Lahat ng Kabanata ng You're Gonna Miss Me When I'm Gone: Kabanata 171 - Kabanata 180

Hindi akalain ni Calista na mapupukaw siya ng ganoong kaswal na tanong."Hindi."Pagkaalis ni Charlotte, si Lucian naman. Ang mga resulta ay tatagal ng halos dalawang oras. Kaya, lumabas si Calista para salubungin si Selena.Nalaman niya ang tungkol sa insidente mula sa balita at tinawagan si Calista para tanungin ang address. Pagkatapos, nagmamadali siyang lumapit."Bakit siya tumalon sa isang lawa?"Hinawakan niya ang kamay ni Calista at pinagmasdan si Lucian na hindi gumagalaw sa kama sa emergency room."Lumabas na ba ang resulta ng test? May mali ba sa kanya?" nag-aalalang tanong niya." Naghihintay pa kami sa mga ulat. Medyo matatagalan lang. Hindi dapat magkaroon ng anumang malaking mali. Mangyaring maupo. Walang dapat ikabahala."Sinisi ni Selena ang sarili."Kasalanan ko ang lahat. Paano ko nasabi 'yon? Narinig niyang tumalon ka daw sa lawa at hinanap ka nang hindi man lang nagsusuot ng sapatos."Kumunot ang noo ng nakatali sa kama na si Lucian."Mom...""Ayaw mo ba

Ang lahat ay nangyari sa isang kisap-mata. Hindi alam ni Calista ang iisipin. Ang nakita lang niya ay hindi umiiwas si Hector sa suntok.Medyo marami ang mga nakamasid pero walang nangahas na lumapit dahil sa patalim na hawak ng lalaki.Kumuha si Calista ng isang stick sa isang booth sa tabi nila at sinugod ang mga salarin. Walang humpay niyang hinampas ang mga ito sa kanilang mga ulo.Sinipa ni Hector ang huli sa lupa at hinawakan si Calista sa kanyang mga braso. Kinuha niya ang stick sa kanyang mga kamay para maiwasan ang aksidenteng saktan niya ang isang inosente."Enough. Tinakot mo sila."Mabilis na dinala ng mga pulis na nagpapatrolya ang grupo ng mga lalaki. Napatitig si Calista sa napunit na sando ni Hector. Nakasuot ito ng itim pero kitang kita pa rin niya ang mga bahid ng dugo sa liwanag."Pupunta tayo sa ospital."Kamakailan lamang ay tila nawalan siya ng swerte. Panay ang paglabas-masok niya sa ospital."Gasgas lang, magiging okay din ako bukas."May sapat na dista

Sabik na sabik si Lily sa kanyang mga galaw. Magkadikit pa lang ang kanilang mga labi nang pigilan siya ni Lucian.Hindi siya nagpatuloy. Ang kanyang pagmamataas ay hindi nagpapahintulot sa kanya na patuloy na kumapit sa kanya nang walang kahihiyan ngayong tinanggihan niya ang kanyang mga pagsulong.Ang tapang na dulot ng alak ay tumagal lamang ng ilang sandali. Ang manipis na ulap sa kanyang mga mata ay nawala nang muli siyang lumiwanag. Napangiti siya ng masama at pinagmasdan si Lucian na inches away from her face."Hinding-hindi ako papayag na makasama ka niya."Tinulak siya nito at umalis sa kusina para kumuha ng malamig na bote ng tubig. Inihagis niya ito sa kanya. Nanginig siya sa lamig at kusang itinapon iyon."gising na?"Wala siyang sinabi bilang tugon."Matulog ka na."…Nagplano si Calista na matulog sa Araw ng Bagong Taon. Pero isang tawag mula kay Macy nang umagang iyon ang gumising sa kanya."Pwede ba kitang tulungan, Macy?"Parang nabigla si Macy."Nag-collap

Bumilis ang tibok ng puso ni Lily. Ang internet ay umalingawngaw sa mga talakayan tungkol sa kanilang relasyon ni Lucian. Sa spotlight ngayon sa kanila, tiyak na tataas ang kanyang status sa entertainment industry.Pero, nais ni Lucian na linawin ang hindi pagkakaunawaan.Hindi na ito personal na pagtatangka sa paghiwalayin ang isang rumored couple. Direkta niyang sinasalungat ang inilagay doon.Kahit sino ay makakapagsabi na ang napakaraming pagpapala ay ang gawain ng mga upahang internet troll."Nobody takes these rumors seriously, Lucian. Mawawala ang hype sa sarili nitong ilang araw. Kung maglalabas ka ng statement ngayon, mas mabibigyang pansin ito."Bago pa niya maibaba ang tawag, narinig ng manager ng PR department na nagsalita si Lily. Si Lucian ay hiwalay na ngayon.Kahit na sila ni Lily ay nahuli nang magkasama sa mga larawan, hindi ito makakaapekto nang malaki sa presyo ng stock ng kumpanya. May pagpipilian silang maghintay na lang. Hindi siya pinansin ni Lucian."Ala

Itinabi ni Lucian ang kanyang telepono at hindi na muling sumulyap kay Calista. Tumalikod na lang siya at bumalik sa sasakyan.Napaatras siya nang bahagya nang walang tiyagang sinabi ng lalaki, "Ano? Kailangan ko bang pagbuksan ka ng pinto?"Sa kabila ng kanyang malupit na tono, walang gaanong galit ang maririnig. Parang inilalabas niya ang kanyang mga frustrations pagkatapos niyang malito.Marahas na hinampas ni Calista ang kanyang noo ng umugong. Namula agad ang balat niya sa impact. Malinaw kung gaano niya kalupit natamaan ang sarili mula sa tunog na mag-isa.Oo naman, ang panahon ay napakalamig na ito ay nagyelo sa kanyang perceptiveness. Bakit pa niya iisipin na si Lucian ay nakakaramdam ng mali? Mas maaga siyang maniniwala na ang mga espiritu ay nabubuhay sa lupa.Binuksan niya ang pinto ng kotse at pumasok. Hindi niya napigilan ang paghimas sa leeg niya nang dumapo ang tingin niya sa console sa pagitan ng driver at passenger seat.Napunta ba siya sa isang hindi komportable