Semua Bab Call of Destiny (Sarkozy Series 1): Bab 11 - Bab 18

5 years later...It's been five years since I made the biggest decision of my life. Leaving everything behind, forgetting about the forgotten and starting anew. That decision change my whole life big time, 360 degree.And now, all I can say is that it is worth it. I never regret doing that decision. Kahit pa ang naging kapalit nun ay ang paglayo ko sa mga magulang ko at mga mahal ko sa buhay, kahit pa kapalit nun ay ang talikuran ko ang karangyaan at matutong tumayo sa sarili kong mga paa.The sacrifices, the sufferings, the downfall are all worth it. Because it taught me all the lessons I need to be the woman I am today, to be the person I am.Those realizations in life shape me to be the strong independent woman I am now."So bar tonight?" Alicia said, one of my friend here in the modelling company I am working.Yes I am a model. It happened 4 years ago, when a modelling agency asked me to model for their magazine cover. It was just a side job but I never thought that it'll be this

This is the worst day of my life ever after 5 years. This day sucks. Really.Maaga akong nagising ngayong araw para mag prepare ng sarili. Ngayong araw ay pupunta ako sa company para doon sa sinabi nilang pinirmahang kontrata sa mga Sarkozy.Matapos kong mabasa ang chat ni Kianna ay hindi na ako nakatulog pa. Magdamag lang akong tulala at malalim ang iniisip. My mind was occupied by so many thoughts.Kaya naman kinaumagahan ay agad akong pumunta sa company para magreklamo. They sign a contract without even acknowledging me or asking for my opinion. They disregarded my feelings and opinion about it.Nakipagtalo pa ako sa boss ko, but in the end wala pa din akong nagawa kung hindi ang umuwi na lamang na stress.They insisted na napirmahan na ang kontrata at hindi na pwedeng bawiin pa, kung gusto ko daw ay pwede akong makipag breach of contract pero magbabayad ako ng 10 billion dollars sa mga ito.And the heck I will do that. Hindi pa ganun kalaki ang savings ko sa bangko. Wala pa nga sa

Maghapon akong nagbantay kay tita Sofia ng araw na iyon. Nagchat nalang ako kay Kianna na nagkaroon ng emergency si tita Sofia kaya hindi ako makaka attend ng shoot. Gladly they understand, nagulat pa ito ng sinabi kong nasa hospital si tita, sabi niya ay susunod na lamang sila dito kapag tapos na sila sa mga office works.Kianna is very close to tita Sofia too, karamihan ng mga katrabaho ko sa company at mga kaibigan ko ay malapit kay tita. Palagi niya kasi akong binibisita noon sa company lalo na nung mga panahong baguhan pa lamang ako sa pagmomodelling. She's always there to support me and cheer for me. Easygoing person din si tita, friendly at sobrang sociable kaya naman mabilis niya lang naka close ang mga work colleagues ko, ganun din ang mga kaibigan ko. Pakiramdam ko nga mas close pa sila kay tita kesa sa akin.The shoot's schedule got moved next week din, hindi naman daw hussle sa company ng Sarkozy, I have the time and schedule in my hands they said.Funny right kasi parang

"Glad you're here already!" Kianna exclaimed as soon as I enter the make up room.Diretso akong pumunta sa harapan ng vanity mirror at umupo sa make up chair para magpa make up.Habang nilalagyan ako ng make up ng make up artist ay kung ano ano naman ang kinukwento sa akin ni Kianna. Aniya ay napakalaki at sobrang enggrande daw pala ng photoshoot na ito, dahil aside sa kukunin akong model para sa latest sports cars nila ay gusto din daw akong kunin bilang endorser ng may ari ng kompanya. They want me to be their full time model and sign an exclusive contract with them.Marami pa siyang sinabing ibang bagay, ang iba doon ay kung gaano kalaki ang ibabayad sa akin at ang magiging impact nito sa kompanya lalong lalo na sa akin, at marami pang iba. Pero wala akong pinansin sa mga iyon. My focus is tapusin kaagad ang shoot na ito at bumalik sa hospital para alagaan si tita Sofia.Wala akong pakealam sa offer na inaalok sa akin, ang makahanap ng heart donor para kay tita Sofia ang focus ko.