All Chapters of อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส: Chapter 1381 - Chapter 1390

"แค่เก็บนางไว้ ดึงนางเอาไว้"อันเหนียนอธิบายขึ้นมาคำหนึ่ง เขาเพิ่งมองไปทางฟู่จาวหนิง ก็เห็นมุมปากของนางยกขึ้น ใจกลับเต้นผางขึ้นมาเขาไม่ได้คิดจะให้รั้งอวิ๋นจูไว้เพื่อทำลายความรักของอ๋องเจวี้ยนกับนาง แต่เป็นแค่มาตรการชั่วคราวเท่านั้น"เป็นแค่มาตรการชั่วคราว เก็บนางไว้ในจวนอ๋องเจวี้ยน เกรงว่านางเองก็คงไม่มีโอกาสได้พบกับอ๋องเจวี้ยนหรอก แต่ถ้าเก็บนางไว้ นางก็จะหาวิธีไปให้ถึงเป้าหมาย..."ฟู่จาวหนิงตัดบทคำพูดของเขา "เพื่อไปให้ถึงเป้าหมาย นางอาจจะพยายามคิดหาวิธีเข้าใกล้เซียวหลันยวน อย่างเช่น ต้มน้ำแกงพิษแล้วส่งไปให้เขาในห้องหนังสือกลางดึก? อย่างเช่น แอบล้มไปทางเขาอย่างอ่อนแอตอนที่พบกันในสวนดอกไม้โดยบังเอิญ? มาตรการชั่วคราวแบบนี้หรือ?"อันเหนียนก็ไม่รู้จะพูดอะไรออกมาชั่วคราวเขาเป็นขุนนางใหญ่คนหนึ่งว่าตามหลักการแล้ว เขาต้องคิดหาวิธีว่าจะช่วยเหลืออ๋องเจวี้ยนอย่างไร ให้เขายืนได้อย่างมั่นคงท่ามกลางกระแสลมที่ไม่อาจคาดเดานี้ตัวเขาไม่ได้มีความรู้สึกหยามหมิ่นหญิงสาวแต่อย่างใด แต่ว่ากฏเกณฑ์ของโลกนี้ เป็นความจริงที่ว่าคนมากมายล้วนส่งสตรีงามไปที่เรือนหลังของใครสักคนเพื่อบรรลุเป้าหมายต่อให้อง

งานมงคลของอันเหนียนกับองค์หญิงหนานฉือเตรียมงานไปแล้วหนึ่งวันวันต่อมา จวนตระกูลอันจัดงานมงคล แม้จะเชิญคนมาไม่มาก แต่ก็แต่งแต้มไปด้วยโคมแดงธงแดงสดใส เต็มไปด้วยบรรยากาศศิริมงคลและอันชิงในชุดใหม่มงคลก็ยังคงงงงวยอยู่ก่อนเมื่อวานนี้พี่ใหญ๋ยังเป็นชายหนุ่มที่ยังไม่ได้หมั้นหมายอยู่เลย วันนี้กลับมากราบไหว้ฟ้าดินกันแล้ว!ความเร็วนี้ นางไม่เข้าใจเลยจริงๆได้ยินว่าที่แต่งงานด้วยยังเป็นองค์หญิงหนานฉือที่สูงส่งอีกด้ว ยนางมีองค์หญิงเป็นพี่สะใภ้หรือ?"กราบไหว้ฟ้าดิน..."เสียงท่องดังขึ้น อันเหนียนที่ถือแถบผ้าแพรแดงก็รู้สึกว่าสมองตนเองมึนงงไปหมดเขาถูกจัดตารางมาทั้งวัน ก็ยังไม่ค่อยจะเข้าใจเลยว่าเพราะอะไรแต่ว่าองค์หญิงหนานฉือก็ใจแข็งจะแต่งกับเขา กระทั่งเขาวันนี้ตอนที่เตรียมจะไปหาอ๋องเจวี้ยน ก็พุ่งเข้ามาในอ้อมกอดเขา กอดเขาเอาไว้แน่น เขย่งเท้าขึ้นกัดริมฝีปากเขา"เอาล่ะ ตอนนี้พวกเราก็จูบสัมผัสกันแล้ว อันเหนียน ผู้ตรวจการอัน ท่านจะแต่งก็แต่ง ไม่แต่งก็ยังต้องแต่ง! ข้าจะไม่ให้ท่านผลักไสอีกแล้ว!"องค์หญิงหนานฉือหลังจากได้การหนุนหลังจากอ๋องเจวี้ยนก็ไม่กลัวอะไรแล้วก่อนหน้านี้นางยังเอาแต่ตอแยให้อัน

