Semua Bab Stained Love : Bab 11 - Bab 20

Nagtataka ako paggising ko. Nakakumot ako at may dalawang unan din sa magkabilang gilid ko. Wala namang ibang gagawa nito sa bahay na 'to kung hindi ang aking asawa. Mapait akong ngumiti. Alam kong ginagawa lang niya ito para sa baby namin at hindi na para sa akin na asawa niya. Mabigat ang katawan ko na bumangon. Bago ako nakalabas ng bahay para pumasok ng trabaho ay nagsuka pa ako. Hilong-hilo ako at nakaramdam na din ako ng labis na pagkagutom. Wala na akong stock na pagkain. Mamaya kapag hindi kami mag-overtime, bibili ako ng pagkain para may makain ako kapag gutumin ng alanganing oras. Alas-otso na. Pumasok na siguro ang asawa ko. Sa iisang bahay pa din kami umuuwi pero masakit lang na para na kaming mga estranghero. I sighed and think of happy thoughts. Puwede namang maging positibo pa din sa kabila ng mga nangyayari. Pagsubok lang 'to, magiging maayos din ang lahat. Nag-taxi ako hanggang sa trabaho. Mabuti na lang at may pagkain na in-order si Pepper para sa aming lahat, ka

Nahihirapan daw magsalita ang aking byenan kaya sumesenyas na lang siya, kaysa mapagod siyang magsalita. Tikom ang aking bibig. Kahit fake concern ay hindi ako nagpakita. Bakit pa, di ba? Hindi naman niya ako gusto. At saka hindi talaga ako kombinsido na may sakit siya. "Magpapahinga na ako," paalam ko sa aking asawa. Gusto ko ng mahiga. Mabigat din ang pakiramdam ng aking balakang at puson. Tumayo na din si Raiden pero pinigilan siya ng kaniyang ina. Naku! Hindi ko na lang sila inintindi pa. Nag-half bath ako at nahiga na sa kama naming mag-asawa. Maya-maya pa ay pumasok na din ng kuwarto si Raiden. Akala ko tatabi na siya sa pagtulog sa mommy at daddy niya. Nakita niya na hinahaplos ko ang aking likod. "You okay, honey?""Yes, hon. Pagod lang.""Baka nakakasama sa'yo ang pagtatrabaho mo." Heto na naman kami. "Maligo lang ako. Ima-massage kita," aniya. Matapos maligo, hinaplos-haplos niya ang aking likod. "Dadagdagan ko na lang ang allowance mo monthly, huwag ka lang magtrabah

Kanina pa ako nag-ra-rant kay Pepper. Panay lang naman ang tango ng kaibigan ko habang kumakain. "Oh, tapos?" tanong niya habang puno ng pagkain ang kaniyang bunganga. "Ayun nga, umalis na ako ng bahay...""'Tapos?" ulit niya kaya asar na akong tumingin sa kaniya. "Ewan ko sa'yo, Pepper!" "Same here. Ewan ko din sa'yo, Penelope."Parehas kaming umirap. "Paulit-ulit na nga lang ang nangyayari. Paulit-ulit ulit din ang sasabihin ko sa'yo at alam kong memorize mo na."Bumuntong hininga ako. Wala bang ibang advice? Hindi iyong aalis. Hindi ako aalis. "Umuwi ka na lang sa inyo, Penelope... Matutuwa pa ang mga kapatid mo.""Pepper, may asawa na ako. Buntis din ako.""So? I support break up!" aniya sabay taas ng kamay kaya natahimik na lang ako."Maayos naman ang pagsasama namin ni Raiden. Mahal niya ako.""Okay." Tumango siya. "Define maayos. Kung maayos kayo, dapat nakabukod kayo. Maiintindihan iyon ng lolo niya. At saka mag-asawa kayo, e. Buntis ka din. Dapat ikaw na ang priority ni

"P-Paano'ng..." Umiling ako. "If this is a prank, hindi ako natutuwa, ha..." Pinilit kong tumawa. "Kapapanganak ko lang. Huwag mo akong biruin. Huwag niyo akong biruin."Umiling si Pepper. Tiningala ko naman ang asawa ko parehas sila ng expressions sa mukha ng kaibigan ko. "Honey," garalgal ang boses na tawag sa akin ng aking asawa. "Hon, ang anak natin. N-Nasaan siya? Nasa nursery room ba?""Nasa morgue..." Pumiyok ang kaniyang boses. Ang masaganang luha mula sa kaniyang mga mata ay nagsimula ding bumuhos. "Nasa morgue ang baby natin...""H-Hindi. Hindi magandang biro 'to. Huwag ka ng magsalita." Pinilit kong bumangon at bumaba mula sa kama, kahit pinipigilan nila ako ni Pepper. "Pupuntahan ko ang anak ko sa nursery room!""Mahiga ka lang muna. Baka mapaano ka." "Hindi! Gusto kong makita ang baby ko!"Niyakap ako ni Raiden. Nang marinig ko ang paghagulgol niya, para akong binuhusan ng malamig na tubig. He's telling the t-truth. Nagsasabi sila ng totoo. "H-Hindi... Hindi totoo!

Nang magising ako, nakaalis na naman si Raiden kaya umiiyak na naman ako. Hinahaplos ni Pepper ang aking likod habang panay ang buntong hininga. "Alam mo, feeling ko may post partum ka. You need a break. Para makapag-isip ka ng maayos.""Kailangan kong makausap ang asawa ko, Pepper.""Eh, ayaw ka ngang kausapin. Ang naive mo pagdating sa pag-ibig. Nakakainis ka!" sermon niya sa akin pero niyakap naman niya ako ng mahigpit. Tingin ko nga din may post partum ako. Hindi pa ako nakaka-recover sa nangyari sa baby namin, tapos heto na naman ang panibago at matinding pagsubok na kinakaharap namin. "Kumain ka na." Umiling ako. Wala akong gana. Hindi ako makaramdam ng gutom ngayon. "Mamaya na." "Hindi puwede ang mamaya na. May iniinom kang gamot kaya kumain ka." Wala akong nagawa ng subuan niya ako. Naghintay uli ako sa asawa ko maghapon. Inabot na ako ng gabi dito sa labas ng mansyon pero wala pa din siya. Nag-text ako at tumawag sa kaniya. "Ayaw ka ngang kausapin," sabi ni Pepper. Si