“Noah, you ruined our plan! Bakit mo iniligtas si Maddie? We both want her dead. Paano natin makukuha ang yaman ng mga Valencia?” nanggagalaiting sabi ni Don Arturo mula sa kabilang linya ng telepono.“Don Arturo, first you did not tell me that you will execute the plan that night. I told you to wait until I get closer to her again at makuhang muli ang tiwala niya para malaman ko kung may last will and testament din ba siya kagaya ng mother niya. Paano kung meron? Sayang ang bilyones kung mapupunta sa charity.”Nawalan ng kibo ang nasa kabilang linya.“Slowly but surely. Don Arturo, bawat galaw ko ay sigurado at kalkulado. At next time na may gawin ka without informing me, maghiwalay na tayo ng plano.”“Noah, isa ka din palang tuso! Huwag na huwag mong sosolohin ang kayamanan ni Maddie, hati tayo! Uubusin ko ang lahi mo.”“Don’t threaten me, Don Arturo. I’m a man honoring my words. Of course, as long as you honor your words, too.”“Okay, I get it. But make your move a bit fast. Naiini

Hindi dumating si Caleb. Tumawag ito at sinabing na-stranded. Malalim daw ang tubig at hindi kaya ng sasakyan. Ipinayo nito na mag-stay na lang muna siya sa hotel.Medyo hupa na ang bagyo kinabukasan. Maghapon siyang natulog. Umakyat siya sa rooftop. Gusto niyang makita ang paglubog ng araw.Laking gulat niya dahil kasunod niya si Noah. Naglatag ito ng mat. May dala din itong pagkain at inumin.“Come here, sit down,” anyaya nito.She sat at the opposite side of the mat. Nahirapan siya sa pag-upo dahil skirt ang suot niya at medyo maiksi.Nagbukas si Noah ng beer in can at inabot sa kanya ang isa. Kinuha niya at agad na ininom ang laman.“Beer yan, Maddie, hindi softdrinks, dahan dahan ang inom,” amused na sabi nito.Tumapon ang beer ng ibaba niyang bigla. Namula ang kanyang mga pisngi. Hindi niya alam kung dahil sa alak o dahil naglapat ang mga mata nila ni Noah.He had the most beautiful eyes she had ever seen. The color of his eyes was a mesmerizing shade of dark brown that sparkled

Napatingin siya sa mga tao sa paligid. Mukha namang normal ang lahat. She didn’t like the idea of being watch. Ang secret security ni Don Arturo ay nakahalo sa pangkaraniwang tao sa kanyang paligid. Kilala niya ang mga ito. She’s aware na sinusundan siya for her safety. Na may mga kapalpakan nga lamang dahil dalawang beses ng nalagay sa panganib ang kanyang buhay. Pero may sinabi si Noah na, ipapabugbog niya si Ivan sa mga tauhan niya. Did he pay people to watch over her? Para saan?Umuwi din siya kinagabihan pagkatapos ng commitment sa Pangasinan. Pinag-drive siya ni Raul, ang baklang manager ng resort niya bagamat wala sa itsura nito ang pagiging binabae dahil bihis lalaki ito. Papunta din naman ito sa Manila upang umattend ng monthly meeting. Bumaba ito at binagbuksan siya ng kotse. Pagbaba niya ay napansin niya si Noah na nakatayo sa harap ng bahay niya at nakasandal sa kotse nitong Honda Civic Sedan. Mukhang ilang oras na itong naghihintay. Tila pinapak na din ito ng mga lamok.

Saglit na tumigil sa pagtibok ang puso niya ng matanaw si Noah. Hindi niya inaasahan na makikita na naman ang binata sa bar. Kinaladkad lamang siya Caleb, mas gusto pa niya sa bahay at magpahinga. They will meet an old friend kaya napilitan siyang sumama.Ilang minuto pa lamang ang nakakalipas ay lumapit ito sa kanila. “Pwede ka bang makausap?” Pormal ang anyo nito.“Hindi, baka magalit ang boyfriend ko,” tanggi niya sabay hawak sa braso ni Caleb.Ayaw na niyang magkaroon ng kaugnayan kay Noah. Tapos na sa kanila ang lahat. Hindi niya muling papayagang pumasok ito sa buhay niya. Never.“Yes, huwag mo na kaming guluhin. Masaya na si Maddie,” sabi ni Caleb. Nakahinga siya ng maluwag sa pakikiayon nito.Ngunit hindi nito pinansin si Noah. “Maddie, I’m just asking for a few minutes. Please, let us talk. Hindi ako aalis dito hanggang hindi ka nakikinig sa akin.”“Para saan, Noah? Kahit anong paliwanag mo ay hindi na mababago ang desisyon ko. It’s over. Tapos na sa atin ang lahat.”“Hindi b

Naiwan si Noah sa gitna ng kalsada. Tumingin siya sa relo. Makakaabot pa siya sa airport. Tumakbo siya pabalik ng kotse at agad na pinasibad upang muling habulin si Maddie. Hindi na niya pinansin ang pagpito ng traffic enforcer. Mamaya na niya aasikasuhin kung may violation man siyang nagawa.Pumasok siya sa airport, 5:50am. Mahaba ang pila papasok. Ayaw din siyang papasukin ng guard, wala siyang maipakitang passport or air ticket. Hindi din nito tinanggap ang kanyang paliwanag.He felt helpless. A feeling that never even crossed his mind that he would experience. Susunod na lamang siya sa America upang kausapin si Maddie at kumbinsihing bumalik sa Pilipinas.Talunang lumabas siya ng airport. Pumasok na siya sa kotse ngunit ayaw mag-start. Nakailang try siya. Binuksan niya ang hood ng sasakyan upang tignan kung ano ang sira. Mukhang nag-overheat ang kotse niya.“May gusto ka bang sabihin sa akin?” tinig ng isang babae sa likuran.Saglit siyang huminto. Pinaglalaruan yata siya ng kanya