Indie EmersonNaranasan ko na ang mawalan ng mahal sa buhay, sobrang sakit at ang hirap. I became a lost woman after that and I never find myself back until now. I don't know if how can I comfort him kung hanggang ngayon ay terrified pa rin ako sa nangyari kay Ingrid. Alam kong sobrang sakit sa parte ni Weston dahil mommy niya ang nawala. When I saw him cry on that ICU, I knew that his world collapsed and this will be incredibly tough. There's an indescribable pain in this painful brutality na habambuhay dadalhin ni Weston dahil sa pagkawala ng Mommy niya. This death is too much lalo na't biglaan. The parental connection and bond with her Mom is so strong, and I could also feel how depth it was. "I can't believe this," he mumbled. "She can't just leave us like this," he added. Naramdaman ko ang pagyakap ni Weston sa akin at sumubsob din siya sa leeg ko at doon muli humikbi. Ilang minuto ang nakalipas ay inaya akong umalis ni Weston sa ICU at bumalik sa private room kung saan kami n

Indie Emerson Kagabi, naisip ko na sana ay makausap ko ang batang ako. Gusto ko siyang maharap at makausap nang masinsinan kahit ilang minuto lang. Gusto ko kasing tanungin kung masaya na ba siya sa kung ano ako ngayon? Kung may ginhawa na ba sa kanya kasi wala na ang mga gabi ng pag-iyak at pagkukwestiyon sa sarili kung nararapat ba talaga para sa akin na maramdaman ko ang lupit ng mundo. Ano kaya ang pakiramdam ng batang ako kung sasabihin kong kaya ko na ngayon harapin ang realidad? There are already no days of worrying about something they'd probably say about me, days of thinking how unworthy I am of something. No more looking up into a thousand mirrors, mumbling my imperfections, and hating myself for what I am. It was not easy, I stumbled, and was so close to stopping because I thought it'd not work. It was so terrifying and compelling at the same time. I have been carrying luggage for a long time and it was so hard to get along in life with those. Along the way, mas dumami

Indie Emerson I've spent a long time fixing myself rather than taking care of Dion. There was also a time they needed to take her away from me because I'm suffering from postpartum depression, nakadagdag pa na I'm not in a good state and emotionally stressed when I left the Metro. The orphanage, Maya, and Sister Mabel witnessed all of my struggles for two years. During my pregnancy, ang emotional ko at palakain, puro rin ako tulog. Thanks to Maya dahil nalampasan ko 'yong craving stage. Iyong walang tigil at biglaan na pag-iyak ko, pagsusungit o sobrang init ng ulo ko, wala sa mood. I also barely eat kasi hindi ako makaramdam ng gutom, kumakain ako pero sinusuka ko. Naranasan ko 'yan after my birth. I gained weight during the pregnancy period pero nawala 'yon after dahil sa nangyari. Makakatulog na lang ako sa sobrang pagod sa kakaiyak at mukmok. My coping mechanism was shutting the people around me including Dion. Dahil may previous psychological issues ako na hindi pinansin ay mas

Indie Emerson What happened to both of us didn't end up in fury, there's no hate in my heart, just pain. We both needed time to mend our broken hearts and gain our inner calm, if not, we'd lose both of our sanity. Iyong mga narinig ko sa kanya habang wala ako ay sobra-sobra na. I trust Weston with all my heart but I didn't trust him enough to share my resentment and fears. Pinangunahan ako ng takot at dumagdag pa 'yong nangyari sa Mommy niya. May takot nung una kasi alam naman namin na Mommy niya ang dahilan kung bakit nagkasundo kami at humantong sa ganito. I assured him in my letter na kung pwede na at kung pwede pa, babalik naman ako. Kung ako pa rin, why not 'di ba? I know that Weston's intention for me is pure. Pinaramdam niya 'yon at hindi siya nabigo. He's my first in doing such unexpected and beautiful things; the reason for the butterflies in my stomach, the reason why my heart skipped a beat, made my cheeks blushed, and made me dizzy. Kahit siya ang dumaldal buong magdam

Indie EmersonDion is a lovely kid kaya kung magkikita sila ni Weston ay hindi iyon magiging problema, magiging magkasundo agad sila. Sobrang bata pa niya kaya hindi pa niya hinahanap ang papa niya pero minsan ay binabanggit niya ang word na 'yon lalo na't naturuan na siya. Saturday came and Isandro insisted na ihatid kami sa orphanage at pumayag naman kami. Nagtagal din siya doon dahil natuwa siya sa mga bata. Sumabay na rin ako sa kanya pabalik sa Metro, hinintay lang namin na makaidlip si Dion para hindi ako hanapin. Habang nasa byahe ay nag-kwento pa si Isandro tungkol sa mga nangyari sa Vega sa nakalipas na dalawat kalahating taon kaya muling pumasok sa isip ko ang nakangiting mukha ni Ma'am Ester. Nag-request ako na kung pwede ay dumaan kami sa sementeryo kung nasaan ito. Pumayag naman siya, bumili kami ng bulaklak at saka kandila. Pagkatapos magsindi ni Isandro ng kandila niya ay ako naman ang sumunod. Inilapag ko rin 'yong mga bulaklak na binili naming dalawa. Nakatayo lang