Ang sikat ng araw sa umaga ay kumalat sa buong lupain at nagbigay ng gintong kinang kay Kirk at Caroline sa pamamagitan ng pinto at mga bintana. Para silang nasa isang magandang oil painting.Maya-maya, huminto si Kirk at ngumiti. Pagkatapos, pumasok siya sa kanyang silid-tulugan na karga siya sa kanyang mga braso.Nakabawi siya mula sa pagkabigla at malakas na sumipa bilang protesta. "Kirk, tigilan mo na ang kalokohan! Kailangan ko nang pumunta sa trabaho!"Dinala niya ito sa banyo. "Alam ko. Marahil ay ayaw mong pumasok sa trabaho na ganito ang hitsura mo, di ba?"Habang siya'y nagsasalita, narating nila ang salamin. Nakita niya ang kanyang mukhang namumula at ang mapang-akit na tingin sa kanyang mga mata. Nahiya, gusto niyang maghukay ng butas para magtago.Ngumiti siya at inilagay siya sa bathtub. "Maligo ka."Ayaw niyang sumunod sa kanya, ngunit kailangan niyang maligo para hugasan ang pagnanasa at libog. Nang lumabas siya mula sa banyo, nagbihis siya ng itim na suit.Kumit

Nakita ng taong nagsalita na lumapit si Vivian na masaya at parang isang mapagmalaking asong tuta. "Viv, binili lang tayo ni Caroline ng mga pekeng Dragons para magustuhan tayo. Anong kalokohan!"Narinig na rin ni Vivian ang usapin tungkol sa mga Dragon na iyon. Maraming tao sa paligid niya ang gusto ring magkaruon nito, pero hindi ito makukuha locall. Kahit sa ibang bansa, kinakailangan mag-pre-order.Napakurap siya nang bahagya. "Ang mga gumagamit ng mga ganitong pandaraya ay ang mga tamad lamang."Matapos sabihin iyon, unti-unti itong bumukas ang pinto ng opisina ni Caroline.Nakita ni Caroline na hindi pa naipamimigay ang mga telepono at tinanong si Cheryl, "Anong nangyari? Wala bang gustong kunin ang mga ito?"Si Cheryl ay sobra-sobrang galit na kaya't siya'y umiyak. Habang umiiyak, sinabi niya, "Ms. Evans, sinasabi nilang pekeng telepono lang daw ito!"Masyado silang masasama kay Caroline.Napamugot ang noo ni Caroline. Tumingin ito kay Vivian at nasilayan ang nangyari. Ng

Sa ngayon, may nagsalita. "Ako'y kumbinsido na si Vivian ay nakatrabaho na kay Ginoong French noon?"Si Vivian ay masayang ngumiti. "Oo. Tatlong taon na ang nakalilipas, noong ako'y isang designer pa sa ibang bansa, may pagkakataon akong magdisenyo ng packaging para sa anti-aging face mask ni Ginoong French.""Naalala ko na. Narinig ko na hindi mapigilang magbigay-puri si Ginoong French sa iyong disenyo. Gusto pa nga niyang magkaruon tayo ng pangmatagalan na kontrata. Paano nangyari na nauwi sa wala?""Nagkaruon ako ng mga pamilyaong problema noon, kaya't kinailangan kong bumalik sa bansa."Sa mga naroroon, tila'y nadarama ang panghihinayang.Isang tao ang nagmungkahi, "Dahil si Vivian ay nakatrabaho na ni Ginoong French, siya na ang mag-handle ng task na ito. Tiyak na magiging masaya si Ginoong French sa disenyo na kanyang gagawin."Sumang-ayon naman ang iba.Nakatutok si Jules kay Caroline. "Ano sa palagay mo, Ms. Evans?"Sa sandaling iyon, nag-alala na lamang ang iba na si C

Sa sandaling iyon, ang hindi nasiyahan na boses ni Eddy ay nanggaling sa pinto. "Lolo, nandito na ako."Sa susunod na segundo, nakita niya si Caroline na nakatayo malapit kay Jude at napahinto siya.Nasa kanyang opisyal na kasuotan, nawala na ang pag-iingat na personalidad ni Caroline. Mukha siyang tiwala at propesyonal. Ito'y nagiging sanhi kung kaya't hindi makapagpigil si Eddy na tingnan siya.Naglunok si Eddy. Tinanong niya, "Kailan ka bumalik?"Walang kaemote-emote na sinabi ni Caroline, "Ilang araw na ang nakalilipas."Pagkatapos, lumingon siya kay Jude. "Uuwi na po ako, Lolo."Dahil naroon si Jude, hindi na maiwasang tanungin ni Caroline si Eddy habang naglalakad papalabas, "Ginoong Eddy, puwede po bang lumabas tayo saglit?"Halos maaamoy ni Eddy ang amoy ng kanyang kababaihan. Ito'y nagpabilis ng tibok ng kanyang puso. Sumang-ayon ito ng halos subconscious.Matapos iyon, kaagad nag-sisi si Eddy. Agad itong nagsalita, "Kahit anong sasabihin mo, puwedeng sabihin dito."N

Narito ang pagsasalin sa Modern Tagalog ng ibinigay na teksto:Hindi masyadong excited si Sean dito. "Parang ayaw ko nang pumunta."Hindi na nagdagdag pa si Kirk sa usapan kay Sean. Binaba niya ang telepono at nagpadala ng isang address kay Sean.Pagkatapos ng mga isang oras, nagkasama ang dalawa sa bar.Nag-reserve si Sean ng isang VIP room. Nang makita niyang pumasok si Kirk nang mag-isa, umirap siya. "Bakit ka nag-iisa?"Kumuha si Kirk ng isang cigar mula sa kanyang cigar box at inilagay ito sa kanyang bibig. Sinindihan niya ito at malamlam na umupo sa sofa. "Akala mo ba may kasama pa?""Hindi sumama si Caroline sa'yo? Wala siyang reklamo na nandito ka sa bar?"Blankong tono ni Kirk habang nagyoyosi at sinabi, "Hindi niya alam na nandito ako.""Magka-away na naman kayo?"Binuksan ni Kirk ang kanyang lighter ng may kasamang tunog. May maliwanag na apoy na nagbigay-liwanag sa kanyang matalim na mga mata. Tumingin siya pababa at humumuning. Hindi maaring malaman kung ano ang n