Lahat ng Kabanata ng หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี: Kabanata 811 - Kabanata 820

เมื่อกลับมายังวิลล่าบนยอดเขาจ้านหยินยังคงต้องการอุ้มไห่ถงออกจากรถ"ฉันจะลงจากรถเอง อย่าจับฉัน อย่าแตะต้องฉันอีก!"ไห่ถงปฏิเสธที่จะให้จ้านหยินอุ้มเธอออกจากรถ และเธอก็ไม่อยากให้เขาแตะต้องตัวเธอด้วยหลังจากผลักเขาออกไปเธอก็ลงจากรถด้วยตัวเองลุงจงออกมาจากบ้านเขารู้สึกประหลาดใจที่เห็นไห่ถง ดังนั้นฉันจึงตะโกนออกไปโดยสัญชาตญาณว่า "นายหญิง"ไห่ถงพูดอย่างเย็นชา "อย่าเรียกฉันว่านายหญิง ฉันไม่ใช่นายหญิงของคุณ ฉันไม่สามารถปีนขึ้นไปบนเนายน้อยของพวกคุณได้!"คำพูดของเธอทั้งเฉียบคมและเสียดสีเธอโกรธมากจริงๆเธอหันหน้าแล้วพูดกับจ้านหยิน: "คุณกำลังบอกว่าคุณเป็นคนเดียวที่อาศัยอยู่ที่นี่เหรอ จ้านหยิน การโกหกคงกลายเป็นเรื่องปกติสำหรับคุณแล้ว คุณไม่จำเป็นต้องเตรียมตัวเลยด้วยซ้ำ ใบหน้าของคุณไม่แดงและคุณหายใจไม่ติดขัดเลย"การแสดงของเขาไร้ที่ติ และเธอไม่มีประสบการณ์มากพอที่จะมองทะลุเขาได้เธอช่างโง่เขลาเกินไปเมื่อเห็นเขาขับรถธรรมดาราคา 5-6 แสนบาท และอาศัยอยู่ในอพาร์ตเมนต์ ไม่ใช่วิลล่าขนาดใหญ่ เธอคิดว่าเขาเป็นแค่พนักงานธรรมดาจริงๆเธอจำได้ว่าเขาถามเธอแบบติดตลกว่าเธอเชื่อว่าเขาเป็นคนที่รวยที่สุด

"ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคุณเป็นนายน้อยคนโตของตระกูลมหาเศรษฐี! ฉันเห็นอะไรในตัวคุณ? เมื่อเราทะเลาะกันก่อนหน้านี้ฉันบอกคุณว่าฉันมีแรงจูงใจ ฉันต้องการที่อยู่โดยไม่ต้องจ่ายค่าเช่าและฉันต้องการใครสักคนที่เป็นผู้ใหญ่และมั่นคง ทำให้พี่สาวมีความสุขและโล่งใจสักที"จ้านหยินตอบอย่างขมขื่นว่า "ถงถง ฉันรู้ว่าคุณแต่งงานกับฉันเพื่อสร้างความมั่นใจให้กับพี่สาวของคุณ ไม่ใช่เพื่อเงินหรือตัวฉัน มันเป็นความเข้าใจผิดของฉัน เป็นความผิดพลาดของฉันเอง"“ถงถง ฉันขอโทษ คุณจะทุบตีฉัน ด่าฉัน ทำอะไรก็ได้ที่คุณต้องการ ฉันทำผิดและสมควรได้รับการลงโทษ คุณจะลงโทษฉันแบบไหนก็ได้”เขาจะไม่เรียกร้องความอยุติธรรมใดๆ อย่างแน่นอนไห่ถงจ้องที่เขา“ในตอนแรก ฉันปิดบังตัวตนของฉันเพื่อทดสอบนิสัยของคุณ คุณยายยืนกรานว่าฉันจะแต่งงานกับคุณ และฉันต้องการดูว่าคุณคุ้มค่าที่จะใช้ชีวิตด้วยหรือไม่ ดังนั้นฉันจึงปิดบังตัวตนของฉันและใช้ชีวิตกับคุณในฐานะคนธรรมดา”"หลังจากที่รู้จักกับคุณ ฉันรู้สึกว่านิสัยของคุณนั้นดีและค่อยๆตกหลุมรักคุณ"จ้านหยินพยายามจับมือของไห่ถง แต่เธอก็ตบมันออกไป“ขอโทษนะถงถง”ไห่ถงมองดูเขาอย่างตั้งใจหลังจากนั้นไม่นานเ

