EVERETTETama lang na sinandal ko ang ulo ko sa likuran ng swivel chair ng biglang bumukas ang pinto ng office ko. Masakit kasi ulit ang ulo ko kaya sandali ko iyon pinahinga. Sabi ng magulang ko. Side effect daw ito ng aksidente kong tinamo may apat na taon na raw ang nakaraan. Pinilit ko ‘yon idilat ng magsalita ang bagong pasok na si Dad. “Son, kailangan mong mag-attend sa farewell party ng Tañala Enterprises, ngayong gabi ayon sa Lolo mo. Dahil naka pangako siyang darating ka,” bungad ni Daddy ko ng hapon na iyon sa office ko.Ito nanaman si Lolo. Mangangako na pupunta tapos ako naman ang gagawin niyang proxy kapag umatake ang rayuma nito. Ito si Daddy hindi rin makapunta dahil may lakad sila ni Mommy.“Dad! Maaga ako uuwi ngayon at masakit ulit ang ulo ko. Sandali nito ako tinitigan at nasa mukha nito nag-aalala sa akin ngunit muli ring giniit ang gusto nito.“Kahit magpakita ka lang then uwi agad,” sabi pa nito.“Iyan talaga si Lolo, lahat gusto nito ang masusunod.” Naiiling ako

EDNALYNKatatapos ko lang magbihis ng bumukas ang pinto at paglingon ko si Tobias ang pumasok. Umupo ako sa kama at ngumiti ako rito kapagkuwan ay kinawayan ito na lumapit siya sa akin.Tahimik naman itong lumakad papalapit. Habang ako ay lihim na kinakabahan. Malalim akong napa buntong hinga dahil nahihirapan ako ng ganitong sitwasyon. Hindi ko alam kung saan ako mag-uumpisang magtanong sa anak ko.Nang makarating ito sa tabi ko ay niyakap ko ito sa baywang at iniupo ko sa hita ko. Hinaplos ko pa ang mukha niya habang pinagmamasdan ito. Xerox copy talaga ito sa ama kaya kung sa labas kami hindi nakapagtataka kung mapansin agad iyon ng tao dahil kinuha lahat kay Sir Everette walang nakuha sa akin.“Kuya Tobias, may problema po ba tayo?” malumanay kong tanong sa kaniya. Napangiwi ako dahil tahimik lang ito. I sighed deeply while waiting for his answer.Nakatungo ito matagal bago sumagot subalit pagtingin sa akin ay na-shocked ako sa tinanong niya sa akin. Matagal akong nakahagilap ng i

EVERETTEShit! Dammit! Naalala ko na ang lahat. Para akong baliw na mag-isang tumawa at hindi ko namalayan na tumulo na pala ang luha ko sa aking pisngi. Nakaka bakla man isipin pero masaya lang ako sa pagbabalik ng alaala ko.My God never kong in-expect na may anak na ako at bonus kambal pa. Woahh kahit pala ang hirap ng dinanas ko napalitan naman ng sobra sobrang kaligayahan dahil sa babaeng mahal ko at may mga anak pa kami.Napangiti ako ng maalala ko si Soibeh. Ang mga ngiti nito at kadaldalan nito. Mana sa Ina. At ang Tobias ko naman same sa akin sobrang seryoso.Nalala ko si Jade sa labas. Yes akalain mo nga naman secretary ko pa ito. Minu minuto ko nakikita hindi lang oras-oras.Sulit na sulit ang pinagdaanan kong hirap dahil ngayon nakaalala na ako. Hindi ko na hahayaan na magkahiwalay kami ni Ednalyn, maging mga anak ko. At ang may-ari ng casa tutugisin ko. I'll make sure na mabubulok sila sa kulungan.Ako si Everette Ocampo na magiting at walang inaatrasan na laban kaya sa

EDNALYN“Daddy!” sumilip si Soibeh sa pinto paghinto ng sasakyan sa tapat ng apartment namin. Hindi nakatiis lumabas ito ng pinto talaga naman ang anak kong ito maka Daddy.Maagap na naman ako nagpaalam kay Everette na mauuna sa labas baka lumabas pa ng gate si Soibeh, sa sobrang excited na sumalubong sa ama nito. Kanina kasi umulan ng malakas mahirap na kapag ito ay lumabas baka sipunin pa ang bata may lakad pa naman kami bukas. Isa pa parang paambon ambon kaya maganda ng magingat at mahirap magkasakit lalo na si Soibeh hindi ito nagpapalapag kapag maysakit.“Baby, d’yan ka na lang ‘wag nang lumabas ng gate. Patungo na r’yan si Daddy Everette,” saway ko pa ng makita kong nagu-umpisa itong lumakad palabas. Naabutan ko naman ito at nakasunod din naman si Everette pumasok.Pagdating sa kinatatayuan namin kinarga niya si Soibeh at natuwa ang batang makulit pinanggigilan pang pupugin halikan ang ama nito na tuwang-tuwa naman si Everette tila kinilig sa lambing ng anak.“Daddy, dito po kay

EDNALYNPagkatapos namin manalo ay pawisan na ang dalawa kong anak. Nilapitan namin pareho ni Everette at agad kong kinuha ang hand towel na dala at pinunasan ang mukha ng dalawang bata. Nang natapos ay ‘tsaka ko na silang bihisan pareho ni Tobias.Mga inaantok at pagod ang nakalarawan sa mukha nila. Kung kanina ay mga excited at panay palakpak at sigaw ngayon ay pareho silang na lowbat.“Nag-enjoy ba kayo mga anak?” tanong ko na may kasamang magaan pa kinurot ang pareho nilang pisngi.“Opo Mommy, pagod much lang at antok,” sagot ni Soibeh.“Malapit na rin matapos. Later na lang matulog,” sagot ko pa rito ngunit natawa kami ni Everette dahil tumango si Soibeh, nakapikit na ang mata.“Daddy, buhat mo po ako I'm pagod na,” reklamo ni Soibeh sa ama ng pareho ko na sila bagong bihis na magkapatid.“Sure basta ang princess ko ang mag-request sunod agad si Daddy,” ani ng ama.Water break lang daw muna sabi ng emcee kanina. Then pagbalik ay awarding na. Bumalik na rin kami sa kanyang mga upu