Semua Bab The Legal mistress (tagalog SPG): Bab 101 - Bab 110

HAILEY CARLOS/FELICITY SY POINT OF VIEW. I DON'T GET HIM! Alam ko namang may mali akong nagawa pero walang wala iyon sa mga pagkakamali nya na nagawa sa akin. Wala na kami noong nagkamali ako at aminado naman akong mali talaga pero pilit ko iyong itinama. Alam ko rin na magtatagpo ang landas namin dito pero hindi ko inexpect na ganito sya ka bitter sa akin. Ang mga tingin niya, ang mga parinig niya, at ang mga galawan nya ay kala mong sya yung naging dehado dito. Nakakatawa dahil kahit si Felicity na ako ngayon ay nagagawa pa rin akong saktan ni Justine. Mabuti na lang at nasanay na ako kaya imbis na magpakita ng pagkapikon ay hinayaan ko na lang sya. Mababa ang tingin nya sa akin mula noon hanggang ngayon at wala na akong magagawa doon kung hindi asarin sya pabalik. Kung magpapakita kasi ako ng kahinaan ay lalong lalakas ang loob nya. imbes na ipaliwanag ko ang sarili ko ay ginawa ko na lang ang mga bagay na sa tingin ko ay mapipikon sya.Alas kwatro na ng hapon ngayon at katatap

JUSTINE GARCIA POINT OF VIEWKada oras na lumilipas na hindi kami nagkakaayos ni Hailey ay pakiramdam ko bang nasasayang. My Goal is to get her back bago matapos ang seminar. She keeps on running. She keeps on deniying. Alam kong malapit na syang bumigay hindi ko lang alam kung ano ang dahilan.Gaya nga ng sabi ko, Kahit hindi sya humingi ng sorry ay nakahanda akong patawarin sya Kahit hindi sya magpaliwanag ay naiintindihan ko sya. Ganoon ang nagagawa sa akin ng pag-ibig ko sa kanya. Ang laging nasa isip ko, mahal nya ako at mahal ko rin sya at wala na akong nakikitang ibang babae na makakapag pasaya sa akin gaya ng ginagawa nya. Kung dati, si Hailey pa lang ay napaka rami ko ng selos na naramdaman. Naiinis ako sa tuwing may ibang tao ang lumalapit sa kanya. lalo pa ngayon na sya na si Felicity. Mas marami ang humihingi ng atensyon nya. Wala akong ibang magawa kung hindi ang mamatay sa selos. Wala na kami kaya wala akong karapatan. Hindi ako ito. Hindi na ako ito. Ang dami kong ibi

JUSTINE POINT OF VIEWNapakasaya para sa akin na malamang buhay pala ang naging anak namin ni Hailey. Ang pangalan nya ay Felix. Isang taon na sya mahigit at sa murang edad nya ay hindi maikakaila na ako ang ama. Napaka maamo ng kanyang mata. Kamukhang kamukha ko sya. Pagkakita ko pa lang sa kanya ay gustong gusto ko na syang yakapin at halikan at magpakilala na ako ito, ang ama nya. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko nang malaman na isa na pala akong ganap na ama. Ito kasi yung bagay na matagal ko nang pinapangarap. inaasam. Ang tagal ko nang gustong magkaanak at heto may anak nga pala talaga ako. Naaalala ko, ang sabi ko noon sa sarili ko, kapag nagkaanak ako ay ibibigay ko sa kanya ang lahat ng gusto nya. Ang mga bagay na makakapagpasaya sa kanya. Ang buhay na pinapangarap ng lahat. Ipaparanas ko sa kanya ang kasiyahan na deserve nya dahil ipinangak sya dito sa mundo. Kaya lang ay bakit ganito? Bakit sa ganitong sitwasyon pa kami magkikita? Oo, nakikilala ko na sya ngunit

JUSTINE POINT OF VIEWSobrang naging busy ko nitong mga nakaraan isang linggo matapos kong bumalik sa Maynila. Despite of Everything, I choose to stay calm and do whatever makes me happy. Masyadong maraming nangyari noong nakaraan kaya naman naisip ko kung gaano kahalaga ang araw at kung paano ito dapat pahalagahan. Una kong pinagtutuunan ang mga naiwan kong trabaho ss kompanya. Matagal tagal ko rin itong napabayaan kaya naman kaliwa't kanan ang mga meetings kong pinupuntahan. Marami akong kailangan habulin at sa awa ng Diyos ay naging maayos naman ang mga dapat kong ayusin. Sa pagiging abala ko ay nakatulong din iyon sa paghilom ko unti-unti. Nalibang ako sa kakatrabaho kaya naman hindi ko na gaanong naiisip ang anak kong si Felix. Sa gabi naman ay hindi na rin ako nag iinom para lang makatulog dahil kusa nang napipikit ang mata ko sa pagod. but before I go to bed, I make sure na may time pa rin ako sa mahal ko through video call. "How is your day, Babe?" Nakadapa ako sa kama at ba

Matapos makahuma, nagmadali si Hailey mag-booked ng flight pa-Manila upang puntahan ang sinasabing ospital na pinagdalan kay Justine. Iniwanan nya ang lahat sa aklan para puntahan ang lalaking pakakasalan nya. Tila ba balot ng takot ang kanyang puso. Trauma na sya sa paulit-ulit na lang ba nangyayari. Yun nga yung palagi syang nawawalan ng minamahal. But this time, hindi talaga nya makakayanan kung pati si Justine ay kukunin pa sa kanya. Hilam pa rin ng luha ang kanyang mga mata nang lumapag ang eroplano sa Maynila. Wala syang ibang nasa isip kung hindi ang makarating sa ospital kaya hindi na nya napansin ang mga taong nakakilala ar bumabati sa kanya. Pumara sya ng taxi at pagkatapos ay nagpahatid sa ospital na puno ng pag-aalala. Sa ospital, doon na naging mabagal ang kanyang bawat paghakbang. Ayon kasi sa kausap nyang nurse kani-kanina lang ay nasa OR si Justine at inooperahan. Wala syang ideya kung ano ba talaga ang kalagayan ni Justine ngayon kaya takot na takot syang magtanong