“I will pay you for rent. Hindi ako titira sa bahay mo nang libre, Mr. Arca,” puno ng determinasyon na sambit ni Hadassa, Kanina pa nakikiusap si Hadassa kay Salem tungkol sa bagay na ‘yon, pero hindi pumapayag ang lalaki. Kanina rin siya tanggi nang tanggi na hindi siya makikitira dito pero pinilit rin siya nito. Kaya wala na siyang magawa kundi ang pumayag. Lalo pa’t pinapakonsemsya nito bilang bayad daw sa pagtulong nito sa kanya at pagligtas. “Kung hindi ka papaya, hindi na ako titira sa mansion mo, Mr. Arca,” pagtatapos niya sa usapan. Papatayo na sana si Hadassa nang pigilan siya ni Salem. Mukhang napilitan na itong pumayag sa kondisyon niya. “Alright, you will pay me for a rent.” Ang lapad ng ngiti niya nang marinig ‘yon. Bumalik siya sa pagkaka-upo at inubos na ang kanyang inumin. Wala naman talaga siyang magagawa at mas mabuti na rin iyon, hindi na siya mahirapan na maghanap ng matitirhan. Dumating na rin ang kanyang sasakyan na pinasundo kanina ni Salem sa bahay ni Henry

Matagal nang panahon ang lumipas, simula noong magkaroon ng sariling mundo ang mga pusa. Nang madiskubre nila ang mundo ng mga tao, sila ay namangha sa kakaibang mundo nito. Ang ilan sa kanila ay nagkainteres na pumunta sa mundo ng mga tao, at doon na manirahan kasama ang mga ito. Minsan sila ay pinagtabuyan, sinasaktan at pinapaalis dahil sa kanilang kakaibang anyo, at sa hindi kagustuhan ng mga tao na mag-alaga ng hayop na tulad nila. Pero may ilang mga tao na gustong-gusto ang mga pusa, kinukupkop sila, pinapakain at inaalagaan. Dahil dito, ilan sa kanila gusto nang manirahan at doon na panghabang-buhay sa mundo ng mga tao. Kaya nagalit ang kanilang nag-iisang hari. Hinati ang nga itim na pusa sa dalawang angkan. Ang una aay ang mga masasamang itim na pusa– sila ang mga pinagtabuyan at sinaktan ng mga tao. Gusto nilang maghiganti at manghasik ng kamalasan sa mundo ng mga tao. Ang pangalawang angkan ay ang mga mababait na mga itim na pusa– sila naman ang nagdadala ng swerte at pan

Abala si Gustavus nang araw na ‘yon habang nakatingin sa mga papel na may laman ng proposal. He is busy working that day, when his secretary suddenly knocked on the door. When his secretary came in, he lifted his head with annoyance. “’Di ba sabi ko walang isturbo habang nagtatrabaho ako? Didn’t you get it?” suplado niyang sambit habang tinitingnan ang babae nang mula ulo hanggang paa. Sumadal siya sa kanyang swivel chair na kinauupuan. At pinasadahan ng tingin ang babae. “Tell me, why you came in suddenly?”Hindi maiwasan ang pamumutla ng sekretaryang babae dahil sa kanyang mga sinabi. “S-sorry, Sir. pero may naghahanap po sa inyo. Nasa conference room po siya.”Sumalubong ang dalawnag-kilay ni Gustauvs. He assuned that it was Hadassa, who is desperately filing an annulment. Tumayo siya mula sa kanyang pagkakaupo saka inayos ang kanyang coat na suot. Sa totoo naman, he finds Hadassa attractive, may munting damdamin naman siya para sa babae. Pero kinakailangan lang talaga niyang una

“Hindi mo sa akin sinabi na naghahanap ka pala ng bride?” ani ni Hadassa nang pumunta si Salem sa library. Naabutan siya roon ng lalaki na gumagawa na naman ng lesson plan. Umupo ang lalaki sa isang upuan, pero hindi na malapit sa kanya kundi may tatlong agwat. Hindi na ‘yon pinansin pa at binigyan ng kahulugan ni HAdassa, siguro ay umiiwas lang ito dahil nandoon ang bride sa ibaba. “Yes, I am sorry if I didn’t tell you about it. I was looking really for my bride that night before I saved you from an accident,” Salem answered, while looking at her gently. Hadassa avoided Salem’s gaze and she focused on making lesson plans. “I am happy for you then. Kalian ang kasal?”“Maybe a week,” diretsahang sagot sa kaniya nito. Napatango si Hadassa, hindi niya maiwasan ang puso na makaramdam ng kung ano ang punyal ang gumuhit doon. “Congratulations in advance, Salem.” Inangat niya ang tingin sa lalaki at ngitian ito, pero ang ngiting ‘yon hindi umabot sa kanyang mga mata. “Ako naman, nag-file

Malaki ang ngisi ni Aldi nang makita kung ano ang nabasa niya sa harap ng monitor ng kaniyang laptop. Sa ilang araw niya sa mundo ng mga tao, madali na niyang na-adopt ang mga gawain ng mga ito. lalo pa at mabilis ang kanilang isip na mag-pick up ng mga bagay-bagay. Isa ‘yon sa katangian nilang mga pusa. May natanggap siyang report mula sa kasamahan niya, kung saan katulong niya sa paghahanap kay Salem. Nalaman niya na naninirahan si Salem bilang isang business tycoon at kilala ito sa buong mundo. Sumandal siya sa kinauupuan at napahimas sa kaniyang panga. Malaki ang ngisi sa mga labi habang nakatitig sa litrato ng lalaki at ng isang babae. Siguradong ito ang bride ni Salem, at kinakailangan na niya itong patayin sa lalong madaling araw. “Mabilis ka lang na lapitan, Salem. Kilalang-kilala ka sa buong Asia, kaya madali ka lang hanapin. Ikaw, hindi mo ako makikilala kapag magkaharap na tayo. halos walongpung taon kang nawala sa mundo ng itim na mga pusa, maalala mo pa kaya ako?” sambi