"อาจ้าน อย่าเพิ่งตกใจไป ตอนนี้คุณยายกำลังจะไปหานะ ตอนนี้แกอยู่ที่ไหน"คุณยายจ้านพยายามสงบอารมณ์ของจ้านหยินสองสามีภรรยามาถึงขั้นนี้ ผู้อาวุโสอย่างเธอมีความรับผิดชอบที่ไม่อาจปฏิเสธได้หลังจากที่จ้านหยินระเบิดออกมา น้ำเสียงของเขาก็อ่อนลงเล็กน้อยแล้วพูดว่า "คุณยาย ถึงคุณจะมาก็ไม่ช่วยอะไร พวกเราทุกคนต่างก็หลอกลวงถงถง เมื่อเธอเห็นพวกเราแต่ละคน เธอจะจำได้ว่าเราหลอกเธอมาหลายเดือน"คุณยายจ้านถอนหายใจและพูดว่า "ฉันเตือนแกแล้ว... ยังไงก็ตาม พยายามให้เต็มที่เพื่อชดเชยถงถง ถ้าทำไม่ได้ ให้เวลาเธอสองสามวันเพื่อสงบสติอารมณ์ อย่ากดดันเธอมากเกินไป..""ผมจะไม่ให้เธอไปไหนแม้แต่ก้าวเดียว"ความบ้าอำนาจของจ้านหยินนั้นเผยออกมาอย่างเต็มที่คุณยายจ้านพูดไม่ออก ในที่สุดเธอก็ไม่พูดอะไรและวางสายไปอย่างเงียบ ๆ ในใจเธอ เธอจุดเทียนหลายเล่มภาวนาให้หลานชายของเธอ ถ้าเขาไม่เปลี่ยนทัศนคติที่ดื้อรั้นนี้ การคืนดีกับถงถงคงไม่ใช่เรื่องง่ายหลังจากที่คุณยายของเขาวางสาย จ้านหยินก็โทรหาอาชีและคนอื่นๆ โดยสั่งว่า "นำของขวัญวันวาเลนไทน์ที่ฉันเตรียมไว้ให้ถงถงมาที่ห้องของฉันด้วย ซื้อดอกกุหลาบเพิ่มแล้วตกแต่งลานให้สวยงาม"นับ

“นี่คือนิสัยที่แท้จริงของนาย นายมักจะเอาตัวเองเป็นศูนย์กลางของโลก ควบคุมทุกอย่างจนเป็นนิสัย นายเป็นคนบ้าอำนาจ เป็นคนเอาแต่ใจ หลงตัวเอง และแม้กระทั่งครอบงำจิตใจคนอื่น!”คำพูดของไห่ถงเต็มไปด้วยการเสียดสีนี่คือบุคลิกของจ้านหยินจริงๆเมื่อพวกเขาแต่งงานกันครั้งแรก เขาก็ทำตัวเหมือนเดิม แม้ว่าเขาจะแกล้งทำตัวเป็นคนธรรมดา แต่บุคลิกของเขาก็ถูกกำหนดไว้แล้วและไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้จนกระทั่งความสัมพันธ์ของสองสามีภรรยาอบอุ่นขึ้น และหลังจากการทะเลาะวิวาทและสงครามเย็นสองสามครั้ง พฤติกรรมที่บ้าอำนาจและการเอาแต่ใจตัวเองของจ้านหยินก็ดีขึ้นเล็กน้อยในขณะนี้ เขาได้เปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเขาอีกครั้งการได้อยู่กับคนอย่างจ้านหยินนั้นเหนื่อยมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้หญิงที่รักอิสระเช่นไห่ถง ความขัดแย้งกับผู้ชายเช่นจ้านหยินมีแต่จะบานปลายเท่านั้น ทำให้การปะทะกันรุนแรงยิ่งขึ้นแม้ว่าเขาจะตั้งใจที่จะทำให้ไห่ถงสงบลง แต่เขาก็ทำผิดพลาดอยู่เสมอโดยเติมน้ำมันลงในกองไฟ ทำให้เธอโกรธเคืองและไม่สามารถดับได้“ถงถง...”จ้านหยินปล่อยเธออย่างเจ็บปวดและลูบหน้าเธอเบา ๆ แล้วพูดด้วยความปวดร้าวว่า "ได้โปรดอย่าไปหา

ไห่ถงทั้งโกรธ ไม่พอใจ และไม่สามารถหาทางออกไปได้ ในที่สุด ไห่ถงก็กลับมาที่ห้องและขังตัวเองเอาไว้ในห้องรับแขก และพบว่าต้องการขอความช่วยเหลือจากพี่สาวหรือเพื่อน เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาและพบว่าโทรศัพท์ปิดไปโดยอัตโนมัติแล้วเนื่องจากแบตเตอรี่เหมดไห่ถง: "... ให้ตายเหอะ!"เมื่อไห่ถงขังตัวเองอยู่ในห้องรับแขก จ้านหยินก็ไม่ได้รบกวนเธอเขายังกำลังมองหาความช่วยเหลือเขาโทรหาซูหนานจนติดเป็นนิสัยซูหนานเพิ่งกลับมาที่ร้านหนังสือหลังจากไปส่งเซินเสี่ยวจวินเซินเสี่ยวจวินนำที่ชาร์จมาเพื่อชาร์จจักรยานไฟฟ้าของเธอ“ประธานซู คุณช่วยถามจ้านหยินว่าเขาทำอะไรถงถงอยู่”เซินเสี่ยวจวินกำลังคิดถึงไห่ถงซึ่งถูกจ้านหยินพาตัวไปซูหนานพูดว่า "ผมกำลังจะโทรมาถามพวกเขาเดี๋ยวนี้ ดูว่าสองสามีภรรยาเป็นยังไงกันบ้าง"แม้ว่าเขาจะพูดแบบนี้ แต่ซูหนานก็มีความรู้สึกไม่ดีอยู่ในใจเขารู้จักจ้านหยินดีมากเขากลัวว่าจ้านหยินจะจัดการสถานการณ์นี้ไม่ดีนักเห้อ นี่มันความสุขชั่วคราวที่จะได้หลอกลวงภรรยาของคุณ ในขณะที่การง้อภรรยาเหมือนกับการเอาน้ำมันไปราดในกองไฟแทนแน่นอน จ้านหยินก็สมควรเจอเช่นนี้ในตอนแรกเขาปกปิดตัวตนของเขาเพื่อทด