi ko pa siya in-assure na walang mangyayari sa company ay hindi pa siya papayag. Although aki mismo ay natatakot din na baka hindi ko maisalba ang business natin. Napag-alaman ko na may isang contractor na gumamit ng substandard materials sa isang project ng company. Nagnananakaw siya ng pera at nalagay sa alanganin ang project. Luckily, nahuli kaagad siya bago pa tuluyang maubos ang funds ng company namin.Iyon nga lang, nadungisan ang reputasyon ng kompanya. Iyong ibang investors nawalan kaagad ng tiwala sa amin. Of course, kapag nagkaroon ng mantsa ang malinis mong pangalan, marami na ang magdududang magtiwala sa ‘yo.“Please, Mr. Torrente, I can assure you that this kind of problem won't happen again. I will talk to all of our contractors and staff. I will make them submit all the documents to make sure that