RYDER POVHalos madurog ang puso ko habang pinagmamasdan kung paano nasaktan si Ashley sa mga nalaman. Hanggat maari ayaw ko sanang malaman nya ang tungkol dito pero wala akong pagpipilian. Imposibleng hindi sya magtatanong kung ano ang karamdaman nya. Imposibleng hindi nya malaman lalo na kapag mag-uumpisa na siyang uminom ng mga gamot para sa sakit nya.Kung pwede nga lang akuin ko lahat ng paghihirap nito gagawin ko. Kung pwede nga lang na ilipat sa katawan ko ang sakit nya gagawin ko. Kaya lang malabong mangyari iyun. "Ryder, hindi ko kaya. Hindi ko matatanggap. Bakit nangyari sa akin ito? Masyado ba akong makasalanang tao para maranasan ko ang ganitong klaseng pagsubok? Hindi ako masamang tao para maranasan lahat ito." wika ni Ashley habang patuloy sa pagtangis. Nakahiga na ulit ito sa kama habang naikabit na ulit ang dextrose niya. Nakaantabay naman ang dalawang nurse sa gilid samantalang si Natasia ay nakaupo sa sofa at walang tigil sa pag-iyak."Mabuting tao ka Ash. Nahihiya

ASHLEY POVBiglang nagkaroon ng tawanan ang loob ng private room dahil sa kakalugan ni Natalia. Lahat ng biro lumabas sa bibig nito at kung anu-ano ang kinikwento nito. Kung sinu-sino na din ang aming napag-uusapan."Totoo ba iyan? Baka naman ginu-goodtime mo lang ako ha?" sagot ko. "Oo nga, inggit na inggit ang anak ni Aling Marites sa iyo ng malaman nilang nakapag-asawa ka ng mayaman. Take note! Matandang mayaman. Ang akala siguro nila wala kang mararating dahil isa ka daw dakilang protitute dito sa Manila kaya ang dami mong dalang pera noong umuwi ka. Hindi ko nga alam kung saan nila nakuha ang kwentong iyan. Noong una galit na galit sila Nanay at Tatay pero noong nabuntisan ang anak ni aling Marites ng tambay sa kanto, nawala din ang yabang nya at pagiging tsismosa. " tumatawa nitong wika. Lalo akong napahalakhak. Hindi ko kasi alam ang tungkol dito. Sabagay, nagiging mas abala ako ng mga panahon na iyun sa pag-aaral at ng makagraduate ako muli akong bumalik ng Manila para magtra

ASHLEY POVMabilis na lumipas ang mga araw. Patuloy pa rin ang monitoring ng mga doctor sa sakit ko. Dahan-dahan pa rin na bumabagsak ang katawan ko. Ngunit dahi sa ipinapakitang pag-aalaga sa akin ng mga taong nakapaligid sa akin patuloy akong lumalaban at pilit na nilalakasan ang loob ko."Ate, kumusta ka? Mainit na ang sikat ng araw. Gusto mo bang pumasok na muna ng kwarto para makapagpahinga?." Narinig kong wika ni Natalia. Iniwan nya ako mag-isa dito sa labas ng bakuran habang nagpapaaraw dahil inaasikaso nito si Charles. tumitig muna ako sa maganda nitong mukha bago sumagot."Kumusta si Charles? Kumain na ba siya?" tanong ko. Nakangiti itong tumango."Sinabayan ko na siya Ate. Hindi pa rin lumalabas si Lola Agatha sa kwarto nya. Sumasakit daw ang tuhod at dinalhan na lang ni Lorna ng pagkain sa kwarto nya." Tukoy nito sa isa sa mga kasambahay. Agad akong tumango at tumitig sa kawalan."hindi ko namalayan ang pag-alis kanina ni Ryder. Napahimbing ang tulog ko. Natalia, sa palagay

ASHLEY POV"Mga hayop kayo!" Hindi ko mapigilang sigaw. Tuluyan ko ng niluwagan ang pagkakabukas ng pintuan at mabilis na pumasok. Tanging lamp shade lang ang nakabukas na ilaw at hindi pwedeng itago sa malamlam ng liwanag nito ang dalawang taong hindi malaman kung ano nag unang gagawin para matakpan ang kanilang kahubdan."Kailan pa? Kailan nyo--- pa ako ---niluluko?" mahina kong tanong kasabay ng paghikbi. Habol ko ang aking hininga dahil sa sobrang sikip ng dibdib ko. Pakiramdam ko biglang gumuho ang mundo ko sa isang kisap mata lang. Hindi kayang tanggapin ng kalooban ko ang mga nasasaksihan kani-kanina lang."Ash...please...listen...Im----" Hindi na natuloy pa ang sasabihin ni Ryder ng malakas akong sumigaw. Gusto kong mailabas ang lahat ng sakit na nararamdaman ko ngayun."Ahhhhhhhhh! Hayop! Mga walang hiya kayo!!!"sigaw ko sabay lapit sa kama kung saan nakaupo si Natalia. Agad kong hinatak ang buhok ng nakatulala ko pa ring kapatid na mahigpit pa rin ang pagkakahawak sa kumot u

RYDER POVSa sobrang sakit ng kalooban ko nagpasya akong bumalik ng hospital kasama si Lola Agatha. Gusto nyang makita ang katawan ni Ashley sa huling sandali. Hindi na namin isinama si Charles dahil nakatulog ito dahil sa matinding pag-iyak. Sa kotse pa lang ay ramdam na ang tention sa pagitan ni Lola Agatha at Natalia. Hindi ko na din pinansin pa iyun dahil nakatoon ang aking isipan kay Ashley.Muling lumitaw sa alaala ko ang umiiyak na mukha nito kagabi. Alam kong masyado itong nasaktan sa kanyang nasaksihan sa pagitan namin ni Natalia. Aaminin ko, nagkamali ako sa pagkakataon na iyun pero hindi ibig sabihin noon hindi ko na sya mahal.Kaya ko lang naman napatulan si Natalia dahil masyado na akong malungkot. Ako ang mas nahihirapan tuwing nakikita ko itong nakahiga na lang ng higaan at wala ng lakas na dumadaing sa sakit nya. Hirap na hirap akong nakikita siyang sinusumpong ng sakit nya. Wala man lang akong nagawang tulong para maibsan ang pagdurusa nya.Miss na miss ko na ang dat