EveretteKasama ko si Calvin at boss Chinito sinunsundan namin si Maryjane, ngayon hapon. Tinawagan kasi ako kanina bago mag-alas-d'yes ng umaga ni boss Chinito, na may pupuntahan si Maryjane, ayon sa tao nitong lihim nakasunod kay Maryjane. Baka raw ito na ang sagot sa akin problema.Agad niya akong kinontak at nagkita kami at ito na nga may kasama pa si boss si Calvin.Ewan sa babaeng ‘to kung saan papunta basta hindi namin inaalis ang tingin dito. Bawal itong makawala sa paningin namin, baka ito na ang pinaka aantay kong pagkakataon na makita ang kapatid ko.“Ibang daan na ito ah. Patungong Rizal?” wala sa sarili saad ko na kinalingon ni boss Chinito na nakaupo sa unahan. Katabi ni boss ang driver nito sa unahan. Kami ni Calvin dito sa passenger seat.“Yeah, patungo nga roon ang tinatahak ni Maryjane. We have no choice kun'di sumunod bago pa makawala sa ating paningin ang iyong madrasta,” wika nito sa akin.Hindi kami masyadong dumikit baka mahalata ni Maryjane na mula Maynila. May

Ednalyn“Chairman!? Dahan-dahan lang po sa pagbaba,” saway ko rito ng makita kong halos dalawang hakbang ang lakad sa engrandeng nilang hagdan.Sa sobrang taas noon panigurado mababaliin kung sino man ang mahuhulog sa baba. Kaya agad kong sinabihan si Chairman na mag dahan-dahan at ilang baitang pa siya upang makarating sa baba.“Sorry hija, nagmamadali talaga ako nasa ospital daw si Everette,” malakas ang boses niya, marahil sinadya upang marinig ko.Napamulagat ako at pinuntahan ko na upang salubungin at pagdating nito sa dulo ng hagdan inalalayan ko siyang bumaba.“Anong nangyari sa kaniya, Chairman? Bakit po nasa ospital si Everette? Katawagan ko pa siya kanina ‘lo,” usisa ko sa kaniya.“Hindi siya hija, ang kapatid niya dinala sa ospital nakita na ni Everette,”“Wow! Talaga po? Maganda balita ito ‘lo. Sandali maari po ba akong sumama, ‘lo?” natuwa kong paalam sa kaniya.“Sure” wika ni Chairman sa akin. Naalala ko ang dalawang bata kaya nga pala ako bumaba kasi sila ang sadya ko u

EdnalynUmabot ng gabi ang pag-uusap namin ni chairman. Hindi mo talaga akalain na mabait ito kasi sa EA group seryoso ito lalo na kapag mga employee ang kaharap. Kaya nga labis na nangingilag dito si Lucinda at Maryjane dahil sa feature ng mukha nito na puno ng awtoridad kung hindi mo kilala si chairman. Titig pa lang nito titiklop ka agad hindi pa man 'to nagsasalita.“Sir Lucio?”Nakita ko siya sa pinto paglingon ko. Tila ba nahihiyang pumasok ang ama ni Everette. Nagpaalam ako kay chairman na pupuntahan ko sumang-ayon naman agad ito.Pagtayo ko sa sofa tumayo rin si chairman upang magtungo sa bed ng kambal ni Everette. Umupo roon hinawakan ang palad nito habang nanatili lang ito walang imik nakaupo mataman pinagmamasdan ang apo.“Sir Lucio,” bati ko at sumenyas na pumasok kahit hindi pa ako nakarating sa pinto.Nginitian ko ito ng dumating ako ng pinto. Tila alanganin pa ito nanatili lang nakasilip sa loob ng nakaratay niyang anak na kambal ni Everette.“Sir pasok po,” wika ko nil

EdnalynNagising ako ng umaga dahil sa mainit na labi pahalik halik sa pisngi at labi ko. Nakiliti kasi ako ng maging leeg ko ay hindi nakalampas na hinalikan nito kaya kahit nakapikit nagtayuan ang balahibo ko sa leeg maging sa batok ko. Napangiti ako dahil kilala ko naman kung sinong taong 'yon sa amoy pa lang hindi ako maaaring magkamali.Umuwi pala ngayon si Everette. Hindi ko kasi ito pinauwi kagabi dahil walang kasama ang chairman sa hospital kaya sabi ko manatili muna sa hospital at okay na naman kami ng mga bata. Nariyan ang mga kasambahay at dumating din ang Nanay Erna. Pinapunta ni Everette, para daw may kasama ako at mga bata. Iba kasi kapag Nanay raw niya ang aming kasama panatag siya kahit wala siya sa aming tabi.Problema maya't maya sa akin tumatawag kung ayos na ako. Kasi nga naman masama ang pakiramdam ko ng iwanan niya kahapon at wala pa nga sanang balak akong iwanan kong hindi ko pa itinaboy patungo sa hospital.Dahan-dahan kong dinilat ang mata ko tama nga bumungad

Ednalyn“Congrats Mrs. Altamerano, three weeks ka ng delayed—”“Doktora?” wika ko sa kanya. Natawa ito sa naging reaction ko kasi nagulat nga talaga ako hindi dahil ayaw ko pang mabuntis ngunit isang beses lang naman nangyari sa amin ni Everette, nakabuo kami agad.Ngataka pa ako, eh dati rin sa kambal. One time lang naman pero nabuo si Tobias at Siobeh. Isang beses lang din naman may nangyari sa amin noon ni Everette. Ako na rin ang sumagot sa aking sariling tanong.Nag-angat ako ng tingin. Nakayuko na pala ako nagbibilang sa daliri ko habang si doktora Acosta nakangiting pinanonood ako sa aking ginagawa.Uminit ang mukha ko baka iniisip ni Dra. Acosta, hindi ko nagustuhan ang balita. Dahil doon lihim akong napangiwi.“Buntis nga talaga ako binilang ko po,” saad ko kay Dra. Acosta na ikinangiti nito.“Yes, Mrs Altamerano, you heard correctly,” naaliw na sad nito sa akin. Itatama ko sana hindi pa naman ako totoong Altamerano bakit ‘yon ang tawag niya sa akin ngunit muli itong nagsalita