"ความคิดของอันเหนียนยังค่อนข้างยึดติดอยู่ ข้าเองก็อยากให้เขาได้เห็น ว่าพอทำลายขนบเดิมๆ ไม่ต้องทำงานตามวิธีของคนอื่น ผลลัพธ์จะออกมาดีหรือไม่ดี"เซียวหลันยวนพูดออกมาอย่างมั่นใจตรงไปตรงมา"อันเหนียนชอบรู้สึกว่า ข้าเองก็เป็นเหมือนกับคนอื่น ทุกย่างก้าว ล้วนต้องคำนวณไว้อย่างดี เหมือนเดินบนน้ำแข็งบางๆ""เหมือนกับที่อ๋องฉยงกับองค์จักรพรรดิส่งอวิ๋นจูเข้ามา ข้าเองก็ต้องวิเคราะห์เป้าหมายพวกเขา พิจารณาการทำการของอวิ๋นจู คาดการณ์ว่าพอทิ้งนางไว้ให้อยู่ต่อแล้วจะได้ผลลัพธ์อะไรจากเรื่องนี้บ้าง"ฟู่จาวหนิงเอายืนมือเงยหน้ามองเขาอืม หรือว่าจะไม่ใช่นะ?อันที่จริงนางก็เข้าใจความหมายของอันเหนียนเมื่อวานนี้อยู่อันเหนียนรู้ถึงความรักของนางกับเซียวหลันยวน ดังนั้นจึงไม่ได้เตือนให้พวกเขารับอวิ๋นจูเข้าไปเรือนหลัง หรืออาจจะให้เซียวหลันยวนพูด "คำหวาน" อะไรกับนางเพื่อให้ใจของนางสงบลงความหมายของเขาก็แค่จะบอกว่า อย่าเพิ่งส่งคนออกไป เอาคนไว้ที่จวนอ๋องเจวี้ยนแบบนี้ แล้วคอยจับตาดูว่านางทำอะไรก็พอแต่เซียวหลันยวนไม่ได้คิดจะเดินตามความคิดปกติฟู่จาวหนิงเมื่อคืนนี้ได้ยินเขากำชับกับพวกชิงอี ว่ารอให้งานมงคลร่วมหอล

คำพูดเหล่านั้นของเซียวหลันยวน ฟังแล้วก็ดูมีน้ำเสียงที่กังวลจริงๆองค์จักรพรรดิถึงกับหายใจไม่ออกเขายังไม่ทันได้อ้าปาก เซียวหลันยวนก็ต่อเข้ามาอีก"ส่วนผู้ตรวจการอันซึ่งกลัวองค์หญิงหนานฉือที่ภาษายังไม่คล่องนักจึงอยู่ด้วยกันกับนางพอดี ข้าเห็นว่าเขาเองก็หน้าตาหล่อเหลา ความคิดก็ผุดขึ้นมา และคิดออกถึงเรื่องนี้ทันที จึงจัดแจงให้องค์หญิงหนานฉือแต่งงานกับเขาเสียเลย!"ความคิดกับผีน่ะสิงานมงคลขององค์หญิงหนานฉือกับผู้ตรวจการอัน นี่มันเรียกว่าความคิดผุดขึ้นมาได้ด้วยหรือ?ทุกคนถลึงตาอ้าปากค้างอันเหนียนที่คุกเข่าอยู่ตรงนั้นไม่เงยหน้าขึ้น แต่มุมปากสั่นระริกกระทั่งเขาเองก็ยังไม่รู้ ว่าเรื่องนี้อ๋องเจวี้ยนจะจัดการอย่างไร แต่ว่าตอนนี้เขารู้แล้วเขาแค่คุกเข่าไว้ก็พอ! ชัดเจนว่าเรื่องหลังจากนี้ส่งให้อ๋องเจวี้ยนจัดการได้เลย!อันเหนียนมักรู้สึกว่า หลังจากที่อ๋องเจวี้ยนแต่งงานกับฟู่จาวหนิงแล้วก็เปลี่ยนไปมาก ท่าทางการพูดจาไร้สาระตอนนี้ก็ดูคล้ายกับพระชายาเป็นอย่างมาก"ผู้ตรวจการอันไม่กล้าตอบรับ แต่ข้าก็ใช้ยากับเขา ถ้าเขาไม่รับปากก็จะเลือดไหลจากทวารทั้งเจ็ดจนตาย ดังนั้นจึงต้องทำตามสิ่งที่ข้าวางไว้"

องค์จักรพรรดิตะคอกขึ้นมาคำหนึ่งเซียวหลันยวนเงยหน้าสตาเขาในสายตาองค์จักรพรรดิมีไฟโกรธแผดเผา มองแล้วน่าจะใกล้ถึงจุดระเบิดแล้วเฮอะ ตอนนี้มาเรียกเขาว่าอายวนอย่างสงบ เสแสร้งเป็นพี่ชายที่แสนดีไม่ได้แล้วสินะ?อย่างนี้ก็ยิ่งดี สภาพก่อนหน้านี้ มันทำให้เขารู้สึกปวดลูกตา"โทษฐานหลอกลวงองค์จักรพรรดิ เจ้าคิดจะอธิบายอย่างไร? เจ้าบอกกับข้าว่าจะติดตามไทเฮาไปวัดคุ้มครองแคว้นเพื่อกินมังสวิรัติท่องบทสวด แล้วผลลัพธืเจ้าไปที่ไหนมา?"องค์จักรพรรดิเดิมทีกำลังคิด ว่ารอให้เขาจัดคนให้เสร็จก่อน รอให้อวิ๋นจูหญิงสาวพวกนั้นอาละวาดขึ้นมาในจวนอ๋องเจวี้ยนเสียก่อน ทำให้เซียวหลันยวนกับฟู่จาวหนิงทะเลาะกันขึ้นมา พอใจห่างกัน แล้วค่อยไปไล่บี้เรื่องนี้ต่อแต่ว่าเซียวหลันยวนตรงมาที่ประชุมเช้าเองแบบนี้ เขาก็ทนต่อไม่ไหวแล้ว"ไปต้าชื่อมา" เซียวหลันยวนตอบเหล่าขุนนางใจเต้นผางกันขึ้นมาเดิมทีคิดว่าเขาจะไม่ยอมรับเสียอีก ยังคิดว่าเขาจะเล่นลิ้นอย่างไร ใครจะไปคิดถึง ว่าอ๋องเจวี้ยนกลับยอมรับออกมาอย่างหน้าชื่นตาบานเสียแล้ว!เขายอมรับแล้ว!"เจ้าบังอาจนัก! เจ้ากล้าออกจากแคว้นเจาโดยพละกาล เจ้าๆๆ..."คำพูดขององค์จักรพรรดิยัง